«Οι παιδικοί γάμοι έχουν ως βαθύ αίτιο τις άνισες έμφυλες σχέσεις και τις σχέσεις ισχύος που μπορεί να οδηγήσουν στην διαρκή υποταγή των κοριτσιών και γυναικών. Ελλείψει βιώσιμων νομικών μέσων, οι πολιτιστικές πρακτικές που εισάγουν διακρίσεις με βάση τις στερεοτυπικές απόψεις για το ρόλων των γυναικών και τη σεξουαλικότητα,είναι μεταξύ των διαρθρωτικών αιτιών του παιδικού και εξαναγκαστικού γάμου» δήλωσε η Flavia Pansieri, Αναπληρώτρια Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά τη διάρκεια της συνόδου του Συμβουλίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο στη Γενεύη.
«Η συχνά μεγάλη διαφορά ηλικίας και ισχύος μεταξύ των κοριτσιών και των συζύγων τους, υπονομεύουν την αυτονομία και την ικανότητα δράσης των νεαρών γυναικών,» πρόσθεσε η Pansieri. «Το αποτέλεσμα είναι η έκθεση τους σε σωματική, ψυχολογική, οικονομική και σεξουαλική βία, καταναγκαστική εργασία – ονομαζόμενα και ως «εγκλήματα τιμής» ή «οικιακή δουλεία»- και περιορισμό των κινήσεων / κυκλοφορίας τους«.
Η Violette Neubauer, Πρόεδρος της Ομάδας εργασίας για τις Επιβλαβείς Πρακτικές της Επιτροπής για την Εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW), ανέφερε ότι η Σύμβαση και η νομολογία που αναπτύχθηκε από την Επιτροπή, έχει θέσει ένα πλαίσιο που απευθύνεται στους παιδικούς και καταναγκαστικούς γάμους, συμπεριλαμβάνοντας τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα νεαρά κορίτσια εξαιτίας του φύλου τους. Σε πολλές περιπτώσεις, σε μέρη όπου δεν εφαρμόζεται η Σύμβαση, οι διακρίσεις ξεκινούν με τους παιδικούς και εξαναγκαστικούς γάμους.
«Για εκατομμύρια κορίτσια, οι έμφυλες διακρίσεις ξεκινούν από τη γέννησή τους. Ακόμη και σε χώρες με συντάγματα και νόμους που είναι σύμφωνα με τη Σύμβαση, λόγω, εθίμων, παραδόσεων και / ή την αποτυχία του να επιβληθεί η εγχώρια νομοθεσία, η παιδική ηλικία των κοριτσιών συχνά τελειώνει όταν τα κορίτσια αναγκάζονται να γίνουν «κορίτσια νύφες», πέφτοντας θύματα των διακρίσεων».
Η Kate Gilmore, Αναπληρώτρια Διευθύνουσα Σύμβουλος στο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό, δήλωσε ότι ο εξαναγκαστικός γάμος είναι ο κλέφτης που ληστεύει την παιδική ηλικία των μικρών κοριτσιών, την ενεργό συμμετοχή τους στον κόσμο και την εξερεύνηση και συνειδητοποίηση του εαυτού τους, δίνοντας τρομακτικούς αριθμούς σχετικά με τον επιπολασμό των παιδικών γάμων.
«Κάθε μέρα, 39.000 κορίτσια είναι παντρεμένα ή προσχωρούν σε ένωση χωρίς την ελεύθερη, εκ των προτέρων και εν επιγνώσει συναίνεση τους, χωρίς την επιλογή για να το πράξουν, ή την κατανόηση των επιπτώσεων για το υπόλοιπο της ζωής τους. Παντρεμένα κορίτσια πολύ πριν γίνουν ενήλικες γυναίκες, που αποτελεί πράγματι δικαίωμα τους να γίνουν, παντρεύονται έτσι σε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους».
Η Pooja Badarinath, συντονίστρια του προγράμματος υπεράσπισης και έρευνας της CREA (φεμινιστική ανθρωπιστική οργάνωση με έδρα το Νέο Δελχί, Ινδία), ανέφερε ότι ο έλεγχος των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των νεαρών γυναικών και κοριτσιών, και η έλλειψη σωματικής αυτονομίας είναι οι κύριες ρίζες των παιδικών και εξαναγκαστικών γάμων. Η Badarinath πρόσθεσε ότι ο παιδικός και εξαναγκαστικός γάμος οδηγεί σε μεγαλύτερη παραβίαση των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των νεαρών γυναικών και κοριτσιών, τονίζοντας ότι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να βιώσουν σεξουαλική βία.
«Ο άκαμπτος και ασφυκτικός έλεγχος των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών για να προστατευτεί η αγνότητα και η τιμή της οικογένειας, εξασφαλίζει ότι τα κορίτσια δεν έχουν καμία επιλογή για να εξερευνήσουν τη σεξουαλικότητά τους, εκτός από τα πλαίσια του γάμου. Σε πολλές χώρες και περιβάλλοντα το στίγμα για την απώλεια της παρθενίας πριν από το γάμο είναι πολύ υψηλό, οδηγώντας σε αυξημένο κίνδυνο ακραίας βίας στην κοινωνία και, συχνά, μέσα στις οικογένειες».
Ο ειδική εισηγήτρια για τα δικαιώματα των γυναικών από την Αφρικανική Επιτροπή Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και λαών, Soyata Maiga, περιέγραψε τους τρόπους με τους οποίους η Επιτροπή αντιμετώπισε τις συνεχιζόμενες πρακτικές διακρίσεων στην Αφρική. Συνέστησε τα κράτη να καταργήσουν όλα τα νομοθετικά μέτρα που προάγουν διακρίσεις εις βάρος γυναικών και παιδιών, να εναρμονίσουν την εθνική νομοθεσία τους με τους νόμους της Περιφέρειας, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης να αυξήσουν το ελάχιστο όριο ηλικίας του γάμου στα 18 έτη και περιλαμβάνοντας την εκπαίδευση σε θέματα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας σε προγραμμάτων εκπαίδευσης του σχολείου.
Η Maiga τόνισε ότι εκτός από τα νομοθετικά μέτρα, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και η υποστήριξη στην απασχόληση των μορφωμένων νέων γυναικών είναι εξίσου σημαντικά, αναφέροντας επίσης πως από το Μάιο του 2014 έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία σε όλη την Αφρική, ζητώντας από όλους να κινητοποιηθούν ενάντια στους παιδικούς και εξαναγκαστικούς γάμους.
Η Ayman Sadek, διευθύντρια του προγράμματος της Άνω Αιγύπτου του Plan International (ένας από τους παλαιότερους και μεγαλύτερους αναπτυξιακούς οργανισμούς παιδιών στον κόσμο), ανέφερε την παγκόσμια εκστρατεία του οργανισμού για την εξάλειψη των παιδικών και εξαναγκαστικών γάμων με την ονομασία«Επειδή είμαι κορίτσι» (“Because I am a Girl”). Ο οργανισμός Plan International λειτουργεί σε τρία επίπεδα κοινωνικής αλλαγής:
1) με τα θεσμικά όργανα και την κυβέρνηση για την αλλαγή των νόμων και των πολιτικών
2) με τις οικογένειες και τις κοινότητες για την αλλαγή των κοινωνικών δομών και την αμφισβήτηση των επιβλαβών νορμών
3) στο επίπεδο των ατόμων για την ενδυνάμωση των κοριτσιών και αγοριών.
«Η εμπειρία στην Αίγυπτο και σε άλλες περιοχές, δείχνει ότι δεν αρκεί μόνο η εργασία με τα κορίτσια. Τα αγόρια και οι άνδρες παίζουν ένα κρίσιμο ρόλο στο να δοθεί ένα τέλος στον κύκλο των παιδικών γάμων μέσα στις οικογένειες. Οι άνδρες συχνά κατέχουν θέσεις εξουσίας σε οικογένειες και κοινότητες όπου πατέρες, αδέλφια, σύζυγοι και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής κατέχουν μεγάλο μέρος της ευθύνης λήψης αποφάσεων που επιτρέπει τη συνέχιση αυτής της πρακτικής».
http://socialpolicy.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου