Η Σουηδία έχει ένα από τα υψηλότερα επίπεδα ισότητας των φύλων στον κόσμο. Ίσως αυτό να απορρέει από την πεποίθηση πως όταν γυναίκες και άντρες μοιράζονται τη δύναμη και ασκούν την επιρροή τους εξίσου, η κοινωνία οδηγείται σε μια πιο δίκαιη και δημοκρατική μορφή. Ένα καλά ανεπτυγμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας κάνει πιο εύκολη την εξισορρόπηση της εργασιακής και οικογενειακής ζωής και για τα δύο φύλα.
Η ισότητα των φύλων αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για τη σουηδική κοινωνία. Σημαίνει πως γυναίκες και άντρες χαίρουν ίσων ευκαιριών, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Όλοι έχουν το δικαίωμα να δουλέψουν για να συντηρήσουν τον εαυτό τους, να εξισορροπήσουν την καριέρα με την οικογένεια και να μην ανησυχούν για το αν θα πέσουν θύμα βίας ή κακοποίησης. Στην Παγκόσμια Έκθεση για το χάσμα μεταξύ φύλων του 2011, η Σουηδία κατακτά την 4η θέση και βρίσκεται έτσι ανάμεσα στους πρωτοπόρους του κόσμου, όσον αφορά στην ισότητα των φύλων.
Αρκεί να πούμε πως για την περίοδο 2007 – 2010 διατέθηκαν 1.6 δισεκατομμύρια ευρώ στην πολιτική για την ισότητα των δύο φύλων, που αποτελεί δεκαπλάσια αύξηση σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια και τη μεγαλύτερη επένδυση στην ισότητα που έχει γίνει ποτέ στη Σουηδία. Εκτός από το ειδικό κονδύλιο για την ισότητα των φύλων, τις πρωτοβουλίες για τις γυναικείες επιχειρήσεις, τα μπόνους και τις πιστώσεις φόρου για οικιακές υπηρεσίες, έχουν χρηματοδοτηθεί και από άλλα ταμεία. Πράγμα που σημαίνει πως ο προϋπολογισμός για την προώθηση της ισότητας των φύλων, πρακτικά, είναι ακόμα μεγαλύτερος.
Η Σουηδία έχει ένα αριθμό από υπουργεία και ομάδες με αρμοδιότητα να διασφαλίζουν τα ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες σε άντρες, γυναίκες και παιδιά.
• Ο Υπουργός Ενσωμάτωσης και Ισότητας Φύλων συντονίζει τις πολιτικές που προωθούν την ισότητα. Ο κάθε υπουργός στη Σουηδία είναι υπεύθυνος για θέματα ισότητας φύλου που εμπίπτουν στο δικό του τομέα ευθυνών.
• Η Διεύθυνση για την Ισότητα Φύλων είναι υπεύθυνη για το συντονισμό της κυβέρνησης στα θέματα αυτά και για εξειδικευμένες έρευνες που αφορούν την ισότητα, καθώς και αναπτυξιακές μεθόδους για την υλοποίησή της.
• Η Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών κατευθύνει τους εργοδότες να πάρουν ενεργά μέτρα που να ενισχύουν την ισότητα, επιβάλλοντας ανάλογα πρόστιμα ή κυρώσεις.
• Ο Διαμεσολαβητής Διακρίσεων (Discrimination Ombudsman) μάχεται εναντίον των διακρίσεων και προωθεί τα ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες για όλους. Ο θεσμός του Διαμεσολαβητή για Διακρίσεις ιδρύθηκε το 2009, για να αντικαταστήσει το προηγούμενο σύστημα που κατηγοριοποιούσε τα θέματα διακρίσεων. Την ίδια στιγμή, επτά νόμοι κατά των διακρίσεων αντικαταστάθηκαν από έναν, τη Νομοθεσία περί Διακρίσεων. Αυτές οι αλλαγές εισήχθησαν για να δώσουν στους πολίτες ισχυρότερη και ευρύτερη προστασία, ενάντια στις διακρίσεις. Ο Διαμεσολαβητής για Διακρίσεις επιθεωρεί θέματα που αφορούν την ισότητα στον εργασιακό χώρο, το εκπαιδευτικό σύστημα και άλλους τομείς.
Η πολιτική της κυβέρνησης, όσον αφορά στην ισότητα των φύλων, αποσκοπεί σε δύο μέρη. Πρώτα να διασφαλίσει ότι η δύναμη και οι πόροι κατανέμονται δίκαια μεταξύ των φύλων και δεύτερον να δημιουργήσει τις συνθήκες που προσφέρουν ίσες ευκαιρίες σε άντρες και γυναίκες. Στον επαγγελματικό τομέα, το ποσοστό των γυναικών σε ανώτερες θέσεις αυξάνεται, όπως επίσης αυξάνεται συνεχώς και το ποσοστό των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των εισηγμένων εταιριών. Τα ποσοστά είναι υψηλότερα στο δημόσιο τομέα. Η πλειοψηφία των διευθυντών στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, όπως επίσης και στην κεντρική κυβέρνηση είναι γυναίκες. Σχεδόν τα μισά μέλη του Κοινοβουλίου και του Υπουργικού Συμβουλίου της Σουηδίας αποτελούν γυναίκες.
Σημαντικά νομοθετικά μέτρα
Νομοθεσία για τις αμβλώσεις
Από το 1974, οι γυναίκες στη Σουηδία έχουν το νομικό δικαίωμα στην άμβλωση, κατά τη διάρκεια των πρώτων 18 βδομάδων της εγκυμοσύνης. Αυτό σημαίνει πως οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν αν επιθυμούν να συνεχίσουν μια εγκυμοσύνη ή όχι, χωρίς να αναγκάζονται να λογοδοτήσουν σε κανένα. Μετά τη 18η βδομάδα, είναι δυνατό να γίνει άμβλωση, μόνο όμως αν υπάρχουν ειδικοί λόγοι που την καθιστούν απαραίτητη, μέχρι και την 22η βδομάδα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας διεξάγει έρευνα, πριν αποφασίσει αν θα επιτραπεί η άμβλωση.
Ο νόμος που απαγορεύει την «αγορά» σεξουαλικών υπηρεσιών
Ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η πορνεία από την κοινωνία έχει άμεσο αντίκτυπο στην ισότητα των φύλων. Ο νόμος που απαγορεύει την αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών εισήχθηκε το 1999, καθιστώντας την παράνομη στη Σουηδία. Με αυτό τον τρόπο ενοχοποιείται ο «αγοραστής», παρά όσοι ενήλικοι ή ανήλικοι εμπλέκονται στην πορνεία. Ως αποτέλεσμα η πορνεία έχει μειωθεί δραματικά, μαζί με τη γενικότερη ανοχή του αγοραίου έρωτα. Η σουηδική πολιτική σε αυτό τον τομέα έχει συμβάλει αισθητά στην αλλαγή της νομοθεσίας και σε άλλες χώρες. Η Σουηδία είναι μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο που απαγορεύει την αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών.
Ο νόμος για τη βία κατά των γυναικών
Άρχισε να ισχύει από το 1998. Ο νόμος δηλώνει ότι η βία και κακοποίηση στην οποία υποβάλλεται μια γυναίκα, για παράδειγμα από ένα συγγενή της, αθροίζεται. Αυτό σημαίνει πως λαμβάνεται υπόψη κάθε πλήγμα ή/και κάθε περιστατικό σεξουαλικής και ψυχολογικής υποβάθμισης που βίωσε η γυναίκα, από το συγκεκριμένο άντρα. Η μέγιστη ποινή για το έγκλημα αυτό, που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της ακεραιότητας μιας γυναίκας, είναι έξι χρόνια φυλάκιση.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας ‘Liberation’ το 2009, η έκθεση που αφορά 33 χώρες, αποκαλύπτει ότι η Σουηδία είναι η ευρωπαϊκή χώρα, όπου γίνονται οι περισσότερες καταγγελίες για βιασμούς. Κάθε μέρα υπολογίζεται ότι 15 γυναίκες καταγγέλλουν ότι έπεσαν θύματα βιασμού. Η αύξηση των καταγγελιών δε σημαίνει απαραίτητα και αύξηση των βιασμών. Όπως υποστηρίζει η Λέτι Χέλστρεμ, επικεφαλής γιατρός του νοσοκομείου Soderjukhuset, στη Στοκχόλμη που άνοιξε τις πόρτες του ως κέντρο υποδοχής για τα θύματα βιασμού από το 2005, «οι συζητήσεις γύρω από το θέμα αυτό, η σκλήρυνση της νομοθεσίας, καθώς και το άνοιγμα του κέντρου, συνέβαλαν στο να μην είναι πλέον ταμπού να καταγγέλλει μια γυναίκα ότι έπεσε θύμα βιασμού. Αν οι αριθμοί είναι τόσο υψηλοί στη Σουηδία, ο βασικός λόγος είναι ότι οι γυναίκες τολμούν συχνότερα να κάνουν καταγγελία.»
Ένας άλλος λόγος για την αύξηση των καταγγελιών είναι η απελευθέρωση των γυναικών και η συνειδητοποίηση του δικαιώματός τους να πουν «όχι» οποιαδήποτε στιγμή της σχέσης. Ένας εξαναγκασμός, που μπορεί να μη συνοδεύεται από απειλές και βία, δεν παύει να συνιστά βιασμό και πρέπει να βρεθεί ενώπιον της δικαιοσύνης. Η κοινωνιολόγος Λένα Μπέργκ υποστηρίζει: «Η σεξουαλικότητα είναι ένας τομέας όπου χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να κατακτηθεί η ισότητα απ’ ό,τι στη δημόσια σφαίρα». Σε κάθε περίπτωση, όμως, πρέπει να ειπωθεί πως από όλες αυτές τις καταγγελίες που γίνονται, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό τους καταλήγει σε δικαστήρια και σε καταδίκη.
Οι λιγότερο τυχερές γυναίκες, άλλων χωρών, βλέπουν τη Σουηδία ως παράδεισο. Και ναι, σε γενικές γραμμές μπορεί να αποτελεί παράδεισο για πολλές γυναίκες. Το σίγουρο, όμως, είναι πως τα περιθώρια βελτίωσης πάντα θα υπάρχουν.
Ζώντας στην πραγματικότητα της Σουηδίας μαθαίνει πως η κοινωνική και σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών άρχισε να προκαλεί έναν επικίνδυνο μισογυνισμό, ανιχνεύει και αποκαλύπτει το συγκεκαλυμμένο ναζιστικό παρελθόν ορισμένων βιομηχάνων της χώρας, ενώ αμφισβητεί τη συνταγή του σουηδικού οικονομικού θαύματος, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, που άρχισε να κλονίζεται.
http://gynaika2014.blogspot.gr/2012/11/blog-post_1415.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου