Αναμφίβολα, η πανδημία αποτέλεσε πρόκληση για πολλές οικογένειες, οι οποίες έπρεπε να διαχειριστούν νέες απαιτήσεις και συνθήκες. Δοκιμάστηκαν οι οικονομικές ισορροπίες, τα συναισθηματικά όρια και οι ανθρώπινες σχέσεις (Συμεωνάκη, κ.ά., 2021).
Τι έδειξαν έρευνες:
Η ισότητα του φύλου δεν ενσωματώθηκε στις νέες πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας και τα στερεότυπα για το ρόλο της γυναίκας ως νοικοκυρά, σύζυγος και μητέρα ενισχύθηκαν (Καμπούρη, 2022). Έρευνες μάλιστα έδειξαν ότι υπήρχαν και περιπτώσεις, στις οποίες ο άνισος καταμερισμός της φροντίδας και καθαριότητας του σπιτιού από τα μέλη της οικογένειας αυξήθηκε κατά την περίοδο της πανδημίας (Καμπούρη, 2022).
Μία όμως από τις σοβαρότερες συνέπειες του κατ’ οίκον περιορισμού και των απαγορεύσεων κυκλοφορίας ήταν η πατριαρχία, η οικονομική και ψυχική εξαθλίωση και η αύξηση κάθε μορφής βίας, ιδιαίτερα προς ευάλωτες ομάδες λόγω του φύλου τους (Παπαγιαννοπούλου & Μοσχοβόλου, 2022). Πιο συγκεκριμένα, η κακοποίηση και η βία κατά των γυναικών εκφράστηκαν με τη χειρότερη μορφή μισογυνισμού, τη γυναικοκτονία.
Σε πρόσφατη μελέτη προέκυψε πως οι γυναίκες στην Ελλάδα αφιερώνουν στη φροντίδα του σπιτιού και των µελών της οικογένειας περισσότερο χρόνο από τους άνδρες, ακόμα και σε περιπτώσεις που εξακολουθούσαν να εργάζονται κατά την περίοδο της πανδημίας (Συμεωνάκη, κ.ά., 2021).
- Καμπούρη, Ν. (2022). Φύλο, φροντίδα και πολιτικές συμφιλίωσης εργασίας και οικογένειας στην πανδημία. Κοινωνική Πολιτική, 16, 76–93.
- Παπαγιαννοπούλου Μ., & Μοσχοβάκου Ν. (2022). Δεν είμαστε όλες σε αναμονή για τη «λήξη» της πανδημίας: φεμινιστικές αρθρώσεις για την έμφυλη βία στη Λατινική Αμερική. Κοινωνική Πολιτική, 16, 94-112.
- Συμεωνάκη, Μ., Χατζηβαρνάβα, Ε., Καζάνη, Α., Σταματοπούλου, Γ., Αθανασοπούλου, Α., & Παρσάνογλου, Δ. (2021). Εργασία, οικογένεια, συντροφικότητα και γονεϊκότητα κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας COVID-19. Κοινωνική Πολιτική, 13, 5–42.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου