Ο Thomas Bach, Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), που διοργανώνει τους Αγώνες, περιέγραψε το ορόσημο ως «μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία των γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στον αθλητισμό συνολικά».
Ήταν ένας μακρύς δρόμος για τις Ολυμπιακές γυναίκες
Οι γυναίκες έχουν κάνει πολύ δρόμο από τότε που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά το 1900, επίσης στο Παρίσι. Εκείνο το έτος, οι γυναίκες αντιπροσώπευαν μόνο το 2,2% όλων των συμμετεχόντων.
Οι περισσότεροι αγωνίστηκαν σε αθλήματα που θεωρούνται κατάλληλα «θηλυκά », όπως το γκολφ ή το τένις, σύμφωνα με την ιστοσελίδα ειδήσεων των Ολυμπιακών Αγώνων Around the Rings. Επίσης, οι γυναίκες απαγορεύτηκαν να συμμετέχουν σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ το 1928 λόγω «σωματικής αδυναμίας».
Αλλά ο αριθμός των γυναικών αθλητών αυξήθηκε σταθερά και επιταχύνθηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ, όταν οι γυναίκες αντιπροσώπευαν το 23% των Ολυμπιακών συμμετεχόντων.
Μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, το 44% των αθλητών ήταν γυναίκες. Το Λονδίνο το 2012 χαρακτηρίστηκε ως «Οι Αγώνες των Γυναικών» επειδή ήταν η πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες που κάθε χώρα που συμμετείχε είχε αθλήτριες στις ομάδες της.
Η ισότητα των φύλων ωφελεί επίσης τις οικονομίες και τις κοινωνίες ευρύτερα.
Στην Έκθεσή του για το Παγκόσμιο Χάσμα των Φύλων για το 2023 , το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ διαπίστωσε ότι η πρόοδος στην κάλυψη των διαφορών μεταξύ των φύλων σημαίνει περισσότερη ανάπτυξη, καινοτομία και ανθεκτικότητα για τις χώρες.
Η έκθεση ανέφερε ότι το χάσμα των φύλων σε 146 χώρες έχει κλείσει κατά 68,4%, αλλά η ίση εκπροσώπηση μεταξύ ανδρών και γυναικών στους τομείς της οικονομίας, της πολιτικής, της υγείας και της εκπαίδευσης απέχει ακόμη 131 χρόνια με τον τρέχοντα ρυθμό προόδου.
Τα προγράμματα Diversity, Equity and Inclusion (DEI) συμβάλλουν στην προώθηση της ισότητας των φύλων και οι περισσότερες εταιρείες εφαρμόζουν προγράμματα που επικεντρώνονται στις γυναίκες – συμπεριλαμβανομένου του 60% των οργανισμών που ρωτήθηκαν στους κλάδους των μέσων ενημέρωσης, της ψυχαγωγίας και του αθλητισμού, σύμφωνα με την Έκθεση Global Gender Gap
Ισότητα των φύλων πέρα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες
Άλλες πρωτοβουλίες για το φύλο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024 περιλαμβάνουν έναν πιο ισορροπημένο ως προς το φύλο αριθμό διοργανώσεων μεταλλίων, με 152 αγώνες γυναικών, 157 αγώνες ανδρών και 20 διοργανώσεις μικτών φύλων.
Αλλά η ΔΟΕ λέει ότι η δέσμευσή της για την προώθηση της ισότητας των φύλων δεν τελειώνει στο Παρίσι.
«Θα συνεχίσουμε να πρωτοστατούμε και να χρησιμοποιούμε τη δύναμη του αθλητισμού για να συνεισφέρουμε σε μια κοινωνία πιο ισότιμη και χωρίς αποκλεισμούς», λέει.
Η Κυνίσκα, μια Σπαρτιάτισσα πριγκίπισσα, έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαιότητα.
Ήταν κόρη του βασιλιά Αρχίδαμου Β' και αδελφή του βασιλιά Αγησίλαου και διακρίθηκε στις αρματοδρομίες. Η Κυνίσκα κατόρθωσε να κερδίσει την αρματοδρομία τεσσάρων αλόγων (τέθριππον) το 396 και το 392 π.Χ., παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες απαγορευόταν να συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να παρευρίσκονται στους ιερούς χώρους του Ολυμπιακού Ιερού.
Η σπαρτιατική κουλτούρα, που ενθάρρυνε την εκπαίδευση και των γυναικών τόσο σωματικά όσο και πνευματικά, έδωσε στην Κυνίσκα τις βάσεις για να ασχοληθεί με τα άλογα και τις αρματοδρομίες. Παρά την απαγόρευση συμμετοχής των γυναικών, η Κυνίσκα εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι στις αρματοδρομίες νικητές ανακηρύσσονταν οι ιδιοκτήτες των αλόγων και όχι οι ηνίοχοι, που ήταν συχνά σκλάβοι.
Η νίκη της Κυνίσκας δεν πέρασε απαρατήρητη. Στήθηκαν χάλκινα αγάλματα της στην Ολυμπία, και η επιγραφή σε ένα θραύσμα της βάσης του αγάλματος της γράφει:
«Βασιλιάδες της Σπάρτης ήταν οι πατέρες και τα αδέρφια μου. Εγώ, η Κυνίσκα, νικήτρια στην αρματοδρομία με τα γρήγορα άλογά μου, έστησα αυτό το άγαλμα. Υποστηρίζω ότι είμαι η μόνη γυναίκα σε όλη την Ελλάδα που κέρδισε αυτό το στέμμα».
Το κατόρθωμα της Κυνίσκας άνοιξε τον δρόμο για άλλες γυναίκες να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και συνέβαλε στη διάδοση του μηνύματος ότι οι γυναίκες μπορούν να υπερβούν τα πολιτιστικά και κοινωνικά εμπόδια. Η ιστορία της παραμένει ένα σημαντικό κεφάλαιο στην παράδοση των Ολυμπιακών Αγώνων και στη μάχη για την ισότητα των φύλων.
Εκατοντάδες νεαρές γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο δήλωσαν ότι επιθυμούν πολύ καλύτερη υποστήριξη για να παραμείνουν ασφαλείς στο διαδίκτυο, λέγοντας ότι αντιμετωπίζουν συχνά κινδύνους και ότι πολλές από αυτές δεν έχουν ενημερώσει κανέναν ή δεν έχουν κανέναν αρκετά ισχυρό για να απευθυνθούν για βοήθεια.
Το CNN As Equals και η ΜΚΟ Plan International πραγματοποίησαν έρευνα σε περισσότερες από 600 νεαρές γυναίκες και κορίτσια ηλικίας 13-24 ετών σε εννέα χώρες παγκοσμίως και διαπίστωσαν ότι οι περισσότερες (75%) έχουν αντιμετωπίσει βλαβερό περιεχόμενο στο διαδίκτυο κάποια στιγμή, ενώ περισσότερες από μία στις 10 το βιώνουν καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά.
Σχεδόν οι μισές, με κάποιες από αυτές να είναι μόλις 13 ετών, ανέφεραν ότι είδαν ή έλαβαν ανεπιθύμητες σεξουαλικές εικόνες ή βίντεο, ενώ το ένα τέταρτο δήλωσε ότι έχει βιώσει διακρίσεις ή ρητορική μίσους στο διαδίκτυο, όταν μοιράστηκε τις απειλές που αντιμετωπίζει.
Οι πλατφόρμες στις οποίες οι συμμετέχουσες δήλωσαν ότι βιώνουν αυτές τις απειλές πιο συχνά είναι το Facebook, ακολουθεί το WhatsApp, έπειτα το Instagram και το Tik Tok, που είναι επίσης μεταξύ των πιο ενεργά χρησιμοποιούμενων κοινωνικών πλατφορμών παγκοσμίως.
Οι έρευνες διεξήχθησαν στη Βολιβία, τη Βραζιλία, τη Μπουρκίνα Φάσο, την Κολομβία, την Κένυα, το Μαλάουι, το Νεπάλ, τις Φιλιππίνες και το Ανατολικό Τιμόρ. Δεν είναι αντιπροσωπευτικές για όλα τα κορίτσια και τις νεαρές γυναίκες που μεγαλώνουν στις χώρες αυτές, αλλά τα αποτελέσματα αναδεικνύουν τις φωνές και τις καθημερινές εμπειρίες που αντιμετωπίζουν πολλές από αυτές τις νεαρές γυναίκες.
Όταν μοιράστηκαν τον αντίκτυπο αυτών των κινδύνων, πάνω από το ένα τρίτο όσων απάντησαν δήλωσαν ότι έμειναν λυπημένες, μελαγχολικές, αγχωμένες ή ανήσυχες, και η πλειοψηφία των νεαρών γυναικών και κοριτσιών αισθάνθηκαν ότι οι ίδιες ήταν περισσότερο υπεύθυνες για την ασφάλειά τους στο διαδίκτυο – συχνά βγαίνοντας εκτός σύνδεσης και κάνοντας τους λογαριασμούς τους ιδιωτικούς για να το αντιμετωπίσουν.
Θέλουν καλύτερη υποστήριξη και πόρους από τις κυβερνήσεις, τις αρχές, τις εταιρείες τεχνολογίας και τις οικογένειές τους.
Άλλες 73 νεαρές γυναίκες και κορίτσια ερωτήθηκαν σχετικά με την ηλεκτρονική παρενόχληση που βιώνουν και ρωτήθηκαν για λύσεις σε ομάδες εστίασης που χωρίστηκαν ανά ηλικιακό φάσμα και καθοδηγήθηκαν από τις ομάδες χωρών της Plan στις Φιλιππίνες, το Μαλάουι και τη Βραζιλία.
Εδώ, πολλές εξήγησαν ότι αισθάνονται ότι οι γονείς και τα σχολεία είναι πολύ ανεπαρκώς ενημερωμένα για να βοηθήσουν, οι αναφορές στις πλατφόρμες αποστέλλονται σε bots και μένουν αναπάντητες και οι αρχές δεν καθιστούν τους δράστες επαρκώς υπεύθυνους.
Θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Να πώς.
Τι λείπει για την προστασία των νεαρών γυναικών και κοριτσιών στο διαδίκτυο;
Όταν ρωτήθηκαν στις έρευνες σχετικά με το τι λείπει για την προστασία τους και την ασφάλειά τους στο διαδίκτυο, η επαρκής εκπαίδευση σχετικά με την ψηφιακή παιδεία ήταν η απάντηση που επιλέχθηκε περισσότερο (70%).
Μεταξύ όσων απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με λύσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην εξασφάλιση της ασφάλειάς τους, περίπου 6 στις 10 (61%) ζήτησαν προγράμματα εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με την ψηφιακή ασφάλεια, για παράδειγμα μέσω σχολικών και πανεπιστημιακών προγραμμάτων σπουδών, για την παροχή αυτής της παιδείας.
Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες προειδοποιούν ότι το βάρος δεν πρέπει να πέφτει εξ ολοκλήρου στα κορίτσια για την προστασία τους.
Η ανάθεση της ευθύνης στις νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια είναι «εγγενώς άδικη», δήλωσε η Hera Hussain, ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της Chayn, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης τεχνολογίας με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που ασχολείται με την καταπολέμηση της κακοποίησης λόγω φύλου σε παγκόσμιο επίπεδο. «Αν λαμβάνετε μηνύματα παρενόχλησης, dick pics, και πρέπει να συνεχίσετε να αναφέρετε το καθένα από αυτά, και στη συνέχεια να μπλοκάρετε τους ανθρώπους, αυτό είναι τόσο μεγάλο διοικητικό βάρος που πρέπει να αναλάβετε εσείς ως θύμα και επιζήσασα».
Τι θέλουν τα κορίτσια για ένα ασφαλέστερο μέλλον στο διαδίκτυο
Η αυστηρή επιβολή της νομοθεσίας από τις πλατφόρμες και η ανάγκη για ισχυρότερα νομικά μέτρα επιλέχθηκαν από πάνω από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων σχετικά με το τι λείπει για να διασφαλιστεί η ασφάλεια, ενώ περίπου το ένα τέταρτο θεώρησε ότι χρειάζονται βελτιωμένες ρυθμίσεις απορρήτου και ασφαλείς χώροι. Ένας στους πέντε δήλωσε ότι χρειάζονται πιο προσιτοί και αξιόπιστοι μηχανισμοί αναφοράς ή αυστηρότερες διαδικασίες επαλήθευσης της ηλικίας.
Στις ομάδες εστίασης, ορισμένες συμμετέχουσες δήλωσαν ότι αισθάνονται απομονωμένες, ζητώντας γραμμές βοήθειας και τοπικές υπηρεσίες υποστήριξης και επαναλαμβάνοντας την ανάγκη για ψηφιακούς ασφαλείς χώρους. Ζητήθηκαν επίσης συστημικές αλλαγές, όπως μεγαλύτερες επιπτώσεις για τα άτομα που κακοποιούν άλλους, καλύτερο συντονισμό, βελτιωμένους ελέγχους ταυτότητας και ηλικίας στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και τη δυνατότητα αναφοράς της παρενόχλησης ή άλλου επιβλαβούς περιεχομένου σε εκπαιδευμένο προσωπικό αντί για bots.
«Δεν ξέρουμε αν αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά ακούνε», δήλωσε η Lea, συμμετέχουσα στην ομάδα εστίασης 17-20 ετών στις Φιλιππίνες, μιλώντας για την έλλειψη δράσης ή αντίδρασης από τον τεχνολογικό τομέα ή τις αρχές. Οι συμμετεχουσες έλαβαν ψευδώνυμα για λόγους ανωνυμίας.
Προτάθηκε επίσης η παροχή εκπαίδευσης σε θέματα ψηφιακής ανθεκτικότητας από τις ίδιες τις εταιρείες τεχνολογίας.
«Αυτοί που τις παρέχουν [την εκπαίδευση για να παραμείνουμε ασφαλείς στο διαδίκτυο] θα πρέπει να είναι οι εταιρείες που κατασκευάζουν τις εφαρμογές… Είναι υπεύθυνες για το τι μπορεί να μας συμβεί ή τι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε», δήλωσε η Reyna, ξεχωριστή συμμετέχουσα στην ομάδα 21-24 ετών, επίσης στις Φιλιππίνες.
Πόσο ασφαλής αισθάνεστε στο διαδίκτυο;
Μία στις τρεις συμμετέχουσες στην έρευνα (33%) ανέφερε ότι δεν αισθάνεται ασφαλής στο διαδίκτυο.
Μεταξύ των παιδιών ηλικίας 13-16 ετών που συμμετείχαν στην έρευνα, μία στις πέντε (19%) ανέφερε ότι αισθάνεται τουλάχιστον κάπως ανασφαλής ποσοστό που αυξάνεται σε μία στις τρεις (36%) μεταξύ των μεγαλύτερων και νεαρών γυναικών (ηλικίας 17-24 ετών).
Από τις τρεις περιοχές, η Αφρική ξεχώρισε, καθώς το 40% των κοριτσιών που συμμετείχαν στην έρευνα στην Αφρική ανέφεραν ότι δεν αισθάνονται ασφαλείς (40%).
«Ήμουν νέα και φοβισμένη»: Γιατί τα κορίτσια αισθάνονται ανασφαλή στο διαδίκτυο
Η πίεση για την ασφάλεια στο διαδίκτυο έχει γίνει ένα νέο σύνορο στην ψηφιακή εποχή, με τις διεθνείς εκκλήσεις να αυξάνονται από οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και πολιτικούς σε όλο τον κόσμο, καθώς όλο και περισσότερα παιδιά μπαίνουν στο διαδίκτυο.
Η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου προσφέρει προστασία για τα παιδιά, αν και οι εμπειρογνώμονες και οι ακτιβιστές για την ισότητα των φύλων υποστηρίζουν ότι οι νόμοι αυτοί δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση της βίας με βάση το φύλο και εξακολουθούν να ρίχνουν το βάρος της ευθύνης στους χρήστες.
Στις ΗΠΑ, το Αρκάνσας και η Γιούτα ήταν μεταξύ των πρώτων που υπέγραψαν νομοσχέδια με επίκεντρο την ασφάλεια των παιδιών στο διαδίκτυο το 2023 και δεκάδες πολιτείες έχουν προτείνει ή θεσπίσει νομοθεσία για τη ρύθμιση των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης τα τελευταία χρόνια. Η Νέα Υόρκη ψήφισε τον Ιούνιο νόμο για τα παιδιά κατά των εθιστικών ροών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ένα νομοσχέδιο της Γερουσίας για την ασφάλεια των παιδιών στο διαδίκτυο βρίσκεται επί του παρόντος στα σκαριά.
Μεταξύ ορισμένων από τις χώρες στις οποίες διεξήχθησαν έρευνες, οι Φιλιππίνες έχουν θεσπίσει νομοθεσία που στοχεύει ειδικά στα υψηλά επίπεδα διαδικτυακής εκμετάλλευσης παιδιών στη χώρα, ενώ οι νομοθέτες στο Νεπάλ και στη Βραζιλία επεξεργάζονται κανονισμούς για την ψηφιακή προστασία των νέων.
Οι αρχές στο Μαλάουι έχουν διορίσει έναν πρεσβευτή για την προστασία των παιδιών και βοηθούν στην παροχή κατάρτισης για τους διευθυντές των σχολείων, τις ΜΚΟ για τα παιδιά και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς της κοινωνίας των πολιτών σχετικά με την ψηφιακή ασφάλεια στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για την προστασία των παιδιών στο διαδίκτυο.
Παρά το αυξανόμενο αυτό σώμα νομοθεσίας και πολιτικής, τα νέα ευρήματα του CNN και της Plan International δείχνουν ότι συνεχίζεται η έμφυλη κακοποίηση σε παγκόσμια κλίμακα.
«Δεν έχει αλλάξει, είναι ακόμη χειρότερο», δήλωσε η Sheila Estabillo, υπεύθυνη του προγράμματος SAFE Online για την Plan International στις Φιλιππίνες, η οποία διοργανώνει συνεδρίες διαδικτυακής ασφάλειας για κορίτσια στη χώρα.
Η έρευνα δείχνει ότι ο διαδικτυακός κίνδυνος είναι πλέον τόσο συνηθισμένος που έχει γίνει κανόνας για τα κορίτσια, τα οποία αντιμετωπίζουν άνισους – και συνήθως πιο σεξουαλικούς – τύπους απειλών σε σύγκριση με τα αγόρια. Οι νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν στο CNN και στην Plan International ότι η πιο συνηθισμένη εμπειρία τους από επιβλαβές περιεχόμενο ήταν η λήψη ανεπιθύμητων σεξουαλικών εικόνων (γνωστών ως cyberflashing), βίντεο ή μηνυμάτων. «[Κάποιοι] παρενοχλούν ανθρώπους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και θεωρούν ότι είναι εντάξει να στείλουν κάτι τέτοιο χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου», δήλωσε η Reyna, στις αρχές της δεκαετίας του 20, από τις Φιλιππίνες.
Οι πιο επιβλαβείς διαδικτυακές συμπεριφορές για τις γυναίκες και τα κορίτσια. Πηγή: CNN
Περίπου οι μισές από τις νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια που συμμετείχαν στην έρευνα στην Αφρική (55%) ανέφεραν ότι είδαν ή έλαβαν ανεπιθύμητες σεξουαλικές εικόνες.
«Άρχισα να συνομιλώ με έναν τύπο και μου έστειλε μια γυμνή φωτογραφία και μου ζήτησε να στείλω και τη δική μου», δήλωσε η Maureen, 21-24 ετών στο Μαλάουι. Το αγόρι απείλησε να μοιραστεί τη φωτογραφία του προφίλ της, την οποία επεξεργάστηκε ώστε να είναι γυμνή, είπε. «Ήμουν νέα και φοβισμένη, οπότε φοβόμουν να το πω σε κανέναν».
Η αντικειμενοποίηση και η σεξουαλικοποίηση είναι συνηθισμένες εμπειρίες για τις γυναίκες και τα κορίτσια στο διαδίκτυο, και η κακοποίηση μέσω του cyberflashing και της μη συναινετικής δημοσίευσης φωτογραφιών, πλαστών εικόνων και deepfakes, γίνεται όλο και πιο συνηθισμένη, δήλωσε η Hussain. «[Η διαδικτυακή κακοποίηση] είναι πλήρως ενσωματωμένη σε όλες τις πτυχές της ζωής».
Οι νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια που συμμετείχαν στην έρευνα του CNN και της Plan International ανέφεραν ότι αψηφούν σε τακτική βάση και άλλους ψηφιακούς κινδύνους, όπως το να συναντούν αμφίβολα σχέδια για την απόκτηση χρημάτων (43%), στοχευμένα μηνύματα μίσους (42%), τρόπους αυτοτραυματισμού (29%) και τρόπους για να γίνουν πολύ αδύνατες μέσω διατροφικών διαταραχών (28%). Στις Φιλιππίνες, για παράδειγμα, το 47% των συμμετεχόντων ανέφερε ότι είδε συζητήσεις για τρόπους να βλάψει κανείς τον εαυτό του και το 45% είχε δει περιεχόμενο για τρόπους να αυτοκτονήσει.
Οι διαδικτυακές απάτες με χρήματα έχουν πολλαπλασιαστεί παγκοσμίως, με την ενίσχυση της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας και την πρόοδο της τεχνητής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό για το έγκλημα και την αστυνόμευση INTERPOL. Μεταξύ των συμμετεχόντων στις έρευνες, οι νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια στην Αφρική επηρεάστηκαν περισσότερο από τις απάτες χρημάτων – με τις μισές να έχουν εκτεθεί σε απάτες και το ένα τέταρτο να έχει χάσει χρήματα.
Πόσο προετοιµασµένη αισθάνεστε για τους διάφορους τρόπους µε τους οποίους µπορείτε να προστατευτείτε στο διαδίκτυο;
Ήταν σαφές ότι οι συμμετέχουσες θεωρούσαν ότι το επιβλαβές περιεχόμενο είναι αναπόφευκτο στο διαδίκτυο και πάνω από το 86% ανέφεραν ότι αισθάνονται τουλάχιστον κάπως προετοιμασμένες να προστατεύσουν τον εαυτό τους στο διαδίκτυο.
Σε περιφερειακό επίπεδο, το ποσοστό αυτό ήταν υψηλότερο στην Αφρική, σε αντιστοιχία με τα περισσότερα κορίτσια εκεί που επίσης ανέφεραν ότι δεν αισθάνονται ασφαλείς στο διαδίκτυο.
Αποσιώπηση των νεαρών «καταβεβλημένων» κοριτσιών
Σχεδόν μία στις πέντε νεαρές γυναίκες και κορίτσια που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι έκαναν ένα πλήρες διάλειμμα από το διαδίκτυο για να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν στο διαδίκτυο, ενώ μελέτες δείχνουν ότι η διαδικτυακή κακοποίηση έχει σιωπηλή επίδραση στις γυναίκες και τα κορίτσια.
Μια μελέτη της ΜΚΟ Girl Effect διαπίστωσε ότι τα κορίτσια σε πέντε αφρικανικές χώρες, την Ιορδανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ είναι πιο πιθανό να μπλοκάρουν ή να ιδιωτικοποιήσουν τους λογαριασμούς τους και να αναφέρουν συμπεριφορές από ό,τι τα αγόρια.
Μια μελέτη του 2021 που αντλεί δεδομένα από δύο ανεξάρτητες έρευνες μεγάλης κλίμακας στη Νορβηγία διαπίστωσε επίσης ότι «οι γυναίκες που στοχοποιούνται είναι πιο πιθανό από τους άνδρες που στοχοποιούνται να γίνουν πιο προσεκτικές στην έκφραση των απόψεών τους δημοσίως».
Η έρευνα του CNN και της Plan International δείχνει ότι η «ψυχρή επίδραση» των γυναικών σε δημόσιους χώρους, όπως η πολιτική και η δημοσιογραφία, ως απάντηση στη διαδικτυακή κακοποίηση, ξεκινά από τα έφηβα κορίτσια, δήλωσε η καθηγήτρια Gina Neff, εκτελεστική διευθύντρια του Κέντρου Minderoo για την Τεχνολογία και τη Δημοκρατία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
«Αν έχουμε το 75% των έφηβων κοριτσιών να δηλώνουν ότι έχουν δεχτεί διαδικτυακή παρενόχληση», είπε, »τι συμβαίνει όταν αρχίζουν να αναπτύσσουν την καριέρα τους… επαγγελματικούς, εξωστρεφείς λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;»
Το «μπλοκάρισμα και το κλείδωμα» των λογαριασμών, ενώ αντιμετωπίζει τον οξύ κίνδυνο, δεν είναι αποτελεσματικό για όποιον θέλει να έχει μια διαδικτυακή προσωπικότητα, δήλωσε η Neff. «Στέλνουμε το μήνυμα ότι η φωνή τους δεν έχει σημασία και ότι η προσδοκία τους να μπορούν να βρίσκονται στο διαδίκτυο συνοδεύεται από περισσότερους κινδύνους μερικές φορές από τα οφέλη που αποκομίζουν», είπε.
Η Fernanda, μια 21χρονη συμμετέχουσα επίσης από τη Βραζιλία, αγαπά το γυναικείο ποδόσφαιρο, αλλά δήλωσε ότι είναι απρόθυμη να συμμετάσχει σε διαδικτυακές συζητήσεις σχετικά με το άθλημα. «Φοβάμαι πολύ να σχολιάσω τις αναρτήσεις της ομάδας μου, επειδή ξέρω πόσο τοξικά είναι τα σχόλια (κατά των κοριτσιών)», είπε προσθέτοντας ότι το να αφιερώνει χρόνο εκτός σύνδεσης τη βοήθησε να αντιμετωπίσει το άγχος.
«Όταν παραμένουμε συνδεδεμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, νιώθουμε: «Παιδιά, βοήθεια, είμαι καταβεβλημένη»».
Πού πρέπει να βρίσκεται η ευθύνη
Το χάσμα των γενεών στην κατανόηση των διαδικτυακών πλατφορμών και του ψηφιακού αλφαβητισμού είναι ένας λόγος που οι νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια που συμμετείχαν στην έρευνα και έδωσαν συνέντευξη έδειξαν μικρή εμπιστοσύνη στους ενήλικες και στους υπάρχοντες μηχανισμούς για την εξάλειψη των κακοποιητών και των δραστών.
Ποιος είναι ο πλέον υπεύθυνος για την ασφάλειά σας στο διαδίκτυο; Η πλειονότητα (67%) πιστεύει ότι η ασφάλεια στο διαδίκτυο είναι δική της ευθύνη.
Οι ειδικοί με τους οποίους μίλησε το CNN τόνισαν την ανάγκη να αναλάβουν περισσότερες δράσεις οι τεχνολογικές πλατφόρμες.
Οι ισχύοντες κανόνες και τα διαδικτυακά εργαλεία για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων επιθέσεων είναι ανεπαρκή, δήλωσε η Neff, καθώς δεν αντιμετωπίζουν τη χρόνια κακοποίηση που πλήττει τις γυναίκες. «Οι εταιρείες των πλατφορμών πρέπει να λογοδοτήσουν μέσω της νομοθεσίας», είπε.
Την παραμονή των Ολυμπιακών Αγώνων, μια νέα έκθεση της UNESCO αποκαλύπτει ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια απέχουν ακόμη πολύ από την ίση πρόσβαση στον αθλητισμό σε οποιοδήποτε επίπεδο, επαγγελματικό ή ερασιτεχνικό. Η UNESCO καλεί επειγόντως τα 194 κράτη μέλη της να αντιμετωπίσουν αυτές τις ανισότητες εφαρμόζοντας τις συστάσεις που περιέχονται στην έκθεση. Στις 24 Ιουλίου, ο Οργανισμός θα συγκεντρώσει υπουργούς αθλητισμού από όλο τον κόσμο στην έδρα του στο Παρίσι για να αναπτύξει συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις.
Το σχέδιο παιχνιδιού της UNESCO για τον αθλητισμό και την ισότητα των φύλων είναι ένας οδικός χάρτης για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής τόσο στις κυβερνήσεις όσο και στους αθλητικούς οργανισμούς που είναι υπεύθυνοι για την προώθηση της ισότητας των φύλων. Υπογραμμίζει τρεις επείγουσες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα κορίτσια και οι γυναίκες στον αθλητισμό:
1.Τερματισμός της βίας με βάση το φύλο στον αθλητισμό
2.Μείωση της εγκατάλειψης του αθλητισμού των εφήβων
3.Χρειάζονται περισσότερες γυναίκες σε ηγετικούς ρόλους στον αθλητισμό
Το 21% των γυναικών αθλητών (και το 11% των ανδρών) ανέφεραν ότι είχαν βιώσει τουλάχιστον μία μορφή σεξουαλικής κακοποίησης ως παιδί στον αθλητισμό. Μία από τις προτεραιότητες πολιτικής που προσδιορίζονται από το Σχέδιο Παιχνιδιού της UNESCO είναι ο τερματισμός της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, η οποία υπονομεύει άμεσα τις ευκαιρίες, την ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ασφαλούς συμμετοχής και απόλαυσης του αθλητισμού.
Το 49% των κοριτσιών εγκαταλείπουν τον αθλητισμό κατά την εφηβεία – αυτό είναι 6 φορές υψηλότερο από το ποσοστό των εφήβων αγοριών. Αυτό το υψηλό ποσοστό φθοράς εξηγείται από διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων η έλλειψη γυναικείων προτύπων, οι ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η αρνητική εικόνα του σώματος. Δεδομένου ότι ο αθλητισμός είναι ένα εργαλείο ενδυνάμωσης των γυναικών, με αποδεδειγμένη σχέση με την επιτυχία στις ακαδημαϊκές σπουδές και τις επιχειρήσεις, το ποσοστό εγκατάλειψης σπουδών πρέπει να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά.
Το χάσμα στις αμοιβές στον επαγγελματικό αθλητισμό είναι ένα πολύ ορατό σημάδι ανισότητας – η λίστα του περιοδικού Forbes με τους 50 πιο ακριβοπληρωμένους αθλητές στον κόσμο εξακολουθεί να μην περιλαμβάνει ούτε μία γυναίκα. Όμως, το Παιχνίδι του Σχεδίου της UNESCO υπογραμμίζει ότι η έλλειψη ηγεσίας των γυναικών σε όλα τα επίπεδα του αθλητισμού είναι ένα διαρθρωτικό πρόβλημα που χρειάζεται ακόμη περισσότερο επείγουσα αντιμετώπιση: πέρυσι μόνο το 30% των μεγαλύτερων αθλητικών ομοσπονδιών στον κόσμο προήδρευαν γυναίκες. Οι εξαιρετικοί δείκτες ισότητας των φύλων των Αγώνων του Παρισιού 2024 θα μπορούσαν να είναι επιταχυντής για τον διορισμό γυναικών σε ηγετικούς ρόλους στον αθλητισμό.
Για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, η UNESCO καλεί και προσφέρει υποστήριξη στα κράτη μέλη της να εφαρμόσουν 6 μέτρα:
1.Χρησιμοποιήστε τον αθλητισμό για να αλλάξετε νοοτροπίες
Προώθηση προτύπων αθλητών και αξιοποίηση της δύναμης των δημοφιλών αθλητικών εκδηλώσεων για την προώθηση της ισότητας των φύλων στον αθλητισμό. αναπτύξουν «συμμάχους» ανδρών αθλητών για γυναίκες και κορίτσια.
2.Εξασφάλιση ίσης και δίκαιης κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης
Υποστηρίξτε τη δίκαιη κάλυψη των μέσων ενημέρωσης και τη δίκαιη εκπροσώπηση των γυναικών αθλητών και των αθλημάτων, και υποστηρίξτε πρωτοβουλίες που αυξάνουν την εκπροσώπηση των γυναικών στην αθλητική δημοσιογραφία και τη δημιουργία ικανοτήτων για ρεπορτάζ χωρίς αποκλεισμούς για τους δημοσιογράφους.
3.Θέσπιση και εφαρμογή ολοκληρωμένων κανονισμών
Δημιουργία, ενίσχυση και επιβολή προτύπων προστασίας, νόμων και νομικών πλαισίων για την αποτροπή των διακρίσεων και της βίας στον αθλητισμό, η ανάληψη ευθύνης από τους δράστες και η παροχή θεραπείας στους επιζώντες.
4.Ενίσχυση των μηχανισμών αναφοράς και των δικαστικών διαδικασιών
Υποστηρίξτε αθλητικούς οργανισμούς στη δημιουργία διαφανών και ανώνυμων συστημάτων αναφοράς κακοποίησης για να δώσουν τη δυνατότητα στους επιζώντες να εμφανιστούν χωρίς φόβο αντιποίνων και να ενισχύσουν τη δικαστική υποδομή και να αναπτύξουν νομικά καταστατικά ειδικά για τον αθλητισμό για να εξορθολογίσουν τη διαδικασία δίωξης των δραστών.
5.Επενδύστε στην εκπαίδευση και την κατάρτιση
Δημιουργήστε ειδικά προγράμματα κατάρτισης για εκπαιδευτικούς αθλητισμού, προπονητές και άλλους επαγγελματίες σχετικά με την ισότητα των φύλων και την ένταξη, καθώς και για την αναγνώριση, την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας.
6.Ενσωματώστε τις φωνές επιζώντων και ενισχύστε την έρευνα
Μοιραστείτε τη φωνή των γυναικών που έχουν βιώσει διακρίσεις ή βία στον αθλητισμό και βεβαιωθείτε ότι οι γνώσεις τους ενσωματώνονται σε μηχανισμούς πολιτικής. Συλλέγει συστηματικά εναρμονισμένα, κατανεμημένα με βάση το φύλο δεδομένα για τις διακρίσεις και τη βία και για τον αντίκτυπο των στρατηγικών για το φύλο.
Συνάντηση Υπουργών Αθλητισμού στα κεντρικά γραφεία της UNESCO στο Παρίσι
Στις 24 Ιουλίου, υπουργοί αθλητισμού από όλο τον κόσμο θα συζητήσουν την εφαρμογή αυτών των έξι μέτρων της UNESCO για την ισότητα των φύλων στον αθλητισμό με ειδικούς, αθλητές και ακτιβιστές στα κεντρικά γραφεία της UNESCO στο Παρίσι.
Η στρατηγική της WBG Gender Strategy 2024-30 προβάλλει την τολμηρή φιλοδοξία να επιταχυνθεί η ισότητα των φύλων για να τερματιστεί η φτώχεια σε έναν βιώσιμο πλανήτη, σε ευθυγράμμιση με τον οδικό χάρτη εξέλιξης του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας . Η στρατηγική ανταποκρίνεται στον παγκόσμιο επείγοντα χαρακτήρα, τον θεμελιώδη χαρακτήρα και την πολυπλοκότητα της επίτευξης της ισότητας των φύλων. Βασιζόμενη στην εφαρμογή της στρατηγικής της WBG Gender 2016-23 , η νέα στρατηγική δεσμεύεται με μεγαλύτερη φιλοδοξία – προσεγγίζοντας την ισότητα των φύλων για όλους ως απαραίτητη για την παγκόσμια ανάπτυξη – και δεσμεύεται διαφορετικά.
Η στρατηγική της WBG Gender 2024-30 εστιάζει σε συντονισμένη δράση, χρηματοδότηση και προγράμματα σε κλίμακα για τη στήριξη της θεμελιώδους ευημερίας , της οικονομικής συμμετοχής και της ηγεσίας των γυναικών . Αυτό θα συμβάλει σε:
Πρόοδος στον τερματισμό όλων των μορφών βίας με βάση το φύλο
Ισχυρότερο και πιο ανθεκτικό ανθρώπινο κεφάλαιο
Περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των θέσεων εργασίας του μέλλοντος
Μεγαλύτερη ιδιοκτησία και χρήση οικονομικών περιουσιακών στοιχείων
Ευρύτερη πρόσβαση και χρήση υπηρεσιών ενεργοποίησης
Προόδους στη συμμετοχή των γυναικών στη λήψη αποφάσεων
Για πρώτη φορά, φέτος, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, θα αγωνιστεί ίσος αριθμός γυναικών και αντρών! Μετά από την πρωτοτυπία του 1900, πάλι στην πόλη του Φωτός, όταν καλωσόρισαν τις γυναίκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά, φέτος γίνεται ένα ακόμη βήμα εξέλιξης, με τον κανονισμό να αλλάζει και να αποτελεί “συμβολή’ στην ισότητα.
Ποσοστά συμμετοχής γυναικών ανά τα χρόνια : Στους Ολυμπιακούς του Βερολίνο το 1936, το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών ανερχόταν μόλις στο 8,4%. Στο Τόκυο , 74 χρόνια αργότερα, το 2020, το ποσοστό αυξήθηκε στο 47, 8% ,με τις ελπίδες για ισότητα στον αθλητισμό να αναθαρρεύουν.
Βέβαια, οι Ολυμπιακοί του Τόκυο υπήρξαν “σταθμός” στην εξελικτική πορεία των γυναικών στο θεσμό, μιας και τα αγωνίσματα μικτού φύλου άγγιξαν τα 18,ενώ έγιναν και αρκετές προσθήκες αθλημάτων όπως : τα 15.000 μέτρα ελεύθερο γυναικών για κολύμβηση, το σπριντ κανό γυναικών, αλλά και νέα αθλήματα όπως : σόφτμπολ, καράτε, αθλητική αναρρίχηση, σερφινγκ και σκέιτμπορτ. Σημαντική στιγμή, ακόμη, στους Ολυμπιακούς του Τόκυο, αποτέλεσε όταν επετράπη , στην Τελετή Έναρξης , μια γυναίκα και ένας άντρας να φέρουν από κοινού τη σημαίας τους, με αποτέλεσμα το 91% των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών , να έχουν γυναίκα σημαιοφόρο.
Η συμβολή των γυναικών στους Ολυμπιακούς
Παρίσι 1900 : Πρώτη φορά αγωνίστηκαν γυναίκες στο θεσμό, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 1900. Από τους 997 συνολικά αθλητές, οι 22 ήταν γυναίκες, με τα μόνα αθλήματα διαθέσιμα για τις αθλήτριες να είναι το τένις ,το γκολφ, η ιππασία, η ιστιοπλοΐα και το κροκέ. Η ελβετίδα ιστιοπλόος Helene de Pourtales, έγινε η πρώτη γυναίκα που έλαβε μέρος στου Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και η πρώτη Ολυμπιονίκης, ενώ δύο μήνες αργότερα η Αγγλίδα τενίστρια Charlotte Cooper, έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε ατομικό ολυμπιακό αγώνισμα.
Τόκυο 1964 : Η Σοβιετική γυμνάστρια Larisa Latynina , με συνολικά 18 μετάλλια, έγινε η πιο παρασημοφορημένη Ολυμπιονίκης αθλήτρια όλων των εποχών, με το ρεκόρ της να παραμένει αδιαπέραστο μέχρι σήμερα.
1991: Υποβάλλεται νέος κανονισμός στο θεσμό, ο οποίος καθιστά απαραίτητη τη συμπερίληψη γυναικείων αθλημάτων, σε οποιοδήποτε αγώνισμα επιζητά Ολυμπιακή αναγνώριση. 1996 : Κατοχυρώνετε στον Ολυμπιακό Χάρτη η προώθηση των γυναικών και ταυτόχρονα γίνεται αποστολή της ΔΟΕ. Πιο συγκεκριμένα , o κανονισμός 2.8 αναφέρει χαρακτηριστικά πως στόχος της ΔΟΕ είναι : ” να ενθαρρύνει και να υποστηρίξει τη συμμετοχή των γυναικών στον αθλητισμό σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις δομές, με σκοπό την εφαρμογή της αρχής της ισότητας ανδρών και γυναικών>>.
Αθήνα 2004 : Γυναίκες από το Αφγανιστάν αγωνίζονται για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Λονδίνο 2012 : Η γυναικεία πυγμαχία καθιερώνεται ως ολυμπιακό άθλημα , με αποτέλεσμα για πρώτη φορά να αγωνίζονται γυναίκες σε κάθε άθλημα του Ολυμπιακού προγράμματος. Ακόμη, τη συγκεκριμένη χρονιά συνέβη κάτι πρωτοπόρο για το θεσμό : Χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Μπρουνέι, επέτρεψαν και έστειλαν γυναίκες αθλήτριες να αγωνιστούν, “γνεύοντας” καταφατικά προς την εξέλιξη και την ανάδειξη των γυναικείων ικανοτήτων στο χώρο του αθλητισμού.
Τόκυο 2020 : Οι αγώνες του Τόκυο αποτέλεσαν ότι πιο κοντινό σε ισορροπημένη συμμετοχή αντρών και γυναικών είχαμε δει ως τώρα, με το 47,8 % να είναι γυναίκες αθλήτριες.
Παρίσι 2024 : Φτάσαμε στην ιστορική φετινή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου θα έχουμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε την ισάριθμη συμμετοχή αντρών και γυναικών στο θεσμό. Τι θα δούμε στους φετινούς Ολυμπιακούς; Ο συνολικός αριθμός αθλημάτων μεταλλίων αγγίζει τα 329. Τα αθλήματα αντρών θα ανέρχονται στα 157, ενώ αυτά των γυναικών θα φτάνουν τα 152, με τα αθλήματα μικτού φύλου να είναι 20. Η ΔΟΕ εκτιμά πως οι φετινές συμμετοχές γυναικών αγγίζουν τις 5.000, σε αντίθεση με αυτές των μόλις 22, τη χρονιά 1900!
Μέλος της ΔΟΕ έγραψε χαρακτηριστικά : “Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια σπάνια περίπτωση όπου οι αθλήτριες μπορούν να γίνουν πρωτοσέλιδα όσο και οι άνδρες ομόλογοί τους. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν προνομιακές παγκόσμιες ώρες μετάδοσης σε κάθε έκδοση των Ολυμπιακών Αγώνων. Έχουμε προσαρμόσει ανάλογα το πρόγραμμα για να διασφαλίσουμε ότι ένας ισορροπημένος αριθμός αγώνων μεταλλίων και συνολικών ωρών αγώνων θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια αυτών των χρονικών περιόδων”. Επιπλέον, για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, την ημέρα την Τελετής Λήξης, θα πραγματοποιηθεί μαραθώνιος γυναικών, σε αντίθεση με προηγούμενα χρόνια, όταν η παράδοση αυτή ανήκε αποκλειστικά στους άντρες αθλητές.
Χαρακτηριστικές δηλώσεις αθλητριών για τους φετινούς Ολυμπιακούς :
“Πόσο ωραίο να είσαι γυναίκα στον αθλητισμό! Ειδικά και στην ιστιοπλοΐα. Ήταν πάντα ένα τόσο ανδροκρατούμενο άθλημα. Θα είναι η πρώτη φορά που η ιστιοπλοΐα έχει επίσης ισότητα των φύλων, οπότε όλα αυτά τα βήματα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Σίγουρα μόλις προχωρήσετε στην πιο επαγγελματική πλευρά της ιστιοπλοΐας είναι περισσότερο ένας σύλλογος αγοριών, αλλά οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η επιτομή του αθλητισμού. Είναι το αποκορύφωμα των αθλημάτων υψηλών επιδόσεων. Υπάρχουν τόσες πολλές ευκαιρίες τώρα για τις γυναίκες στην ιστιοπλοΐα και το να είσαι μέρος αυτής της πρώτης γενιάς για να δεις αποτελέσματα είναι πραγματικά συναρπαστικό>”. –Daniela Moroz, Ιστιοπλοΐα
“Είναι πολύ ευχάριστο να ξέρω ότι για πρώτη φορά θα συμμετέχουν τόσες γυναίκες , όσοι και άντρες. Είναι μια μεταρρύθμιση που θα έπρεπε να είχαμε δει εδώ και πολύ καιρό, αλλά καλωσορίζω την ευκαιρία που δίνεται στις γυναίκες να αθληθούν και να λάμψουν σε παγκόσμιο επίπεδο, ακόμη και τώρα! Είναι εκπληκτικά χρόνια αυτά που διανύουμε για τον γυναικείο αθλητισμό, σε γενικό επίπεδο, και ελπίζω να συντονιστεί αρκετός κόσμο και να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για να δει τις εξαιρετικές επιδόσεις των αθλητριών”Gabby Thomas, Στίβος
“Η ανάπτυξη της γυναικείας πυγμαχίας με κάνει να νιώθω απίστευτα, ούσα κοπέλα που μεγάλωσε περιτριγυρισμένη από αγόρια στο άθλημα που αγαπούσε. Είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρώ τα μικρά κορίτσια να ασχολούνται με την πυγμαχία και όλη αυτή την εξέλιξη να συμβαίνει τόσο σύντομα τα τελευταία χρόνια. Το να είμαι μέρος αυτού του κινήματος μου έχει δημιουργήσει έντονα συναισθήματα και με ενθαρρύνει όλο και περισσότερο”.Amit Elor, Πυγμαχία
“Στο Παρίσι, φέτος, θέλω όλοι να δουν τη γυναικεία πλευρά που έχει το άθλημα του σκέιτμπορντ. Θέλω να δείξουμε σε όλους πως είναι πιθανό να καταφέρεις ό,τι βάλεις στο μυαλό σου. Θα γίνω 16 ετών και οι φετινοί θα είναι οι δεύτεροι Ολυμπιακοί στου οποίους συμμετέχω. Πίστεψα βαθιά στον εαυτό μου, δούλεψα σκληρά, το έβαλα στο μυαλό μου και το κατάφερα”Sky Brown, Σκέιτμπορντινγκ
“Είναι εξαιρετικά ευχάριστο να βλέπει κανείς πως έχουν ανελιχθεί οι γυναίκες στον αθλητισμό, ειδικά φέτος, όπως θα έπρεπε . Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που παρατηρώ όσα θετικά και προοδευτικά συμβαίνουν και είμαι μέλος του κινήματος. Είναι εξαιρετική περίοδος για να είσαι γυναίκα στο χώρο του αθλητισμού”.Karlie Kisha, Χόκεϋ χόρτου.
Η Λία Τόμας μετά το τέλος του τελικού των 200 μέτρων ελεύθερο, τον Μάρτιο του 2022, στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Τον περασμένο Ιούνιο, απορρίφθηκε η προσφυγή της εναντίον της απόφασης που την απέκλειε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. [A.P. Photo/John Bazemore]
Ο Γουίλ Τόμας, ένα χαριτωμένο αγοράκι που γεννήθηκε τον Μάϊο του 1999 στο Οστιν του Τέξας των ΗΠΑ, ξεκίνησε να κολυμπάει στην ηλικία των πέντε ετών επιδεικνύοντας αποδόσεις που το έφτασαν στην έκτη θέση του πολιτειακού πρωταθλήματος κολύμβησης Λυκείων για αγόρια. Ο Γουίλ άρχισε να αμφισβητεί την ταυτότητα του φύλου του όταν τελείωνε το Λύκειο και δήλωσε διεμφυλική στην οικογένειά της το καλοκαίρι του 2018. Είχε αρχίσει να κολυμπά για την ανδρική ομάδα του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια και κατά τη διάρκεια της σεζόν 2018-2019 ο Γουίλ κατέγραψε τους καλύτερους χρόνους της ανδρικής ομάδας Upenn. Τον Μάιο του 2019 ξεκίνησε τη φυλομετάβαση με θεραπεία ορμονικής αποκατάστασης και την πρωτοχρονιά του 2020 «γεννήθηκε» η Λία Τόμας. Το 2021 πληρούσε τις απαιτήσεις της Εθνικής Κολεγιακής Ενωσης Αθλητισμού των ΗΠΑ (NCAA) για ορμονοθεραπεία ώστε να κολυμπήσει στη γυναικεία ομάδα. Το πρωτάθλημα NCAA τον Μάρτιο του 2022 ήταν ο τελευταίος κολυμβητικός αγώνας της Τόμας στο κολέγιo. Μέχρι την ολοκλήρωση της κολυμβητικής καριέρας της Τόμας στο UPenn το 2022, η κατάταξή της είχε μετακινηθεί από την 65η θέση στην ομάδα των ανδρών στην 1η θέση στην ομάδα των γυναικών στα 500 μέτρα ελεύθερο και από την 554η θέση στην ομάδα των ανδρών στην 5η θέση στην ομάδα των γυναικών στα 200 μέτρα ελεύθερο.
Τον Ιούνιο του 2022, η Διεθνής Ομοσπονδία Κολύμβησης, ο οργανισμός που διαχειρίζεται τις διεθνείς διοργανώσεις υδάτινων αθλημάτων, ψήφισε για τον αποκλεισμό όλων των transgender αθλητών από τους αγώνες στην επαγγελματική γυναικεία κολύμβηση, με εξαίρεση τους αθλητές που “μπορούν να αποδείξουν στη διεθνή Ομοσπονδία ότι κάθε χαρακτηριστικό της ανδρικής εφηβείας έχει σταματήσει πριν την ηλικία των 12 ετών ή το στάδιο Tanner 2”.Η απόφαση βασίστηκε στο γεγονός ότι τα άτομα που έχουν περάσει από την εφηβεία, λόγω τεστοστερόνης έχουν, κατά μέσο όρο, μεγαλύτερη καρδιαγγειακή ικανότητα, μεγαλύτερη μυϊκή μάζα, υψηλότερη μηχανική αντοχή των τενόντων και πυκνότερα οστά. Τείνουν να είναι ισχυρότεροι και ψηλότεροι, με μεγαλύτερο άνοιγμα φτερών.
Σε πολλά αθλήματα που περιλαμβάνουν αγώνες με χρονομέτρηση, οι άνδρες είναι περίπου δέκα έως δώδεκα τοις εκατό ταχύτεροι από τις γυναίκες. Στα αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα και καθαρή δύναμη, το χάσμα είναι ακόμη μεγαλύτερο. Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, στην οποία υποβάλλονται τα άτομα σε φυλομετάβαση, μπορεί να μην εξουδετερώνει όλα τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα τα οποία μπορεί να αποκτήσει ένα σώμα κατά τη διάρκεια της εφηβείας που καθοδηγείται από την τεστοστερόνη. Μπορεί να μην μειώσει πλήρως τη διαφορά στην άλιπη σωματική μάζα ή στη δύναμη της λαβής, για παράδειγμα, ή να μην αλλάξει το πλάτος μιας λεκάνης.H Ρενέ Ρίτσαρντς, πρωτοπόρος μεταξύ των διεμφυλικών αθλητών που εντάχθηκε στο γυναικείο επαγγελματικό τουρνουά τένις σε ηλικία 43 ετών, δήλωσε ότι δεν πιστεύει πλέον ότι είναι δίκαιο να αγωνίζονται οι διεμφυλικές γυναίκες σε κορυφαίο επίπεδο: «Ξέρω ότι αν είχα κάνει χειρουργική επέμβαση στην ηλικία των 22 ετών και μετά, στα 24 μου, έμπαινα στο tour, καμία, γενετικώς, γυναίκα στον κόσμο δεν θα μπορούσε να με πλησιάσει», δήλωσε σε συνέντευξή της στο slate. «Έχω αναθεωρήσει τη γνώμη μου».Η απόφαση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κολύμβησης που εμπόδισε την Τόμας να αγωνιστεί με τις γυναίκες στις Ολυμπιακές δοκιμασίες των Ηνωμένων Πολιτειών του 2024, όπως είχε προγραμματίσει προκειμένου να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς στο Παρίσι, συνοδεύτηκε από την εισαγωγή μιας “ανοιχτής” κατηγορίας για τους διεμφυλικούς κολυμβητές αλλά το ντεμπούτο της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Βερολίνου ακυρώθηκε αφού δεν υπήρξαν συμμετοχές για κανένα από τα στυλ κολύμβησης τα οποία επρόκειτο να διεξαχθούν παράλληλα με τα αγωνίσματα ανδρών και γυναικών. Τον Ιανουάριο του 2024, η Λία Τόμας, κινήθηκε νομικά εναντίον της απόφασης αυτής αλλά τον Ιούνιο του 2024 το Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της.
Δίχως οριστική απόφαση
Η περίπτωση της Λία Τόμας μαζί με τις αποφάσεις των ανώτατων αθλητικών οργανισμών πυροδότησαν πλήθος επιχειρημάτων από ομάδες ακτιβιστών, επίσημους φορείς, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους με όλα ανεξαιρέτως -υπεράσπισης ή επίκρισης-, να διακρίνονται τουλάχιστον για την αμηχανία. Η άποψη περί τεστοστερόνης στη φυλομετάβαση μετά την ανδρική εφηβεία έχει απέναντι μια διαφορετική άποψη περί της πραγματικής αξίας της και τα επιστημονικά αποτελέσματα επιβεβαιώνουν ως ένα βαθμό και τις δύο απόψεις αφήνοντας εκκρεμή την αξία του κριτηρίου. Επιβεβαιώνουν μόνον ότι τίποτα ακόμα δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια οριστική απόφαση.
Η περίπτωση Τόμας και οι αποφάσεις των ανωτάτων αθλητικών οργανισμών πυροδότησαν πλήθος επιχειρημάτων, με όλα να διακρίνονται για την αμηχανία και τις αντιφάσεις που περιέχουν.
Οπως ακριβώς δηλαδή είναι αναμενόμενο όταν αυτά τα επιχειρήματα αφορούν ένα ζήτημα ως προς την αντιμετώπιση του οποίου οι κοινωνίες βρίσκονται μόνο στην αρχή, ψηλαφώντας τις αχαρτογράφητες ακόμα πιθανότητες εξέλιξης.«Οι οριζόντιες απαγορεύσεις που εμποδίζουν τις τρανς γυναίκες να αγωνίζονται είναι διακρίσεις και μας στερούν πολύτιμες αθλητικές ευκαιρίες που είναι κεντρικές για την ταυτότητά μας», δήλωσε η Τόμας.Ορισμένες τρανς ακτιβίστριες προσπαθούν να φιμώσουν τους επικριτές, τους οποίους αποκαλούν περιπαικτικά TERFs, που σημαίνει τρανς-αποκλειστικές ριζοσπαστικές φεμινίστριες. Οπως γράφει ο Μίκαελ Πάουελ στους New York Times, εκπρόσωπος μιας ομάδας για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων προέτρεψε έναν δημοσιογράφο να μην παραθέτει τα λόγια όσων είχαν επιλήψιμες απόψεις, συμπεριλαμβανομένης της Martina Navratilova, της συνταξιούχου θρύλου του τένις, υπέρμαχου των φιλελεύθερων και λεσβιακών σκοπών. Η κ. Navratilova υποστηρίζει ότι οι διεμφυλικές αθλήτριες διαθέτουν ανυπέρβλητα βιολογικά πλεονεκτήματα. «Οπότε είμαι μια «TERF» – εντάξει, έτσι θέλετε να το πάτε;”. δήλωσε η κ. Navratilova σε απάντηση. «Έπαιξα εναντίον ψηλότερων γυναικών, έπαιξα εναντίον ισχυρότερων γυναικών και τις νίκησα όλες. Αλλά αν αντιμετώπιζα το αρσενικό αντίστοιχο της Λία στο τένις, αυτό είναι βιολογία. Δεν θα είχα καμία ελπίδα. Και θα ήμουν εξοργισμένη».
Η Τζοάνα Χάρπερ, διεμφυλική δρομέας και διδακτορική φοιτήτρια που μελετά τις αθλητικές επιδόσεις των ελίτ διεμφυλικών αθλητών στο Πανεπιστήμιο Loughborough της Βρετανίας, συμφώνησε ότι η τεστοστερόνη δίνει κάποιο πλεονέκτημα στις διεμφυλικές αθλήτριες αλλά μίλησε και για αδυσώπητες συναισθηματικές και ψυχολογικές πιέσεις που δέχονται. «Είναι τόσο τρομερό», είπε, «αν μια χούφτα από εμάς είναι πιο επιτυχημένες από ό,τι ήταν στα ανδρικά αθλήματα;»
Αντιστρέφοντας το ερώτημα και αναλαμβάνοντας το ρίσκο να καταχωρηθεί ως ύποπτο ομοφοβίας… θα ήταν τόσο τρομερό να αφήσουν μια προσωπική αθλητική διάκριση στην άκρη, να σταθούν στην ίδια πλευρά και να υπερασπιστούν τις μάχες του φύλου στο οποίο επέλεξαν να ανήκουν; Μάχες για δικαιώματα αυτονόητα πλην άγνωστα πέραν του δυτικού κόσμου αλλά και για τη γυναικεία ισότητα εντός του που ακόμα αναζητείται και στον αθλητισμό; Υποχρεωτικός έλεγχος των γεννητικών οργάνων κάθε γυναίκας που συμμετείχε σε διεθνείς αγώνες, ιατρικά «πιστοποιητικά θηλυκότητας», «γυμνές παρελάσεις» κατά τις οποίες γυμνές αθλήτριες επιθεωρούνταν από επιτροπή ιατρών που σε μερικές περιπτώσεις περιελάμβανε το να ξαπλώνουν οι γυναίκες ανάσκελα και να τραβούν τα γόνατά τους στο στήθος για πιο προσεκτικό έλεγχο, είναι μερικά μόνο από τα «προνόμια» που ιστορικά ανήκουν στον γυναικείο αθλητισμό.
Ακόμα σήμερα, οι αθλητικές αρχές στηρίζονται σε ιατρικές εξετάσεις – ανατομικές, χρωμοσωμικές, ορμονικές – για να καθορίσουν την επιλεξιμότητα των βιολογικών γυναικών στην κατηγορία τους, ενώ δεν απαιτούν ανάλογες εξετάσεις για τους άνδρες.
Remaining Time
-0:00
Advertisement
Θα έπρεπε να είναι σε όλους γνωστό: Ποτέ δεν ήταν -κι ακόμα δεν είναι- εύκολο να διεκδικήσεις τη νίκη σε όποιο πεδίο ως γυναίκα.
