Η εξάλειψη της βίας λόγω φύλου κατά των γυναικών αποτελεί προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και των κρατών μελών της. Η δέσμευση αυτή επιβεβαιώνεται στα βασικά έγγραφα πολιτικής της ΕΕ για την ισότητα των φύλων, πρόσφατα από την ΕΕ που υπογράφει το κύριο περιφερειακό νομικό μέσο για τη βία λόγω φύλου: τη σύμβαση για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).
Οι ανισότητες μεταξύ των φύλων αποτελούν ταυτόχρονα την αιτία και το πλαίσιο της βίας κατά των γυναικών. Η εξάλειψή της είναι μια βαθιά αλλά και εξελισσόμενη πολιτική πρόκληση που απαιτεί την αντιμετώπιση της άνισης κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ισχύος των γυναικών και των ανδρών.
Κατά την τελευταία δεκαετία, η πρόοδος προς την ισότητα των φύλων στην ΕΕ ήταν μάλλον αργή. Με μέσο όρο δείκτη ισότητας των φύλων 66,2 εκατό από το 100 το 2015, η ΕΕ διαθέτει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης. Σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη, ο αξιοσημείωτος παράγοντας προόδου ήταν η καλύτερη ισορροπία μεταξύ γυναικών και ανδρών στη λήψη αποφάσεων.
Η βία κατά των γυναικών περιλαμβάνεται στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων ως δορυφορικός τομέας. Αυτό σημαίνει ότι η βαθμολογία για τη βία δεν επηρεάζει την τελική βαθμολογία του Δείκτη Ισότητας των Φύλων. Ωστόσο, η διάσταση της βίας πρέπει να εξεταστεί παράλληλα με άλλους τομείς, καθώς η βία κατά των γυναικών αντικατοπτρίζει τις συνεχιζόμενες ανισότητες στους τομείς της εργασίας, της υγείας, του χρήματος, της εξουσίας, της εκπαίδευσης και της χρήσης του χρόνου.
Για την Ελλάδα τι ισχύει:
Το ποσοστό απασχόλησης (20-64) το 2015 ήταν 46% για τις γυναίκες έναντι 64% για τους άνδρες. Το συνολικό ποσοστό απασχόλησης είναι 55%. Η Ελλάδα δεν έχει επιτύχει τον εθνικό της στόχο στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» (ΕΕ 2020) (70%).
Το χάσμα των φύλων στο ποσοστό απασχόλησης είναι παρόμοιο όταν λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των ωρών εργασίας. Το ποσοστό απασχόλησης ισοδύναμου πλήρους απασχόλησης (FTE) είναι περίπου 30% για τις γυναίκες έναντι 46% για τους άνδρες.
Μεταξύ των γυναικών και των ανδρών σε ένα ζευγάρι με παιδιά, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών σε FTE είναι 50% σε σύγκριση με 79% για τους άνδρες, γεγονός που υποδηλώνει διαφορά μεταξύ των δύο φύλων κατά 29 ποσοστιαίες μονάδες (p.p.). Αυτό το χάσμα μεταξύ των φύλων είναι μεγαλύτερο από αυτό των ζευγαριών χωρίς παιδιά, μιας ομάδας για την οποία υπάρχει κενό μεταξύ των φύλων 6 σελίδων. Το ποσοστό απασχόλησης FTE αυξάνεται καθώς αυξάνονται τα επίπεδα εκπαίδευσης. Επιπλέον, μεταξύ των ατόμων με χαμηλά και μεσαία επίπεδα εκπαίδευσης, το χάσμα μεταξύ των φύλων είναι πολύ υψηλότερο, εις βάρος των γυναικών, από ό, τι μεταξύ των υψηλά μορφωμένων ατόμων.
Το 13% των γυναικών εργάζεται με μερική απασχόληση σε σύγκριση με το 7% των ανδρών. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες εργάζονται 39 ώρες την εβδομάδα, σε σύγκριση με 44 ώρες για τους άνδρες. Το 3% των γυναικών που εργάζονται σε ηλικία εργασίας, έναντι ουσιαστικά άνδρας σε ηλικία εργασίας, είτε είναι ανενεργό είτε εργάζεται με μερική απασχόληση εξαιτίας ευθυνών περί φροντίδας.
Ο διαχωρισμός των φύλων στην αγορά εργασίας αποτελεί πραγματικότητα τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες. Το 22% των γυναικών εργάζονται στην εκπαίδευση, την ανθρώπινη υγεία και τις δραστηριότητες κοινωνικής εργασίας (EHW), σε σύγκριση με το 8% των ανδρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου