Μια κόλαση δίχως τέλος βιώνουν εκατοντάδες κορίτσια από τη Νιγηρία που φτάνουν στην Ευρώπη αναζητώντας ασφάλεια και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Κατάφεραν να σωθούν από τα νερά της Μεσογείου και τώρα τους εκμεταλλεύονται έμποροι λευκής σαρκός. Κάποια απ’ αυτά τα δύστυχα κορίτσια καταλήγουν στα καζίνα της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου για να ικανοποιούν τους διεστραμμένους Ελληνοκύπριους που περνούν τα βράδια τους εκεί – στο τζόγο, στα αγόρια και στις Νιγηριανές πόρνες…
Η ιστορία της 16χρονης Μπλέσινγκ – την οποία περιγράφει η Αλίς Γκοτρό – είναι ανατριχιαστική. Την απήγαγαν σε ένα χωριό έξω από την πόλη Μπενίν και την ανάγκασαν με τελετουργίες βουντού να υπακούσει. Τελικά την πούλησαν σε έναν Νιγηριανό στη Λιβύη ο οποίος την βίασε επανειλημμένα μέχρι που έμεινε έγκυος. Έπειτα την πούλησε σε έναν άλλο άνδρα ο οποίος την μετέφερε σε ένα κέντρο προσφύγων.
Μια μέρα την πήγαν στην παραλία και από εκεί επιβιβάστηκε σε μια φουσκωτή βάρκα. Στη Μεσόγειο τελικά τους διέσωσε το πλοίο Aquarius της οργάνωσης SOS Mediterannee. Σε αυτό το πλοίο εργάζεται και η Αλ. Γκοτρό ως μαία με τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα.
Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ), αναφέρει πως το 75% των γυναικών από τη Νιγηρία που σώθηκε από τη Μεσόγειο και μεταφέρθηκε στην Ιταλία, έπεσε θύμα εμπόρων λευκής σαρκός. Μέσα στα τελευταία τρία έτη ο αριθμός αυτός αυξήθηκε κατά 600%.
«Μου υποσχέθηκαν ότι στην Ευρώπη θα μπορέσω να πάω σχολείο»
Η Αλ. Γκοτρό προσπαθεί μέσα στις λίγες ώρες που μεσολαβούν από τη διάσωση των γυναικών στα ανοιχτά της Μεσογείου μέχρι την άφιξή τους στην Ιταλία να της πείσει να μιλήσουν. Η 16χρονη Φουλφίλμεντ βρισκόταν για 16 ώρες πάνω σε μια φουσκωτή βάρκα.
«Μου υποσχέθηκαν ότι στην Ευρώπη θα μπορέσω να πάω σχολείο. Στην Αφρική μας είχαν σαν σκλάβους» λέει χωρίς να σηκώσει το βλέμμα της από το πάτωμα. Δεν θυμάται πώς έφτασε από τη Νιγηρία στη Λιβύη.
«Μου υποσχέθηκαν ότι στην Ευρώπη θα μπορέσω να πάω σχολείο. Στην Αφρική μας είχαν σαν σκλάβους» λέει χωρίς να σηκώσει το βλέμμα της από το πάτωμα. Δεν θυμάται πώς έφτασε από τη Νιγηρία στη Λιβύη.
Ωστόσο δεν πλήρωσε τίποτα στους διακινητές για την επιβίβαση στη βάρκα. Αυτό και μόνο αποτελεί ένδειξη ότι μπορεί να έπεσε στην παγίδα εμπόρων λευκής σαρκός.
Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης γνωρίζει αυτές τις περιπτώσεις. Μια άλλη νεαρή κοπέλα αφηγείται: «Ήθελα να πάω στην Ιταλία γιατί μου είπαν ότι θα μπορούσα εκεί να εργαστώ σε ένα κομμωτήριο. Αλλά ήταν ψέμα. Με ανάγκασαν να γίνω ιερόδουλη. Αυτός, είπαν, ήταν ο μόνος τρόπος για να ξεπληρώσω τα χρέη μου για το ταξίδι». Σύμφωνα με τον ΔΟΜ, τα «χρέη» συνήθως ανέρχονται στα 25 με 35.000 €.
Δεν καταθέτουν γιατί φοβούνται
Η Μπάρμπαρα Έριτ από την ΙΝ VIA, μια οργάνωση που βοηθά γυναίκες που πέφτουν θύματα λευκής σαρκός, εξηγεί ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι Νιγηριανές δεν θέλουν να καταθέσουν κατά των δραστών».
Οι τελετουργίες βουντού και ο όρκος που έχουν δώσει τις φοβίζει ότι κάτι κακό θα συμβεί εάν αποκαλύψουν τι τους συνέβη. Μπορεί για τρίτους αυτό να μην είναι εύκολα κατανοητό αλλά για τις ίδιες έχει συνέπειες, τις οποίες έχει δει και η Μπ. Έριτ: «Κάποιο κορίτσι είχε για εβδομάδες περίοδο και έχασε πολύ βάρος αφού μίλησε στην αστυνομία». Πρόκειται μάλλον για μια ψυχοσωματική αντίδραση.
Οι γυναίκες φοβούνται ότι θα τρελαθούν ή ότι δεν θα μπορέσουν πια να κάνουν παιδιά εάν αθετήσουν την υπόσχεσή τους.
Όσο και να θέλει η Άλις Γκοτρό δεν έχει πολλές δυνατότητες για να βοηθήσει. Όταν μαθαίνει ότι μια γυναίκα έχει πέσει θύμα βιασμού, ενημερώνει τις αρχές, οι οποίες μετά αναλαμβάνουν τις γυναίκες. Χωρίς να γνωρίζει μετά τι θα τους συμβεί συνήθως χάνει την επαφή μαζί τους. Όπως και με την Μπλέσινγκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου