Η εκτεταμένη παιδική εργασία εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο διαδεδομένες και επίμονες μορφές βίας και εκμετάλλευσης που αντιμετωπίζουν τα παιδιά προσφύγων. Τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας, τα παιδιά, επηρεάζονται ιδιαίτερα από τον αναγκαστικό εκτοπισμό και τις κοινωνικοοικονομικές ευπάθειες.
Η πανδημία COVID-19 επιδείνωσε μια κακή κατάσταση, παρουσιάζοντας άνευ προηγουμένου κινδύνους για τα δικαιώματα και την ασφάλεια και την ανάπτυξη των παιδιών προσφύγων και των συνομηλίκων τους σε ευάλωτες κοινότητες υποδοχής. Υπό το φως αυτής της παγκόσμιας κρίσης για την υγεία, η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας 2020 καλεί χώρες και οργανισμούς να επικεντρωθούν στις ανάγκες των πιο ευάλωτων ατόμων κατά τη διαχείριση και την ανάκαμψη των κρίσεων.
Η παγκόσμια οικονομική και κοινωνική κρίση που ακολούθησε την πανδημία έχει καταστροφικές επιπτώσεις στις ζωές και τις ζωές των ανθρώπων. Για πολλά παιδιά και τις οικογένειές τους, η ταχέως εξελισσόμενη κατάσταση σημαίνει διακοπή της εκπαίδευσης, οικογενειακές ασθένειες και πιθανή απώλεια εισοδήματος των νοικοκυριών.
Η φτώχεια αναγκάζει πολλές ευάλωτες οικογένειες να βασίζονται στα παιδιά τους για να συνεισφέρουν στη διαβίωσή τους. Προσελκύονται στις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας και αντιμετωπίζουν σοβαρή και ανησυχητική εκμετάλλευση, κακοποίηση και παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Αυτές οι μορφές περιλαμβάνουν τα είδη επικίνδυνων εργασιών που εντοπίζονται στη γεωργία, τις υπηρεσίες και τη βιομηχανία, καθώς και τους πολλαπλούς κινδύνους που σχετίζονται με την εργασία στους δρόμους. Η πρόσβαση σε υπηρεσίες εκπαίδευσης και προστασίας είναι βασική για την αντιμετώπιση της παιδικής εργασίας, όπως και η πρόσβαση σε αξιοπρεπή εργασία και κατάρτιση δεξιοτήτων για ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας και της κοινότητας. Οι πολιτικές που διευκολύνουν την πρόσβαση σε αξιοπρεπή εργασία θα βοηθήσουν τις οικογένειες να καλύψουν βασικές ανάγκες και να μειώσουν την εξάρτησή τους από την παιδική εργασία ως στρατηγική αντιμετώπισης.
Η εξάλειψη της ενδημικής χρήσης της παιδικής εργασίας απαιτεί τόσο οικονομική όσο και κοινωνική μεταρρύθμιση, καθώς και ενεργό συνεργασία όλων των αναπτυξιακών παραγόντων, των κυβερνήσεων, των εργαζομένων και των εργοδοτικών οργανώσεων, των επιχειρήσεων, των διεθνών οργανισμών και της κοινωνίας των πολιτών.
Το επίκεντρο των προσπαθειών αντιμετώπισης του ζητήματος είναι να επιτρέψει στους πρόσφυγες και στις κοινότητες υποδοχής να ξεπεράσουν τις ιδιαίτερες αδυναμίες τους, ενισχύοντας την κοινωνικοοικονομική ένταξη και την τοπική οικονομική ανάπτυξη και βελτιώνοντας την πρόσβαση σε ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της υγείας και της κοινωνικής προστασίας.
Η αντιμετώπιση αυτής της παγκόσμιας μάστιγας απαιτεί επίσης ισχυρές συνεργασίες σε παγκόσμιο, περιφερειακό, εθνικό και κοινοτικό επίπεδο.
Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες και οι οργανώσεις τους διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην πρόληψη της παιδικής εργασίας αντιμετωπίζοντας τους κινδύνους για την υγεία στην εργασία και τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας COVID-19. Ο κοινωνικός διάλογος έχει αποδειχθεί απολύτως ζωτικής σημασίας για μια ισορροπημένη διαχείριση και αντιμετώπιση κρίσεων, διασφαλίζοντας την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των δικαιωμάτων των παιδιών καθώς και της συνέχειας των επιχειρήσεων. Όσο τα νοικοκυριά των προσφύγων και των ευάλωτων κοινοτήτων υποδοχής δεν είναι σε θέση να παράγουν εισόδημα, τα ποσοστά παιδικής εργασίας είναι πιθανό να συνεχίσουν να αυξάνονται και μπορεί να παγιωθούν ακόμη και κατά την περίοδο ανάκαμψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου