Η κακοποίηση ζώων από ψυχολογική σκοπιά

 Δεν πρόλαβαν να περάσουν 24 ώρες από την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων και ήρθε στο φως ένα ακόμη περιστατικό βίας σε βάρος ενός ανυπεράσπιστου τετράποδου. Ειδικότερα, η τοπική κοινωνία της Κρήτης και κατ’ επέκταση ολόκληρης της ελληνικής κοινότητας, σοκαρίστηκε από την είδηση της αποτρόπαιας κακοποίησης, που σημειώθηκε χθες στα Χανιά, με αποδέκτη έναν σκύλο.

Ο δράστης, δε δίστασε να κρεμάσει το κατοικίδιο του και στην πορεία επιχείρησε να του αφαιρέσει, με τη χρήση τανάλιας, τους όρχεις, επειδή όπως ισχυρίζεται, έκανε ζημιές. Οι κραυγές του ζώου έγιναν αντιληπτές μόνο από έναν φιλόζωο τουρίστα, ο οποίος έτρεξε να το βοηθήσει, ενώ τα γειτονικά σπίτια δεν φάνηκε να αντιλήφθηκαν τι συνέβη.

Το περιστατικό αυτό έχει προκαλέσει οργή στους φιλόζωους της Ελλάδας, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει να “διασύρουν” τον δράστη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δημοσιεύοντας τα στοιχεία του και ζητώντας την άμεση σύλληψή του. Την ίδια ώρα, ο 55χρόνος αποφεύγει την αυτόφωρη διαδικασία, “κρυμμένος” μέσα στο σπίτι του.

                    

Πώς εξηγείται όμως, αυτή η ανεξήγητη ενέργεια, από ψυχολογική σκοπιά;

Ο ψυχολόγος του Ψυχιατρικού Τομέα του Γενικού Νοσοκομείο Ρεθύμνου, Μιχάλης Τσαγκαράκης, εξηγεί στο Creta24, πώς συσχετίζεται η κακοποίηση σε βάρος ζώων με την κακοποίηση σε βάρος ανθρώπων, ενώ παράλληλα διαχωρίζει τους λόγους που οδηγούν σε μια τέτοια πράξη.

«Έχει διαπιστωθεί από πάρα πολλές έρευνες ότι οι άνθρωποι που ασκούν βία σε ζώα, είναι πολύ πιθανόν να ασκήσουν βία και απέναντι σε άλλους ανθρώπους ή να το κάνουν στο μέλλον. Υπάρχει δηλαδή μια άμεση συσχέτιση αυτών των περιστατικών. Συχνά η κακοποίηση των ζώων ξεκινά από στην παιδική ηλικία. Φαίνεται ότι ο δράστης αντλεί ικανοποίηση όταν προκαλεί πόνο σε κάποιον ζωντανό οργανισμό, και συνήθως πειραματίζεται πάνω στα ζώα για αρχή».

Πέρα από εκείνους που κακοποιούν τα ζώα για προσωπική απόλαυση, υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων που προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις από ανεξέλεγκτη οργή και θυμό, ενώ ταυτόχρονα έχουν μικρή ικανότητα διαχείρισης της παρόρμησης αυτής. Βρίσκονται δηλαδή, εν βρασμώ ψυχής. Αυτή η οργή μπορεί να πυροδοτηθεί είτε από κάποια ασήμαντη συμπεριφορά του ζώου, είτε μπορεί να ξεσπάει ο δράστης σε αυτό, εστιάζονται στο ζώο την οργή που ενδεχομένως έχει για άλλα ζητήματα τα οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί.

«Έχει φανεί ότι συνήθως εκείνοι που κακοποιούν ζώα είναι άνδρες, οι οποίοι μπορεί να πάσχουν από διαταραχή προσωπικότητας, αντικοινωνικότητα, ναρκισσισμό ή να έχουν έλλειψη ενσυναίσθησης και ενοχών. Γενικά, τα μεγάλα επίπεδα οργής είναι ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να βελτιωθεί και να περιοριστεί κατόπιν προσπάθειας, ενώ όταν βίαιη πράξη γίνεται με σκοπό την άντληση ηδονής από τον δράστη, συνήθως δεν μπορεί να αλλάξει».

Η συμπεριφορά ελέγχεται, η φαντασία όχι

Όπως περιγράφει ο κ. Τσαγκαράκης, οι δράστες έχουν άγνοια του αντίκτυπου της πράξης. Δηλαδή, δεν αντιλαμβάνονται ότι η πράξη τους είναι λανθασμένη, παρά μόνο όταν “τους πιάσουν” και τους επιβληθούν οι απαραίτητες κυρώσεις.

Στην Ελλάδα, τα άρθρα 16, 20 και 21 του νόμου 4039/2012 δημιουργούν ένα αυστηρό πλέγμα ποινικών και διοικητικών κυρώσεων για το βασανισμό, την κακοποίηση, την κακή ή βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας εναντίον του, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, η σύνθλιψη και ο ακρωτηριασμός. Για τις παραπάνω πράξεις προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε έως δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ. Παράλληλα μπορεί να επιβληθεί διοικητικό πρόστιμο έως και 30.000 ευρώ για κάθε ζώο και για κάθε περιστατικό.

Μπορείτε να κάνετε καταγγελία για κακοποίηση ζώων στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής σας.

Εμμανουέλα Φωτάκη/Creta24

https://creta24.gr/