Σε πρόσφατο άρθρο της, η εφημερίδα The Guardian, έχει συλλέξει 38 εμβληματικές εικόνες γυναικών. Οι φωτογραφίες αυτές απεικονίζουν τις ίδιες τις γυναίκες, ή διαδηλώσεις υπέρ των γυναικών, ή στιγμιότυπα από καταστάσεις υπέρ και κατά των γυναικών. Στο παρακάτω άρθρο, θα εστιάσουμε κυρίως στις εικόνες, που αποτυπώνουν την καταξίωση γυναικών, την ανάδειξη της υπεροχής τους έναντι στο αντρικό φύλο, στις διαδηλώσεις υπέρ αυτών και των δικαιωμάτων τους, και θα τονιστεί η ανάγκη κατάργησης των ανισότητων, κυρίως στον αθλητικό τομέα των κοινωνιών.
Κάποια στιγμιότυπα που είναι αποτυπωμένα στα φίλμ των φωτογράφων της εποχής, παρουσιάζουν την ανισότητα μεταξύ αντρών και γυναικών. Για παράδειγμα, το στιγμιότυπο από την λαοθάλασσα που επικρατούσε στην «Πορεία των Γυναικών» το 2017. Στις 21 Ιανουαρίου 2017, την επομένη της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ, οι δρόμοι της αμερικανικής πρωτεύουσας μετατράπηκαν σε μια «θάλασσα του ροζ». Μισό εκατομμύριο διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί για την Πορεία των Γυναικών στην Ουάσιγκτον, πολλοί φορούσαν πλεκτά ροζ (στο χρώμα του αιδοίου) σκουφιά, σε σχέση με μια παρατήρηση του Τραμπ σχετικά με το να χαϊδεύει γυναίκες. Τα καπέλα έγιναν σύμβολο αλληλεγγύης για τα δικαιώματα των γυναικών που απειλούνται σε όλο τον κόσμο – αν και επικρίθηκαν από ορισμένους για την αντιληπτή έλλειψη συμμετοχής και ότι ήταν υπερβολικά χαριτωμένα.
Αργότερα εκείνο το έτος, η μάχη κατά του σεξισμού είχε μια άλλη στιγμή καμπής όταν οι αποκαλύψεις του Χάρβεϊ Γουάινστιν πυροδότησαν έναν απολογισμό για την επικράτηση της σεξουαλικής επίθεσης στο Χόλιγουντ. Το κίνημα #MeToo εξαπλώθηκε γρήγορα σε άλλους κλάδους. Αν και η καταδίκη του Γουάινστιν για βιασμό το 2020 ανατράπηκε τον περασμένο μήνα, η ιδρύτρια του #MeToo, Ταράνα Μπερκ, έχει ορκιστεί ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί: «Πριν από δέκα χρόνια, δεν μπορούσαμε να φέρουμε έναν άνθρωπο σαν τον Γουάινστιν σε μια αίθουσα δικαστηρίου».
«Δεν έχει καμία ευκαιρία», δήλωσε ο πρωταθλητής του τένις Μπόμπι Ριγκς τον Σεπτέμβριο του 1973, 10 ημέρες πριν αντιμετωπίσει την νούμερο ένα στον κόσμο γυναικών Μπίλι Τζιν Κινγκ στον ιστορικό αγώνα της «μάχης των φύλων». Ο Ριγκς, 55 ετών, είχε πει ότι το γυναικείο τένις «βρωμάει» και «οι γυναίκες ανήκουν στην κρεβατοκάμαρα και την κουζίνα, με αυτή τη σειρά». Προκάλεσε τον King, 29, σε ένα παιχνίδι $100.000 που κερδίζει τα πάντα. Εδώ, συμμετέχουν σε μια παιχνιδιάρικη μάχη πριν από τον αγώνα. Αργότερα, θα τον νικούσε σε straight sets μπροστά σε ένα τηλεοπτικό κοινό 90 εκατομμυρίων.
Η King πήρε τα μετρητά στο σπίτι, αλλά το πραγματικό έπαθλο ήταν αυτό που πέτυχε για το γυναικείο άθλημα. «Πίστευα ότι θα μας πήγαινε 50 χρόνια πίσω αν δεν κέρδιζα», είπε. «Το να νικήσω έναν 55χρονο άντρα δεν ήταν συγκίνηση για μένα. Η συγκίνηση εξέθεσε πολλούς νέους ανθρώπους στο τένις».
Άλλο παράδειγμα που ενίσχυσε το δικαίωμα γυναικών σε άθλημα ανδροκρατούμενο, είναι η νίκη της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου της Αγγλίας έναντι της Γερμανίας, στο Euro 2022. Οι Lionesses έγραψαν ιστορία τον Ιούλιο του 2022 με τη νίκη τους με 2-1 επί της Γερμανίας στο Euro. Όχι μόνο ήταν η πρώτη τους νίκη σε διεθνή τουρνουά, ήταν η πρώτη φορά από το 1966 που μια ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας είχε κερδίσει ένα μεγάλο πρωτάθλημα. Ο αγώνας έγινε ο γυναικείος αγώνας ποδοσφαίρου με τις περισσότερες προβολές που προβλήθηκε ποτέ στη Βρετανία, με 17,4 εκατομμύρια συντονισμούς.
Αιχμαλωτισμένος από τη Sarah Stier, αυτός ο αυτοσχέδιος πανηγυρισμός ξέσπασε σε συνέντευξη Τύπου αργότερα. «Άκουσα αυτό το γουργούρισμα. Η ομάδα ξέσπασε, τραγουδώντας και χορεύοντας», είπε ο Stier στον Guardian το 2022. «Στα επαγγελματικά αθλήματα, τόσα πολλά χορογραφούνται από τους χειριστές των μέσων ενημέρωσης. Το να παρακολουθείς αυθόρμητα γεγονότα όπως αυτό σου υπενθυμίζει γιατί μας ελκύουν».
Οι Lionesses κάλεσαν την κυβέρνηση να διασφαλίσει την ισότιμη πρόσβαση στον αθλητισμό στα σχολεία, επισημαίνοντας ότι, εκείνη την εποχή, μόνο το 63% των κοριτσιών μπορούσε να παίξει ποδόσφαιρο στην ΠΕ. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε σε αυτό, και υπάρχουν τώρα διπλάσιες γυναικείες ομάδες στην Αγγλία. Η φωτογραφία του Stier είναι μια εκστατική υπενθύμιση ότι, τελικά, ήταν γυναίκες που την έφεραν στο σπίτι.
Επιπλέον, οι πολιτικοί ηγέτες όπως Εύα Περόν, η πρώην πρώτη κυρία της Αργεντινής, παρουσιάζουν επίσης πώς οι γυναίκες έχουν περιηγηθεί και διαμορφώσει τα υψηλότερα κλιμάκια εξουσίας. Συγκεκριμένα, η Εύα Περόν από φτωχή ηθοποιός έγινε μια από τις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο. Γεννημένη ως María Eva Duarte το 1919, μετακόμισε στο Μπουένος Άιρες στα 15 της και 11 χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τον Χουάν Περόν, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος την επόμενη χρονιά. Ως πρώτη κυρία, η Περόν υπερασπίστηκε την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα των φύλων: χρηματοδότησε σχολεία και ορφανοτροφεία, προώθησε τις αμειβόμενες διακοπές για τους εργαζόμενους και συνέβαλε καθοριστικά στο να δοθεί στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου. Μοιράστηκε επίσης τον θαυμασμό του συζύγου της για την Ιταλία του Μουσολίνι, τη Γερμανία του Χίτλερ και την Ισπανία του Φράνκο, και λέγεται ότι επέτρεψε τις πιο κατασταλτικές του πολιτικές.
Η δημοτικότητά της της χάρισε το παρατσούκλι «Εβίτα» («Μικρή Εύα») και όταν πέθανε στα 33 της το 1952 μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, εκατομμύρια παρευρέθηκαν στην κηδεία της. Η ζωή της ενέπνευσε ένα μιούζικαλ υπερπαραγωγής –την έπαιξε η Μαντόνα στην ταινία του 1996– και η εικόνα της εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη σε όλη την Αργεντινή, σε τοιχογραφίες, εμπορεύματα και πλακάτ σε διαδηλώσεις. Το 2019 το μεγαλύτερο εργατικό σωματείο της χώρας κάλεσε την Καθολική εκκλησία να την ανακηρύξει αγία.
Εξισού σημαντική προσφορά στην αλλαγή οπτικής για την εικόνα της γυναίκας στην κοινωνία, έχει η εμβληματική προσωπικότητα της Frida Kahlo.Η Μεξικανή καλλιτέχνιδα ήταν επίπονη στην κατασκευή της δικής της εικόνας, είτε μέσω ζωγραφικών αυτοπροσωπογραφιών είτε με περίτεχνες φωτογραφίες που έδειχναν το ακλόνητο βλέμμα της, τα σκούρα μαλλιά της και το μονόφρυδο. Τοποθέτησε επίσης τις προσωπικές της εμπειρίες στην πρώτη γραμμή της δουλειάς της, από τις σεξουαλικές της σχέσεις τόσο με γυναίκες όσο και με άνδρες (συμπεριλαμβανομένου του Nickolas Muray, ο οποίος τράβηξε αυτό το πορτρέτο) μέχρι τους αγώνες της με τη στειρότητα και την αναπηρία. Σήμερα το πρόσωπο της Φρίντα Κάλο έχει γίνει από μόνο του ένα φεμινιστικό σύμβολο: ένα σύμβολο μη συγγνώμης αυτο-έκφρασης και ελευθερίας από τις έμφυλες προσδοκίες.
Τα παραπάνω παραδείγματα εικόνων γυναικών που επηρέασαν στην αλλαγή της εικόνας της γυναίκας στην κοινωνία, είναι ελάχιστα γνωστά στο ευρύ κοινό. Ο αντικτυπός τους, όμως, είναι πολύ μεγαλύτερος. Στον πυρήνα του, το “Protesters, Pop Stars, and Pioneers” είναι ένα κάλεσμα για δράση. Η συλλογή μας προτρέπει να αναγνωρίσουμε την τεράστια δύναμη που έχουν οι εικόνες στη διαμόρφωση των κοινωνικών συμπεριφορών και να υποστηρίξουμε μια πιο λεπτή και δίκαιη αναπαράσταση των γυναικών. Εξετάζοντας αυτές τις 38 εντυπωσιακές εικόνες, υπενθυμίζουμε την πρόοδο που έχει σημειωθεί και τις προκλήσεις που επιμένουν. Το άρθρο εμπνέει μια συλλογική προσπάθεια για να συνεχιστεί η υπέρβαση των ορίων και η απαίτηση δίκαιης και διαφορετικής απεικόνισης των γυναικών σε όλες τις μορφές μέσων ενημέρωσης.
Εν κατακλείδι, το άρθρο της The Guardian παρέχει μια βαθιά και περιεκτική ματιά στην οπτική αναπαράσταση των γυναικών και τον σημαντικό αντίκτυπό της στην κοινωνία. Μέσα από τον φακό 38 εικόνων, αποτυπώνει τη δύναμη, την πολυπλοκότητα και την ανθεκτικότητα των γυναικών. Αυτές οι εικόνες διαδηλωτών, ποπ σταρ και πρωτοπόρων όχι μόνο τεκμηριώνουν την ιστορία, αλλά μας προκαλούν επίσης να οραματιστούμε και να αγωνιστούμε για ένα μέλλον όπου οι διαφορετικές εμπειρίες και οι συνεισφορές των γυναικών αναγνωρίζονται πλήρως και εκτιμώνται πλήρως.
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου