Καταπέλτης η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ελλάδα: Αστυνομική βία, ρατσιστικές διακρίσεις, γυναικοκτονίες, υποκλοπές

 

Στην ετήσια έκθεσή της η οργάνωση καταγράφει αναφορές για σοβαρά περιστατικά αστυνομικής βίας κατά διαδηλωτών, καθώς και ρατσιστικών διακρίσεων. Γίνεται αναφορά στο ναυάγιο στην Πύλο με τους εκατοντάδες νεκρούς, στις γυναικοκτονίες, αλλά και στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Ξεχωριστή θέση έχουν ακόμη οι δολοφονίες του Κώστα Μανιουδάκη στην Κρήτη, καθώς και εκείνες των νεαρών Ρομά Κώστα Φραγκούλη και Χρήστου Μιχαλόπουλου.

Η Διεθνής Αμνηστία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το διεθνές δίκαιο, κάνοντας σαφείς αναφορές κατάφωρη παραβίαση κανόνων από κυβερνήσεις και εταιρικούς φορείς. Η ετήσια έκθεσή της με τίτλο «Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο» είναι μια αξιολόγηση για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε 155 χώρες.

Σοβαρά περιστατικά αστυνομικής βίας και ρατσιστικών διακρίσεων, γυναικοκτονίες, υποκλοπές, το ναυάγιο στην Πύλο αναφέρει μεταξύ άλλων για την Ελλάδα η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2023.

Η ενότητα της έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ελλάδα

Συνεχίστηκαν οι αναφορές για παράνομη χρήση βίας κατά την αστυνόμευση διαδηλώσεων. Οι επιζώντες ενός ναυαγίου στο οποίο έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 600 άνθρωποι κατηγόρησαν τις ελληνικές αρχές για την πρόκληση του συμβάντος. Οι υπερασπίστριες/-ιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνέχισαν να αντιμετωπίζουν ποινικοποίηση για το έργο τους με προσφύγισσες, πρόσφυγες και μετανάστριες/-άστες. Έρευνα της ελληνικής Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εντόπισε 88 άτομα ως στόχους του κατασκοπευτικού λογισμικού Predator. Οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης συνεχίστηκαν. Οι καταστροφικές πυρκαγιές είχαν αποτέλεσμα να χαθούν ανθρώπινες ζωές και φυσικά ενδιαιτήματα εν μέσω ανησυχιών για την αποτυχία του συστήματος δασοπυρόσβεσης.

Υπερβολική χρήση βίας

Συνεχίστηκαν οι αναφορές για παράνομη χρήση βίας κατά τη διάρκεια αστυνομικών επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης της αστυνόμευσης διαδηλώσεων, όπως οι διαμαρτυρίες μετά τη σιδηροδρομική καταστροφή των Τεμπών τον Φεβρουάριο.

Τον Ιούνιο, δικαστήριο της Αθήνας καταδίκασε αστυνομικό για βασανιστήρια στην «πλημμεληματική μορφή» για τον ξυλοδαρμό φοιτητή κατά τη διάρκεια ελέγχου στο πλαίσιο του κόβιντ στην πλατεία Νέας Σμύρνης τον Μάρτιο του 2021. Ένας δεύτερος αστυνομικός καταδικάστηκε ως συνεργός.

Τον Νοέμβριο, εφετείο έκρινε την αστυνομία υπεύθυνη για τα επικίνδυνα για τη ζωή τραύματα που υπέστη ο ψυχολόγος Γιάννης Καυκάς κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην Αθήνα το 2011 και του επιδίκασε αποζημίωση.

Δικαίωμα στη ζωή

Τον Σεπτέμβριο, ο Κώστας Μανιουδάκης πέθανε έπειτα από φερόμενη κακομεταχείριση από την αστυνομία κατά τη διάρκεια ελέγχου στο χωριό Βρύσες στην Κρήτη.

Τον Οκτώβριο, εισαγγελέας πρότεινε την παραπομπή αστυνομικού για ανθρωποκτονία με πρόθεση και παράνομη εκτέλεση πυροβολισμού σε σχέση με τον θανάσιμο πυροβολισμό του 16χρονου Ρομ Κώστα Φραγκούλη το 2022 στη Θεσσαλονίκη.

Τον Νοέμβριο, ο 17χρονος Χρήστος Μιχαλόπουλος πυροβολήθηκε θανάσιμα από αστυνομικό στο Λεοντάρι του δήμου Αλιάρτου έπειτα από καταδίωξη με αυτοκίνητο. Ο αστυνομικός κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και παράνομη εκτέλεση πυροβολισμού.

Δικαιώματα προσφυγισσών/-ύγων και μεταναστριών/-ών

Συνεχίστηκαν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα σύνορα της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων παράνομων, συνοπτικών επιστροφών, που σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύονταν από βία.

Στις 14 Ιουνίου, πλοίο που μετέφερε περίπου 750 άτομα, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, βυθίστηκε ανοιχτά των ακτών της Πύλου αρκετές ώρες μετά τον αρχικό εντοπισμό του από αεροσκάφος της Frontex, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής. Μόνο 104 άνθρωποι επέζησαν. Οι επιζώντες δήλωσαν σταθερά στη Διεθνή Αμνηστία και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) ότι η ελληνική ακτοφυλακή είχε ρυμουλκήσει το σκάφος με σχοινί, με αποτέλεσμα την κλίση του σκάφους προς διάφορες κατευθύνσεις μέχρι την ανατροπή του. Ανεξάρτητες εκθέσεις από αξιόπιστες ΜΚΟ και πηγές των μέσων ενημέρωσης περιέγραφαν μια παρόμοια εκδοχή των γεγονότων, αλλά η αφήγηση αυτή διαψεύστηκε σθεναρά από τις ελληνικές αρχές.[1] Η Διεθνής Αμνηστία και το HRW κατέγραψαν επίσης σοβαρές αποτυχίες των ελληνικών αρχών κατά τον χειρισμό των επιχειρήσεων διάσωσης, σημειώνοντας επιπλέον ότι οι επακόλουθες έρευνες που ξεκίνησαν οι ελληνικές αρχές σχετικά με τις ενέργειες του λιμενικού δεν σημείωσαν μεγάλη πρόοδο και ότι οι αρχές ενδέχεται να έχουν υπονομεύσει την ακεραιότητα βασικών αποδεικτικών στοιχείων. Τον Νοέμβριο, ο Έλληνας Συνήγορος του Πολίτη ξεκίνησε έρευνα σχετικά με τις ενέργειες του λιμενικού σώματος, επικαλούμενος την άρνησή του να διεξαγάγει εσωτερική πειθαρχική έρευνα. Τον Ιούλιο, η Ευρωπαία Συνήγορος του Πολίτη ανακοίνωσε έρευνα σχετικά με τον ρόλο της Frontex στις δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένου του ναυαγίου της Πύλου. Το περιστατικό ανέδειξε την απελπιστική ανάγκη για ασφαλείς και νόμιμες μεταναστευτικές οδούς προς την Ευρώπη.

Από τον Ιούλιο παρατηρήθηκε αύξηση των προσφυγισσών/-ύγων και των μεταναστριών/-ών που έφτασαν μέσω θαλάσσης, με αποτέλεσμα οι συνολικές αφίξεις για το έτος να ξεπεράσουν τις 41.000, έναντι λιγότερων από 13.000 το 2022. Αυτό επιδείνωσε τις ήδη δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στις εγκαταστάσεις υποδοχής στα νησιά, όπως στην Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή Σάμου, όπου οι αρχές επέβαλαν καθεστώς ντε φάκτο κράτησης των νεοαφιχθέντων. Τον Ιανουάριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε διαδικασία επί παραβάσει σχετικά με τη μη συμμόρφωση της Ελλάδας με τη νομοθεσία της Ε.Ε. για το άσυλο και τη μετανάστευση. Αυτό αφορούσε τα εμπόδια στην πρόσβαση των προσφυγισσών/-ύγων στην κοινωνική προστασία, καθώς και την πρακτική που εισήγαγε η εθνική νομοθεσία το 2022 να στερούνται την ελευθερία τους τα άτομα που βρίσκονται σε διαδικασίες υποδοχής και ταυτοποίησης για διάστημα έως και 25 ημερών. Τον Ιούλιο, η Ευρωπαία Συνήγορος του Πολίτη ξεκίνησε έρευνα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διασφαλίζει τη συμμόρφωση με τα θεμελιώδη δικαιώματα στο πλαίσιο της υποστήριξής της προς τις ΚΕΔ.

Τον Οκτώβριο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα επειδή δεν παρείχε επαρκή ιατρική περίθαλψη σε οροθετικό άτομο αιτούν άσυλο σε δύο εγκαταστάσεις υποδοχής.

Οι πυρκαγιές στην περιοχή του Έβρου (βλ. παρακάτω ενότητα: «Δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον») τροφοδότησαν τη ρατσιστική ρητορική και την κακομεταχείριση κατά των μεταναστριών/-ών και των προσφυγισσών/-ύγων.

Τροπολογία νόμου που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο επέτρεψε στις μετανάστριες και τους μετανάστες χωρίς χαρτιά που βρίσκονταν στην Ελλάδα για τουλάχιστον τρία χρόνια μέχρι το τέλος Νοεμβρίου 2023 και που είχαν προσφορά εργασίας, να υποβάλουν αίτηση για τριετή άδεια παραμονής. Η τροπολογία μείωσε επίσης από 6 μήνες σε 60 ημέρες το χρονικό διάστημα που έπρεπε να περιμένουν οι αιτούσες/-ντες άσυλο για να μπορέσουν να εργαστούν αφ’ ής στιγμής υπέβαλλαν το αίτημά τους για άσυλο.

Υπερασπίστριες/-ιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Οι υπερασπίστριες/-ιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνέχισαν να αντιμετωπίζουν ποινικοποίηση για το έργο τους με προσφύγισσες/-όσφυγες και μετανάστριες/-άστες. Παρόλο που οι κατηγορίες για πλημμελήματα κατά της Sarah Mardini και του Séan Binder κατέπεσαν τον Αύγουστο στο Ανώτατο Δικαστήριο, τον επόμενο μήνα οι ίδιοι και άλλοι 22 κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν σε δίκη για τέσσερα κακουργήματα, μεταξύ των οποίων η σύσταση και η συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και η διευκόλυνση παράτυπης εισόδου.

Ανησυχίες παραμένουν σχετικά με τις εν ισχύ κατηγορίες κατά του Παναγιώτη Δημητρά, εκπροσώπου της ΜΚΟ Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι, και του Τόμμυ Όλσεν, επικεφαλής της ΜΚΟ Aegean Boat Report, σε σχέση με το έργο τους να βοηθούν προσφύγισσες, πρόσφυγες και μετανάστριες/-άστες στα σύνορα της Ελλάδας και να καταγγέλλουν περιπτώσεις βίας στα σύνορα και παράνομων επιστροφών. Τον Ιανουάριο, οι αρχές επέβαλαν περιοριστικά μέτρα στον Παναγιώτη Δημητρά, αν και η απαγόρευση της εργασίας του για το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι ήρθη τον Μάιο. ΜΚΟ ανησυχούσαν επίσης για την εκστρατεία συκοφάντησης και δικαστικής παρενόχλησης του Παναγιώτη Δημητρά.

Δικαίωμα στην ιδιωτικότητα

Τον Ιούλιο, σε έρευνα της ελληνικής Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σχετικά με τη χρήση του κατασκοπευτικού λογισμικού Predator εντοπίστηκαν 350 μηνύματα SMS που επιχειρούσαν να εγκαταστήσουν λογισμικό παρακολούθησης. 88 άτομα ενημερώθηκαν ότι τα κινητά τους τηλέφωνα είχαν στοχοποιηθεί.

Τον Σεπτέμβριο, η κοινωνία των πολιτών και μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξέφρασαν την ανησυχία τους για την αιφνίδια αντικατάσταση από το ελληνικό κοινοβούλιο αρκετών μελών της ελληνικής Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) σε μια κρίσιμη στιγμή για τη διερεύνηση του σκανδάλου παρακολούθησης με λογισμικό.

Τον Οκτώβριο, κατά τη διάρκεια ακρόασης σε επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο επικεφαλής της ΑΔΑΕ εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός ότι ένα νυν και ένα πρώην μέλος της ΑΔΑΕ ήταν αντικείμενα ποινικής διερεύνησης, ενώ μέχρι σήμερα δεν είχε απαγγελθεί κατηγορία σε κανένα για χρήση λογισμικού παρακολούθησης.

Δικαιώματα ατόμων με αναπηρία

Τον Σεπτέμβριο, ένας καπετάνιος επιβατικού πλοίου και τρία μέλη του πληρώματός του κατηγορήθηκαν σε σχέση με τον πνιγμό του Αντώνη Καργιώτη, επιβάτη του πλοίου. Ένα άτομο από το πλήρωμα καταγράφηκε να χρησιμοποιεί ρατσιστικές προσβολές εις βάρος του Αντώνη Καργιώτη. Ακτιβίστριες/-ιστές για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία κάλεσαν τις αρχές να διερευνήσουν πιθανό κίνητρο μίσους πίσω από την υπόθεση, λόγω της αναφερόμενης κατάστασης υγείας του θύματος.

Δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων

Ανησυχία προκάλεσε ο υποτιμητικός και επιζήμιος λόγος εις βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων που εκφράστηκε στους χώρους της πολιτικής και των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια του έτους.

Τον Απρίλιο, το Δίκτυο Καταγραφής Ρατσιστικής Βίας ανέφερε 38 εγκλήματα μίσους το 2022, όπου στόχοι υπήρξαν ΛΟΑΤΚΙ άτομα ή άτομα που υπερασπίζονταν τα δικαιώματά τους.

Ελευθερία της έκφρασης

Τον Απρίλιο, αναφέρθηκε ότι τον Δεκέμβριο του 2022 δικαστήριο έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή κατά της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη και του ανεξάρτητου συνεταιριστικού μέσου ενημέρωσης Alterthess, διατάσσοντας το μέσο ενημέρωσης να καταβάλει αποζημίωση ύψους 3.000 ευρώ σε ανώτερο στέλεχος εταιρείας εξόρυξης χρυσού. Κατά της απόφασης ασκήθηκε έφεση. Η υπόθεση, που φέρει τα χαρακτηριστικά μιας στρατηγικής αγωγής κατά της δημόσιας συμμετοχής (SLAPP), προέκυψε από υποτιθέμενη παραβίαση της νομοθεσίας περί προστασίας δεδομένων μετά την αναφορά της Σταυρούλας Πουλημένη στην καταδίκη του στελέχους από πρωτοβάθμιο δικαστήριο για περιβαλλοντική ζημία.

Δικαιώματα γυναικών

Μεταξύ Ιανουαρίου και αρχών Δεκεμβρίου, αναφέρθηκαν 14 γυναικοκτονίες. Η ομάδα εμπειρογνωμόνων (GREVIO) που παρακολουθεί την εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, σε έκθεσή της τον Νοέμβριο εξέφρασε βαθιά ανησυχία για το γεγονός ότι η νομοθεσία του 2021 για τη «συνεπιμέλεια» δεν διέθετε επαρκείς εγγυήσεις που να διασφαλίζουν ότι τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης των παιδιών.

Τον Οκτώβριο, εισαγγελέας πρότεινε την παραπομπή σε δίκη δύο αστυνομικών για τον ομαδικό βιασμό νεαρής γυναίκας στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας τον Οκτώβριο του 2022 κι ενός τρίτου αστυνομικού ως συνεργού.

Δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης

Οι αντιρρησίες συνείδησης εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν συλλήψεις και επανειλημμένες τιμωρίες μέσω προστίμων και δικών από στρατιωτικά δικαστήρια. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν το 2023, το 2022 απορρίφθηκε το 67% των αιτήσεων για το καθεστώς του αντιρρησία συνείδησης που επικαλούνταν μη θρησκευτικούς λόγους. Ορισμένες από αυτές τις απορρίψεις που εισάγουν διακρίσεις ακυρώθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας ενώ άλλες εκκρεμούσαν ενώπιον του δικαστηρίου στο τέλος του έτους.

Η Ελλάδα εξακολουθεί να μην εφαρμόζει την απόφαση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ του 2021 σχετικά με την υπόθεση του αντιρρησία συνείδησης Λάζαρου Πετρομελίδη, η οποία διαπίστωσε πολλαπλές παραβιάσεις του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

Δικαίωμα στην υγεία

Τον Σεπτέμβριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης έκρινε παραδεκτή τη συλλογική προσφυγή που υπέβαλε η Διεθνής Αμνηστία. Η προσφυγή υποστήριζε ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε παραβιάσει τις διατάξεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη σχετικά με το δικαίωμα στην υγεία και την απαγόρευση των διακρίσεων, λόγω των επιπτώσεων στο σύστημα υγείας από τα μέτρα λιτότητας που θεσπίστηκαν μετά την οικονομική κρίση του 2009-2010.

Κατά τη διάρκεια του έτους, τα συνδικάτα των εργαζομένων στον τομέα της υγείας ανέφεραν σημαντικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της επίμονης έλλειψης προσωπικού και της υποχρηματοδότησης.

Δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον

Παρά την αναφερόμενη πρόοδο στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της ενεργειακής χρήσης στην Ελλάδα. Τον Δεκέμβριο, τρεις περιβαλλοντικές οργανώσεις ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να θέσει την Ελλάδα προ των ευθυνών της επειδή έδινε συστηματικά «ελευθέρας» στις γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου ανοιχτά των ακτών της χώρας.

Διαπιστώθηκε ότι η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή αυξάνει την πιθανότητα και την ένταση ακραίων καυσώνων και πλημμυρών στην Ελλάδα. Μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου, οι καταστροφικές πυρκαγιές και οι πλημμύρες είχαν αποτέλεσμα τουλάχιστον 38 επιβεβαιωμένους θανάτους και την απώλεια φυσικών ενδιαιτημάτων, χιλιάδων ζώων, καθώς και μέσων διαβίωσης των ανθρώπων. Η πυρκαγιά στην περιοχή του Έβρου ήταν η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ στην Ε.Ε. και στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 20 ανθρώπους που πιστεύεται ότι ήταν πρόσφυγες και μετανάστες.[2] Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, η WWF εξέφρασε την ανησυχία της για την αποτυχία του εθνικού συστήματος δασοπυρόσβεσης και κάλεσε τις αρχές να εφαρμόσουν ριζικές αλλαγές για την προστασία των δασών.

https://thepressproject.gr/

Η έκθεση Women @ Work της Deloitte δείχνει στασιμότητα στην πρόοδο των γυναικών εντός και εκτός του χώρου εργασίας

 

• Οι μισές γυναίκες δηλώνουν ότι τα επίπεδα άγχους τους έχουν αυξηθεί σε σχέση με πέρυσι και ότι παρά τη σχετική πρόοδο, εξακολουθούν να μην λαμβάνουν επαρκή υποστήριξη για την ψυχική υγεία τους στον χώρο εργασίας.
• Ο δυσανάλογος φόρτος που αφορά τις οικιακές ευθύνες των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της απότομης αύξησης όσων φροντίζουν άλλον ενήλικα, επιβαρύνει την καριέρα και την ψυχική τους υγεία.
• Σχεδόν οι μισές γυναίκες ανησυχούν για την προσωπική τους ασφάλεια στην εργασία τους, ή όταν μετακινούνται προς και για αυτή.
• Πολλές γυναίκες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες που σχετίζονται με διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, της γονιμότητας, και ακόμη περισσότερο της εμμηνόπαυσης, αισθάνονται ότι δεν μπορούν να αναζητήσουν υποστήριξη ή να πάρουν άδεια από την εργασία τους.
• Η εμπειρία ως προς την υβριδική εργασία βελτιώνεται, αλλά ορισμένες γυναίκες αναφέρουν ότι έχουν κάνει προσαρμογές στην επαγγελματική και την προσωπική τους ζωή μετά τις πολιτικές επιστροφής στο γραφείο.

Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά εκπονείται η έκθεση της Deloitte Women @ Work: A Global Outlook, στην οποία φέτος συμμετέχουν 5.000 γυναίκες από 10 χώρες, και στην οποία διερευνώνται ορισμένοι από τους κρίσιμους εργασιακούς και κοινωνικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη σταδιοδρομία των γυναικών.

Σύμφωνα με την έκθεση, τα αυξανόμενα επίπεδα άγχους και η κακή ψυχική υγεία εξακολουθούν να υπάρχουν. Λιγότερες γυναίκες αναφέρουν ότι αισθάνονται ότι υποστηρίζονται από τους εργοδότες τους για να εξισορροπήσουν τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις με τις υποχρεώσεις τους εκτός εργασίας – μια τάση που οδηγεί ορισμένες γυναίκες στην αλλαγή εργοδότη. Παρότι οι γυναίκες που εργάζονται με υβριδικό μοντέλο περιγράφουν μια καλύτερη εμπειρία φέτος σε σχέση με πέρυσι, αρκετές που κλήθηκαν πρόσφατα να επιστρέψουν στο γραφείο, δήλωσαν ότι αυτό είχε αρνητικές συνέπειες στην ψυχική τους υγεία και την παραγωγικότητά τους.

Φέτος, η έκθεση διερευνά περαιτέρω τη σωματική υγεία των γυναικών, αποκαλύπτοντας ότι ένας εντυπωσιακός αριθμός εργάζεται με πόνο ή συμπτώματα που σχετίζονται με την έμμηνο ρύση, την εμμηνόπαυση και τη γονιμότητα. Αποκαλύπτει επίσης ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με την ασφάλεια και μη συμπεριληπτικές συμπεριφορές στον εργασιακό χώρο.

«Παρά τη σχετική βελτίωση συγκριτικά με πέρυσι, η έρευνά μας καταγράφει ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν αυξανόμενες πιέσεις στον εργασιακό χώρο, την προσωπική τους ζωή και τις κοινότητές τους», λέει η Emma Codd, Chief Diversity, Equity, and Inclusion Officer της Deloitte Global. «Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι γυναίκες αισθάνονται ότι τα δικαιώματά τους υποχωρούν, βιώνουν αυξημένο άγχος και αναλαμβάνουν την πλειονότητα των εργασιών του σπιτιού. Παράλληλα, βιώνουν συμπεριφορές αποκλεισμού στην εργασία τους, ανησυχούν για την ασφάλειά τους και αισθάνονται ανίκανες να μοιραστούν δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και που άπτονται της γυναικείας φύσης. Αυτή είναι μια κατάσταση που πρέπει να αλλάξει – και οι εργοδότες πρέπει να το υποστηρίξουν».

Το άγχος και οι πολλές ώρες εργασίας επιβαρύνουν περισσότερο την ψυχική υγεία των γυναικών

Οι μισές γυναίκες δηλώνουν ότι τα επίπεδα άγχους τους είναι υψηλότερα από ό,τι ήταν πριν από ένα χρόνο, ενώ αντίστοιχος αριθμός γυναικών δηλώνει ότι ανησυχεί ή ανησυχεί πολύ για την ψυχική του υγεία. Η ψυχική υγεία αποτελεί την τρίτη κορυφαία ανησυχία για τις γυναίκες παγκοσμίως (48%), μετά την οικονομική τους ασφάλεια (51%) και τα δικαιώματά τους (50%).

Η πτώση των επιπέδων ψυχικής υγείας μπορεί να εξηγηθεί από μια σειρά από πιθανούς παράγοντες. Μεταξύ αυτών είναι η αδυναμία αποσύνδεσης από την εργασία. Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν μια σχέση μεταξύ των ωρών εργασίας και της ψυχικής υγείας: Ενώ οι μισές από τις γυναίκες που συνήθως εργάζονται τις προβλεπόμενες από τη σύμβασή τους ώρες, περιγράφουν την ψυχική τους υγεία ως καλή, το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 23% για όσες εργάζονται τακτικά περισσότερες ώρες. Μόνο το 37% των γυναικών δηλώνει ότι αισθάνεται σε θέση να αποσυνδεθεί από την εργασία του.

Παρά τα ανησυχητικά αυτά ευρήματα, περισσότερες από τις μισές γυναίκες λένε ότι δεν τους προσφέρεται επαρκής υποστήριξη για την ψυχική υγεία από τους εργοδότες, ενώ τα δύο τρίτα των γυναικών δεν αισθάνονται άνετα να μιλήσουν για την ψυχική τους υγεία στον χώρο εργασίας. Παρότι τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν την ανάγκη περαιτέρω βελτίωσης, παρουσιάζουν πρόοδο σε σχέση με τα περσινά ευρήματα, όπου ακόμη περισσότερες γυναίκες δήλωσαν ότι δεν λαμβάνουν επαρκή υποστήριξη για την ψυχική υγεία από τον εργοδότη τους και ότι δεν αισθάνονται άνετα να μιλούν για αυτή στον χώρο εργασίας.

Οι γυναίκες φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για το νοικοκυριό, γεγονός που επηρεάζει την καριέρα τους

Οι γυναίκες αισθάνονται το βάρος της άνισης κατανομής της ευθύνης για τη φροντίδα τρίτων και για το νοικοκυριό. Ειδικότερα, το 50% των γυναικών που ζει με σύντροφο και έχει παιδιά δηλώνει ότι αναλαμβάνει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών – το αντίστοιχο ποσοστό το 2023 ήταν 46%, ενώ μόνο το 12% δηλώνει ότι αυτή η ευθύνη πέφτει στον σύντροφό τους. Επιπλέον, το 57% των γυναικών που ζει με σύντροφο και ασχολείται με τη φροντίδα άλλου ενήλικα δηλώνει ότι αναλαμβάνει τη μεγαλύτερη ευθύνη προς αυτό -το αντίστοιχο ποσοστό το 2023 ήταν 44%, ενώ μόνο το 5% δηλώνει ότι η ευθύνη αυτή πέφτει στον σύντροφό τους.

ην ίδια στιγμή, περισσότερες από δύο στις πέντε γυναίκες φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την καθαριότητα και τις άλλες οικιακές εργασίες, αντίστοιχα με το 2023. Αυτές οι πιέσεις έχουν αντίκτυπο: οι γυναίκες που αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μερίδιο των ευθυνών του νοικοκυριού έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να δηλώσουν ότι έχουν καλή ψυχική υγεία από εκείνες που δεν το κάνουν. Και σχεδόν οι μισές δηλώνουν ότι έχουν πάρει άδεια από την εργασία τους για λόγους ψυχικής υγείας το τελευταίο έτος, σε σύγκριση με μόλις το ένα τέταρτο των γυναικών που δεν έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες για τα καθήκοντα αυτά.

Το αποτέλεσμα αυτής της δυσανάλογης κατανομής των ευθυνών είναι να καθίσταται πιο δύσκολη η επαγγελματική ζωή των γυναικών, καθώς μόνο το 27% αυτών που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη στο σπίτι δηλώνουν ότι μπορούν να αποσυνδεθούν από την προσωπική τους ζωή και να επικεντρωθούν στην καριέρα τους.

Οι γυναίκες αισθάνονται ανασφαλείς στον εργασιακό χώρο και οι συμπεριφορές αποκλεισμού εξακολουθούν να υφίστανται, ιδιαίτερα για τις υπο-εκπροσωπούμενες ομάδες

Σχεδόν οι μισές γυναίκες δηλώνουν ότι ανησυχούν για την ασφάλειά τους όταν βρίσκονται στην εργασία τους ή όταν ταξιδεύουν προς ή για αυτή. Οι ανησυχίες αυτές βασίζονται σε εμπειρίες τους: μία στις 10 από αυτές τις γυναίκες έχει δεχθεί παρενόχληση κατά τη διάρκεια της μετακίνησης προς τη δουλειά ή ενός επαγγελματικού ταξιδιού, το 16% αφορά σε πελάτες ή πελάτισσες που τις έχουν παρενοχλήσει ή έχουν συμπεριφερθεί με τρόπο που τις έχει κάνει να αισθανθούν άβολα. Σχεδόν μία στις 10 έχει υποστεί παρενόχληση από συνάδελφο.

Συνολικά, το 31% των ερωτηθέντων έχει βιώσει μικροεπιθέσεις, το 4% έχει βιώσει σεξουαλική παρενόχληση και το 8% έχει βιώσει άλλους τύπους παρενόχλησης στην εργασία του κατά τους τελευταίους 12 μήνες. Επιπλέον, το ένα τέταρτο των γυναικών δηλώνει ότι άτομα σε ανώτερες θέσεις στους οργανισμούς τους έχουν προβεί σε ανάρμοστες ενέργειες ή σχόλια προς το πρόσωπό τους.

Οι γυναίκες που αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη μιας υπο-εκπροσωπούμενης ομάδας είναι πιο πιθανό να ανησυχούν για την προσωπική τους ασφάλεια στην εργασία τους ή όταν μετακινούνται προς ή για αυτή. Η ανησυχία αυτή είναι εντονότερη για τις γυναίκες με ορατή αναπηρία (66%) και τις διαφυλικές γυναίκες (64%). Οι υπο-εκπροσωπούμενες ομάδες είναι επίσης πιο πιθανό να βιώσουν συμπεριφορές που δεν περιλαμβάνουν αποκλεισμούς. Για παράδειγμα, το 40% των γυναικών που ανήκει σε εθνοτική μειονότητα στη χώρα καταγωγής τους και το 45% των γυναικών με αναπηρία έχουν βιώσει μικροεπιθέσεις στην εργασία τους, σε σύγκριση με το 30% των γυναικών που δεν ανήκει σε αυτές τις ομάδες. Περισσότερες από τις μισές LGBT+ γυναίκες έχουν βιώσει μικροεπιθέσεις, σε σύγκριση με λιγότερες από τρεις στις 10 γυναίκες που δεν είναι LGBT+.

Οι γυναίκες εργάζονται παρά τον σωματικό πόνο

Πάνω από το ένα τέταρτο των γυναικών αντιμετωπίζει δυσκολίες που αφορούν την υγεία τους και που σχετίζονται σχετικές με την έμμηνο ρύση, την εμμηνόπαυση ή τη γονιμότητα. Και σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει μια κοινή συνισταμένη: πολλές εργάζονται αισθανόμενες πόνο ή δυσφορία.

Για παράδειγμα, περίπου το 40% των γυναικών που αντιμετωπίζει υψηλά επίπεδα πόνου ή δυσφορίας κατά την εμμηνόπαυση εργάζεται παρά τα συμπτώματα, ποσοστό σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με το 2023. Φέτος, περισσότερες γυναίκες δηλώνουν ότι δεν αισθάνονται άνετα να συζητήσουν τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης με τον προϊστάμενό τους (14%) σε σύγκριση με πέρυσι (10%), ίσως επειδή το 16% των γυναικών δηλώνει ότι η αναφορά της εμμηνόπαυσης ως αιτία για τη λήψη άδειας από την εργασία έχει επηρεάσει αρνητικά την καριέρα τους, μια απότομη αύξηση από το 6% του 2023.

Σχεδόν μία στις έξι γυναίκες (15%) που αντιμετωπίζει προκλήσεις που σχετίζονται με την έμμηνο ρύση, την εμμηνόπαυση ή τη γονιμότητα αισθάνεται ότι το να μιλήσει γι’ αυτές στην εργασία θα επηρέαζε την εξέλιξη της καριέρας τους. Ειδικότερα, μία στις 10 πιστεύει ότι κάτι τέτοιο θα την καθιστούσε ευάλωτη σε απολύσεις.

Καθώς οι εταιρείες εξετάζουν τις υβριδικές πολιτικές και τις πολιτικές επιστροφής στο γραφείο, η ευελιξία και η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής αποτελούν το κλειδί για την παραμονή των γυναικών σε μια εργασία

Φέτος σημειώθηκε αξιοσημείωτη βελτίωση ως προς την εμπειρία των γυναικών αναφορικά με την υβριδική εργασία, μεταξύ άλλων και σε θέματα όπως ο αποκλεισμός, η προβλεψιμότητα και η ευελιξία. Ωστόσο, περίπου 3 στις 10 γυναίκες εξακολουθούν να βιώνουν αποκλεισμό από συμμετοχή σε συναντήσεις, έλλειψη προβλεψιμότητας του τρόπου εργασίας τους και έλλειψη ευελιξίας.

Πάνω από το 40% των γυναικών που συμμετείχε στην έρευνα αναφέρει ότι ο εργοδότης τους εφάρμοσε πρόσφατα υποχρεωτική επιστροφή στο γραφείο. Από αυτές τις γυναίκες, το ένα τέταρτο υποχρεούται να βρίσκεται στον χώρο εργασίας με πλήρη απασχόληση. Ορισμένες από αυτές αναφέρουν ότι έχουν κάνει προσαρμογές στην εργασιακή και την προσωπική τους ζωή μετά την εισαγωγή μιας τέτοιας πολιτικής – και ορισμένες αναφέρουν επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία και τα επίπεδα της παραγωγικότητάς τους: λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο δηλώνει ότι ζήτησε να μειώσει το ωράριό του, το 30% ότι αναγκάστηκε να μετακινηθεί, το 26% ότι η ψυχική του υγεία επηρεάστηκε αρνητικά και το 20% ότι η παραγωγικότητά του μειώθηκε.

Ο αντίκτυπος των δυσκολιών ως προς την ευέλικτη εργασία είναι επίσης εμφανής: η έλλειψη ευέλικτων ωρών εργασίας είναι μεταξύ των κυριότερων λόγων για τους οποίους οι γυναίκες άλλαξαν εργοδότη τον τελευταίο χρόνο (15%), ενώ ο ίδιος αριθμός γυναικών επικαλείται επίσης την κακή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Παρόλα αυτά, λιγότερες από τις μισές γυναίκες αισθάνονται ότι υποστηρίζονται από τον εργοδότη τους για να εξισορροπήσουν τις εργασιακές τους υποχρεώσεις με τις υποχρεώσεις τους εκτός εργασίας. Σχεδόν όλες οι γυναίκες (95%) πιστεύουν ότι το να ζητήσουν ή να επωφεληθούν από ευέλικτες ευκαιρίες εργασίας θα επηρεάσει αρνητικά τις πιθανότητες προαγωγής τους και το 93% δεν εκτιμά ότι ο φόρτος εργασίας τους θα προσαρμοζόταν εάν μετακινούνταν σε ευέλικτο καθεστώς εργασίας.

Οι ηγέτες στο πεδίο της ισότητας των φύλων διαπρέπουν, όμως χρειάζονται περισσότεροι

Η εταιρική κουλτούρα δείχνει να στέκεται εμπόδιο στην παραμονή των γυναικών σε μια εργασία και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους. Η φετινή έρευνα διαπίστωσε ότι το ένα τέταρτο των γυναικών δεν θέλει να εξελιχθεί σε ανώτερη ηγετική θέση στον οργανισμό τους, κυρίως γιατί νιώθουν να τις αποτρέπει η εταιρική κουλτούρα. Ωστόσο, σε οργανισμούς που είναι γνωστοί ως «ηγέτες αναφορικά με την ισότητα των φύλων», το 92% των γυναικών θέλει να εξελιχθεί σε ανώτερη ηγετική θέση. Αυτοί οι οργανισμοί επωφελούνται από την οικοδόμηση μιας κουλτούρας χωρίς αποκλεισμούς, όπου η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής εκτιμάται και γίνεται σεβαστή και όπου οι γυναίκες αισθάνονται ότι υποστηρίζονται στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους.

Οι γυναίκες σε αυτές τις εταιρείες αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα αφενός αφοσίωσης προς τον εργοδότη τους και αφετέρου παραγωγικότητας, αισθάνονται πιο ασφαλείς, μιλούν πιο άνετα για την ψυχική τους υγεία στην εργασία και νιώθουν ότι μπορούν να εργάζονται ευέλικτα, χωρίς αυτό να βλάπτει την καριέρα τους.

«Είναι κοινός τόπος ότι οι οργανισμοί που στηρίζουν τη διαφορετικότητα αποδίδουν καλύτερα, ωστόσο οι περισσότεροι οργανισμοί στη μελέτη μας δεν σημειώνουν ορατή πρόοδο όσον αφορά τις δεσμεύσεις τους για την ισότητα των φύλων», αναφέρει η Elizabeth Faber, Chief People & Purpose Officer της Deloitte Global. «Για να δημιουργήσουν κουλτούρα χωρίς αποκλεισμούς που επιτρέπει την επιτυχία των γυναικών στην εργασία, οι οργανισμοί θα πρέπει να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση των εργασιακών παραγόντων που προκαλούν άγχος, να μειώσουν το στίγμα και να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο όπου οι γυναίκες θα αισθάνονται άνετα να αποκαλύψουν δυσκολίες σχετικές με την ψυχική και τη σωματική τους υγεία, να υποστηρίξουν τις προσπάθειες εξισορρόπησης των επαγγελματικών υποχρεώσεων με τις υποχρεώσεις εκτός εργασίας και να θεσπίσουν πολιτικές που ενισχύουν την επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών».

Γυναίκες και Εργασία στην Deloitte Ελλάδος

Η Deloitte Ελλάδος, όπου 43% των εργαζομένων απαρτίζεται από γυναίκες, δεσμεύεται στην πραγματοποίηση δράσεων για την υποστήριξη των γυναικών, κάτω απ’ τον πυλώνα «EmPowerful Women by Deloitte». Συγκεκριμένα, έχει αναπτύξει το πρόγραμμα ανάπτυξης και ενδυνάμωσης «Shatter the Glass Ceiling», με σκοπό την ενίσχυση των γυναικών για την ανέλιξή τους σε θέσεις ηγεσίας, καθώς και την εσωτερική ομάδα SHE.Leads, με στόχο την παροχή ενός υποστηρικτικού δικτύου σε αυτή την πορεία. Επιπλέον, ενισχύει τις γυναίκες για να κατακτήσουν τον τομέα του STEM, εσωτερικά μέσω της ομάδας Her.NET, αλλά και εξωτερικά μέσω του προγράμματος «HerInTech Acellerator» και του ετήσιου «Her Way Forward: Upskilling and Reskilling Event». Επιπλέον, η εταιρεία παρέχει ευέλικτα ωράρια εργασίας, υποστηρίζοντας έτσι την εξισορρόπηση εργασιακής και προσωπικής ζωής των μητέρων αλλά και των γονέων γενικότερα. Τέλος, έχοντας την ψυχική υγεία στην κορυφή των αξιών της, όλοι οι εργαζόμενοί της έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ανώνυμα την 24ωρη γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης.

«Μέσα από την ενδυνάμωση και υποστήριξη των γυναικών, δημιουργούμε ένα πιο συμπεριληπτικό και δημιουργικό εργασιακό περιβάλλον, μέσα στο οποίο όλα τα φύλα έχουν ίσες ευκαιρίες και μπορούν να φέρουν τον καλύτερο τους εαυτό», αναφέρει η Ανάλια Κόκκορη, Audit Partner και People & Purpose Leader της Deloitte Ελλάδoς.

Για να δείτε τα πλήρη αποτελέσματα της έρευνας Women@Work 2024 της Deloitte: A Global Outlook, και για να μάθετε τι μπορούν να κάνουν οι οργανισμοί για να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις, επισκεφθείτε το: www.deloitte.com/womenatwork.

Μεθοδολογία

Μεταξύ Οκτωβρίου 2023 και Ιανουαρίου 2024, η Deloitte Global διεξήγαγε μια έρευνα σε 5.000 γυναίκες σε 10 χώρες (Αυστραλία, Βραζιλία, Καναδάς, Κίνα, Γερμανία, Ινδία, Ιαπωνία, Νότια Αφρική, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες) για να μάθει περισσότερα για τις εμπειρίες τους στο χώρο εργασίας και στην κοινωνία γενικότερα. Η έρευνα στόχευε επίσης να κατανοήσει την κατάσταση της ισότητας των φύλων στο χώρο εργασίας από ένα διασταυρούμενο πρίσμα και τους τύπους ενεργειών που αναλαμβάνουν οι εργοδότες για να υποστηρίξουν, να διατηρήσουν και να ενδυναμώσουν τις γυναίκες στους οργανισμούς τους. Κάθε ερωτώμενος απάντησε σε 34 ερωτήσεις σχετικά με την εμπειρία του στην εργασία, τον αντίκτυπο αυτής της εμπειρίας στην προσωπική τους ζωή, τα βήματα που κάνει ο εργοδότης τους για να υποστηρίξει την επαγγελματική τους εξέλιξη και ευημερία, και τις εμπειρίες τους πέρα από το χώρο εργασίας που επηρεάζουν τη συνολική τους ευημερία.

https://www.documentonews.gr

ΕΕ: Συμφωνήθηκε ο πρώτος νόμος για τη βία κατά των γυναικών αλλά χωρίς τον βιασμό

Δεν υπάρχει κοινός ορισμός του εγκλήματος του βιασμού στον πρώτο νόμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, ο οποίος συμφωνήθηκε μεταξύ των κρατών μελών και των νομοθέτων την Τρίτη.

Το αρχικό σχέδιο του νομοσχεδίου, το οποίο υποβλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Μάρτιο του 2022, όριζε το έγκλημα του βιασμού ως σεξουαλική πράξη χωρίς συναίνεση - χωρίς να απαιτείται από τα θύματα να προσκομίσουν αποδείξεις για βία, απειλές ή εξαναγκασμό.

Βασιζόταν στην φράση "μόνο ναι σημαίνει ναι" που έχει ριζώσει σε πολλά κράτη μέλη εν μέσω της μάστιγας των σεξουαλικών εγκλημάτων κατά των γυναικών και των κοριτσιών.

Αλλά μετά από μήνες επίπονων διαπραγματεύσεων, 14 κράτη μέλη συνέχισαν να εμποδίζουν τον ορισμό που βασίζεται στη συναίνεση. Σε αυτά περιλαμβάνονταν ανατολικά κράτη όπως η Βουλγαρία, η Ουγγαρία και η Τσεχική Δημοκρατία, καθώς και η Γαλλία, η Γερμανία και η Ολλανδία, που θεωρούνται από τα πιο προοδευτικά έθνη του μπλοκ.

Μιλώντας από το Στρασβούργο, η Ιρλανδή ευρωβουλευτής Φράνσις Φιτζέραλντ, μία από τις επικεφαλής διαπραγματευτές του Κοινοβουλίου για το θέμα, δήλωσε ότι το μπλοκ έχει "ημιτελείς υποθέσεις" για την προστασία των γυναικών από τη βία.

"Πολλοί από εμάς θα είχαν πάρει αρκετά ανησυχητικές πληροφορίες για τη στάση απέναντι στον βιασμό στα κράτη μέλη όταν δεν μπορέσαμε να βάλουμε τον ορισμό του βιασμού με βάση τη συναίνεση σε αυτή την οδηγία", εξήγησε η Fitzgerald μετά τις διαπραγματεύσεις.

"Έτσι, αυτό είναι μια πολύ μεγάλη απογοήτευση δεδομένης της κλίμακας των στατιστικών στοιχείων για τη βία σε ολόκληρη την Ένωση", πρόσθεσε.

Περίπου το 5% των γυναικών στην ΕΕ έχουν πέσει θύματα βιασμού μετά τη συμπλήρωση των 15 ετών, εκτιμά ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του μπλοκ.

Η Φιτζέραλντ αναγνώρισε ότι υπήρξε "κίνηση" από ορισμένες πρωτεύουσες, καθώς 11 χώρες αποφάσισαν να συμφωνήσουν με τον ορισμό που βασίζεται στη συναίνεση κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

Σε μια παραχώρηση της τελευταίας στιγμής, συμπεριλήφθηκε ρήτρα αναθεώρησης για την επανεξέταση του πεδίου εφαρμογής του νομοσχεδίου μετά από πέντε χρόνια εφαρμογής. Προστέθηκε επίσης ένα άρθρο, τις ώρες πριν από την επίτευξη της τελικής συμφωνίας, το οποίο υποχρέωνε τα κράτη μέλη να "ευαισθητοποιηθούν" σε σχέση με τη σεξουαλική συναίνεση και να προωθήσουν μια "κουλτούρα βασισμένη στη συναίνεση".

Αλλά αυτό απέχει πολύ από την αρχική φιλοδοξία της Επιτροπής να ποινικοποιήσει το μη συναινετικό σεξ σε όλο το μπλοκ.

Το τελικό νομοσχέδιο ποινικοποιεί άλλες μορφές βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων του αναγκαστικού γάμου και του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων (FMG). Συμπληρώνει επίσης νομικά κενά σε ορισμένα κράτη της ΕΕ σχετικά με τη βία στον κυβερνοχώρο, συμπεριλαμβανομένης της διαδικτυακής παρενόχλησης και της παρακολούθησης.

Το "cyber flashing", όπου γυμνές εικόνες αποστέλλονται στο διαδίκτυο χωρίς τη συγκατάθεση του παραλήπτη, καθώς και η μη συναινετική κοινοποίηση προσωπικών εικόνων, γνωστή και ως "πορνό εκδίκησης", θα αποτελέσουν επίσης εγκλήματα σε επίπεδο ΕΕ.

Οι κανόνες θα ισχύουν εξίσου και για την κοινοποίηση εικόνων πορνό που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη. Έρχεται αφότου η ποπ αίσθηση Τέιλορ Σουίφτ έπεσε θύμα γυμνών deepfakes τον περασμένο μήνα, και εν μέσω ανησυχητικών αναφορών ότι οι εικόνες που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη και είναι σε άνοδο μεταξύ των ανηλίκων.

Ο ορισμός του βιασμού διχάζει την Ευρώπη

Η Γαλλία και η Γερμανία δέχθηκαν πυρά επειδή μπλόκαραν την ποινικοποίηση του βιασμού σε ολόκληρη την ΕΕ, καθώς η υποστήριξη οποιασδήποτε από τις δύο χώρες θα ήταν αρκετή για να περάσει τη γραμμή ο ορισμός που βασίζεται στη συναίνεση.

Αποκλείστηκε παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των κρατών μελών είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, η οποία επιβάλλει την απουσία συναίνεσης ως ορισμό του βιασμού.

"Πρέπει να πω ότι είμαι απογοητευμένος που ορισμένα από αυτά τα κράτη μέλη είναι εκείνα που επικύρωσαν τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, αυτό είναι πέρα και πάνω από την κατανόησή μου", δήλωσε η Σουηδή ευρωβουλευτής Evin Incir, η άλλη επικεφαλής διαπραγματευτής του φακέλου.

Η απροθυμία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν να υποστηρίξει την κίνηση αυτή προκάλεσε διαμάχη στη Γαλλία. Ο Μακρόν υποσχέθηκε να υλοποιήσει τα δικαιώματα των γυναικών κατά τη δεύτερη θητεία του, αλλά έχει κατακεραυνωθεί αφού υπερασπίστηκε το δικαίωμα του Γάλλου ηθοποιού Ζεράρ Ντεπαρντιέ να θεωρείται αθώος αφού κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση.

Εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης δήλωσε στο Euronews ότι η θέση τους βασίζεται σε καθαρά νομικούς λόγους, δεδομένου ότι το ποινικό δίκαιο αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών και ότι ως εκ τούτου ο βιασμός πρέπει να διώκεται σε εθνικό επίπεδο.

Η Γαλλία έχει μερικές από τις αυστηρότερες ποινές για τη σεξουαλική επίθεση από όλα τα κράτη μέλη, πρόσθεσε ο εκπρόσωπος, καθώς και "γενναιόδωρα και ευέλικτα" κριτήρια για να θεωρηθεί η σεξουαλική επίθεση ως βιασμός.

Οι επικεφαλής διαπραγματευτές του Κοινοβουλίου αναγνώρισαν ότι η νομική αρμοδιότητα ήταν ένας κρίσιμος παράγοντας για την αντίσταση, προσθέτοντας ότι το ευρωσκεπτικιστικό συναίσθημα και η αντίδραση κατά της επιθυμίας των Βρυξελλών να επιβάλουν νομοθεσία έπαιξαν ρόλο στη δυναμική των συνομιλιών.

Παρόλα αυτά, η ευρωβουλευτής Incir απηύθυνε έκκληση στον πρόεδρο Μακρόν "να κάνει τουλάχιστον ένα βήμα προς τα εμπρός για έναν ορισμό του βιασμού σε εθνικό επίπεδο που βασίζεται στη συναίνεση". Ζήτησε εξίσου από την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι να τροποποιήσει τους νόμους της Ιταλίας για τον βιασμό με βάση την έννοια "μόνο το ναι σημαίνει ναι", δεδομένου ότι η κυβέρνησή της τάσσεται υπέρ του ορισμού που ισχύει σε επίπεδο ΕΕ.

Η Irene Rosales, υπεύθυνη πολιτικής και εκστρατειών στο Ευρωπαϊκό Λόμπι Γυναικών, δήλωσε ότι "λυπάται βαθύτατα" για την "εξωφρενική απόφαση που επέβαλαν η Γαλλία και η Γερμανία να διαγράψουν το άρθρο 5 σχετικά με τον εναρμονισμένο ορισμό του βιασμού με βάση τη συναίνεση σύμφωνα με τα πρότυπα της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης".

"Είναι εντελώς υποκριτικό και μια τρομερή χαμένη ευκαιρία για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών από μια από τις πιο αποτρόπαιες μορφές βίας", δήλωσε η ίδια.

Το κείμενο που προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις της Τρίτης πρέπει ακόμη να εγκριθεί επίσημα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πριν τεθεί σε ισχύ.

        https://gr.euronews.com/

Ισότητα σημαίνει...11 γυναίκες, Ρομά και μη Ρομά, απαντούν τι σημαίνει Ισότητα.

                

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ρομά (8 Απριλίου),το παραπάνω βίντεο είναι το πρώτο από τα τρία της καμπάνιας για το έργο "Συμμαχία για την Ευαισθητοποίηση και την Ενεργοποίηση γυναικών Ρομά".

🚺 11 γυναίκες, Ρομά και μη Ρομά, απαντούν τι σημαίνει Ισότητα.

🟪 Οι 11 γυναίκες πιστεύουν σε μια συμμαχία γυναικών για την ισότιμη κοινωνική τους εξέλιξη, την κοινωνική ένταξη και την ουσιαστική ισότητα των φύλων, εντός και εκτός των κοινοτήτων.

Τα 14 μέτρα για την ενίσχυση της ισότητας των φύλων στην εργασία

 

Πρόσφατα, η Ελλάδα εφάρμοσε την 14η μεταρρύθμιση από το 2019 για την ενίσχυση της ισότητας των φύλων στην εργασιακή αγορά, όπως ανακοίνωσε η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Δόμνα Μιχαηλίδου, κατά την παρουσίασή της στη Σύνοδο Ευρωπαίων Υπουργών Εργασίας. Το θέμα της συνόδου εστίαζε στην ισότιμη εργασιακή πρόσβαση για όλα τα φύλα.

Η Υπουργός επεσήμανε τα κρίσιμα βήματα που έχει λάβει η Ελλάδα για τη μείωση της φυλετικής ανισότητας, με κυριότερα τα εξής:

• Επέκταση του επιδόματος μητρότητας στους 9 μήνες για τις ελεύθερες επαγγελματίες και αγρότισσες.
• Αύξηση των εισοδηματικών ορίων για επιδότηση σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς.
• Δυνατότητα μεταβίβασης μέρους της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας στους πατέρες.
• Αύξηση του επιδόματος γέννησης, ενισχύοντας έτσι τις νέες οικογένειες.
• Αύξηση του αφορολογήτου για οικογένειες με παιδιά.
• Άδεια με αποδοχές για γυναίκες σε διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης.
• Επέκταση των ημερών αδείας πατρότητας σε 14 ημέρες.
• Εισαγωγή τετράμηνης γονικής άδειας για αμφότερους τους γονείς.
• Άδεια φροντιστή για σοβαρούς ιατρικούς λόγους.
• Ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας για γονείς παιδιών έως 12 ετών.
• Στόχος μείωσης του μισθολογικού χάσματος φύλων σε κάτω από 3% έως το 2030.
• Ίδρυση προγράμματος «νταντάδες της γειτονιάς» για την πιστοποιημένη φύλαξη παιδιών.
• Προγράμματα Ταμείου Ανάκαμψης για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
• Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για ισότητα και διαφορετικότητα.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης, η επιτυχής εφαρμογή του νόμου 4706/2020 για την αρμονική εκπροσώπηση των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των εισηγμένων εταιρειών, με συνεχή αύξηση της παρουσίας τους. Η Υπουργός κάλεσε τους Ευρωπαίους ομολόγους της να υιοθετήσουν πιο δραστικές πολιτικές για την πλήρη εξάλειψη των διακρίσεων.

https://ypergasias.gov.gr/domna-michailidou-14-metra-gia-tin-isotita-ton-gynaikon-stin-agora-ergasias/

Τι πιστεύουν οι έφηβοι/ες για την έμφυλη βία

 

https://www.amna.gr/home/graphics/810476/

Αγρότισσες: Εκστρατεία προβολής καινοτόμων δραστηριοτήτων των γυναικών του πρωτογενούς τομέα

 

Ζωτικό ρόλο στην κοινωνία και την οικονομική ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών διαδραματίζουν οι γυναίκες, πολλές εκ των οποίων βρίσκονται στο τιμόνι βιώσιμων αγροτικών επιχειρήσεων. Επιπλέον, αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη φροντίδα και την ευημερία των μελών της οικογένειάς τους.

Ωστόσο, παρά την κρίσιμη συμβολή τους, πολλές γυναίκες κατέχουν έναν μάλλον «αόρατο ρόλο», αντιμετωπίζοντας πολυάριθμες προκλήσεις, όπως οι διακρίσεις και οι δυσκολίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό γυναικών της υπαίθρου που συμμετέχουν σε άτυπη απασχόληση στις οικογενειακές αγροτικές εκμεταλλεύσεις.

Συχνά, μια τέτοιου είδους απασχόληση στερείται συνδέσεων με συστήματα κοινωνικής προστασίας ή συνταξιοδότησης, γεγονός που θα μπορούσε ενδεχομένως να τις καταστήσει ευάλωτες σε αυξημένα επίπεδα φτώχειας (ΟΟΣΑ, 2019). Τη στιγμή που όλα τα παραπάνω εμποδίζουν τις γυναίκες από την πλήρη εξέλιξή τους και τη συμβολή τους τόσο στον αγροτικό τομέα όσο και στις αγροτικές περιοχές, σε ευρωπαϊκό επίπεδο καταγράφονται περιπτώσεις γυναικών, οι οποίες μέσω της καινοτομίας έχουν καταφέρει να ενδυναμώσουν τη θέση τους και να εξελιχθούν επιχειρηματικά.

Μεγαλύτερο το χάσμα στις αγροτικές περιοχές

Οι γυναίκες αποτελούν το 51% του πληθυσμού της ΕΕ και, το 2021, το 67,3% του συνόλου των γυναικών σε ηλικία εργασίας (20-64 ετών) εργαζόταν σε αγροτικές περιοχές, ωστόσο το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων εξακολουθεί να είναι 12,7% (Eurostat, 2022). Επιπλέον, σχεδόν σε όλα τα κράτη-μέλη, το χάσμα των φύλων στα ποσοστά απασχόλησης είναι υψηλότερο στις αγροτικές περιοχές από ό,τι στις αστικές. Ειδικότερα, η γεωργία θεωρείται ως ανδροκρατούμενο επάγγελμα, με τις γυναίκες να αποτελούν το 31,6% των αγροτών της ΕΕ (Eurostat, 2022). Επιπλέον, οι γυναίκες στη γεωργία αντιμετωπίζουν προβλήματα σχετικά με την πρόσβαση στη γη, την κατάρτιση, την εκπαίδευση και την ίση μεταχείριση από οικονομικούς και γεωργικούς οργανισμούς.

Προσπάθεια ενδυνάμωσης των γυναικών

Για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου, σημαντική αρχή στην ΚΑΠ έχει καταστεί η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου. Συγκεκριμένα, τα στρατηγικά σχέδια της ΚΑΠ (2023-2027) προωθούν την αυξημένη συμμετοχή των γυναικών στη γεωργία και απαιτούν μια προσέγγιση για την ισότητα των φύλων, καθώς και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στη γεωργία, τη δασοκομία και τις αγροτικές περιοχές και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Διάφορα έργα, που υποστηρίζονται από προγράμματα της ΕΕ, δείχνουν πώς μπορούν να μετριαστούν ή να ξεπεραστούν τα εμπόδια στη χειραφέτηση των γυναικών στις αγροτικές περιοχές, με κοινωνικοοικονομικά οφέλη μέσω κοινωνικών και άλλων τύπων καινοτομιών.

Επιπλέον, οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν μια σημαντική κινητήριο δύναμη για την ευημερία και την κοινωνική ένταξη στις αγροτικές περιοχές, ιδίως μέσω καινοτόμων δράσεων και επιχειρηματικότητας. Αυτό έχει αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη στρατηγική «A Union of Equality: Gender Equality Strategy 2020-2025», η οποία δεσμεύεται να ενδυναμώσει τις γυναίκες υποστηρίζοντας την ισότητα των φύλων και την επιχειρηματικότητα στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των αγροτικών περιοχών.

Εκστρατεία προβολής της καινοτομίας

Στην παραπάνω προσπάθεια ενδυνάμωσης των γυναικών προστίθεται και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα FLIARA, το οποίο έχει ξεκινήσει μια ολοκληρωμένη εκστρατεία για την ενίσχυση της προβολής και την προώθηση των επιτευγμάτων της καινοτομίας από τις γυναίκες στη γεωργία και τις αγροτικές περιοχές.

Ο πρωταρχικός στόχος της εκστρατείας είναι να δώσει βήμα στις γυναίκες που καινοτομούν στον αγροτικό τομέα, να τις ευαισθητοποιήσει και να τις ενδυναμώσει, δημιουργώντας ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Στόχος του έργου είναι να δεσμεύσει ενεργά τους ενδιαφερόμενους φορείς, συμπεριλαμβανομένων των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, οργανισμών και ειδικών στον τομέα.

Το συγκεκριμένο έργο θα παρέχει μια πλατφόρμα παρουσίασης των καινοτόμων γυναικών και των δραστηριοτήτων τους, με σκοπό την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, ιδεών και την αντιμετώπιση προκλήσεων στις οποίες καλούνται να αντεπεξέλθουν οι γυναίκες στη γεωργία και τις αγροτικές περιοχές σε σχέση με την καινοτομία. Μέσω της πλατφόρμας, θα διευκολυνθούν οι συνδέσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων και θα δημιουργηθούν συνέργειες μεταξύ τους. Επιπλέον, η εκστρατεία προβολής στοχεύει στη δημιουργία μακροχρόνιου αντικτύπου πέρα από τη διάρκεια του έργου.

Συγκεκριμένα, θα διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των αποτελεσμάτων και θα διερευνήσει την ενσωμάτωση του υλικού και της γνώσης που έχει αναπτυχθεί σε υπάρχουσες πλατφόρμες, όπως το έργο EU FarmBook, διευκολύνοντας τη συνεχή πρόσβαση και τη χρήση πόρων του έργου ακόμη και μετά την ολοκλήρωσή του. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δραστηριότητα των γυναικών, μέσω του έργου FLIARA, είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα www.fliara.eu.

Πρόσκληση παρουσίασης του βιβλίου «Κορίτσια στο περιθώριο: Μαρτυρίες» της Μαρίας Φαφαλιού

 

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

 

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

σας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου 

«Κορίτσια στο περιθώριο: Μαρτυρίες» της Μαρίας Φαφαλιού

την Πέμπτη 11 Απριλίου, ώρα 6:30 μ.μ. στη Βιβλιοθήκη Θεμάτων Ισότητας και Φύλου, 

Κρατίνου 9 & Αθηνάς (δίπλα στο Δημαρχείο Αθήνας), στον 3ο όροφο

 

Χαιρετισμός

Ζέφη Δημαδάμα, Γενική Γραμματέας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

 

 Ομιλίες

Γιώργος Μόσχος, πρώην Συνήγορος του Παιδιού, Διευθυντής στο Πρόγραμμα Νεανικής Συμμετοχής της Πρωτοβουλίας για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων

       Κλήμης Πυρουνάκης, Συντονιστής του Δικτύου Στήριξης Φυλακισμένων και Αποφυλακισμένων Γυναικών

       Φωτεινή Μηλιώνη, Διδάκτωρ Νομικής, Διευθύντρια του ΝΠΙΔ Επάνοδος

           Μαρία Φαφαλιού, Συγγραφέας, Κοινωνική Ψυχολόγος