Το φεμινιστικό blog CODE RED με έδρα στην Καραϊβική συνέβαλε στη δημιουργία περιεχομένου για το Φόρουμ των Μαύρων Φεμινισμών, που οργανώθηκε στη Βραζιλία τον περασμένο Σεπτέμβριο. Το φόρουμ διοργανώθηκε προκειμένου να φέρει κοντά ανθρώπους που θα παρήγαν στρατηγικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα – συμπεριλαμβανομένων εκείνων των γυναικών-, την οικονομική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη και την ειρήνη. Σημαντική επιταγή του φόρουμ ήταν οι “παραδοσιακά υποεκπροσωπούμενες και περιθωριοποιημένες κοινότητες να έχουν ισχυρή παρουσία”, ανάμεσά τους οι νέοι, οι έγχρωμες γυναίκες, οι ιθαγενείς γυναίκες, οι εργάτριες του σεξ, διεμφυλικοί και μετανάστες ακτιβιστές, και γυναίκες με ειδικές ανάγκες.
Στο εισαγωγικό γεγονός, το CODE RED φιλοξένησε ένα blog carnival, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή συγγραφέων, καλλιτεχνών, ακτιβιστών και άλλων στοχαστών γύρω από ζητήματα όπως η κρατική βία και η επανορθωτική δικαιοσύνη σε σχέση με τον μαύρο φεμινισμό. Γι’ αυτό το λόγο δημιουργήθηκε το hashtag #blackfeminisms στο Twitter.
Η ανταπόκριση ήταν καλή, με αρκετούς πολίτες του κυβερνοχώρου να κάνουν retweet τις πληροφορίες, καθιστώντας το φόρουμ γνωστό και συνεισφέροντας με τις ιδέες τους. Η Joan Joy Grant Cummings, ακτιβίστρια από την Καραϊβική και τον Καναδά, έγραψε σχετικά με τον μαύρο φεμινισμό και τη διεθνή αλληλεγγύη. Ανακάλεσε την εμπειρία της ως πρώτη μαύρη γυναίκα Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δράσης για τη Θέση των Γυναικών (NAC) — που ήταν, εκείνη την εποχή, η κύρια ομάδα λόμπι φεμινιστών στον Καναδά. Το 1998, αφότου η αστυνομία επιτέθηκε σε ειρηνικές, μαύρες κοινότητες στην Κολομβία, ζητήθηκε από την Cummings να γίνει μία εκ των εννέα μελών του δικαστηρίου που θα ερευνούσαν την τραγωδία. Η Cummings γράφει:
Η δουλειά του Δικαστηρίου ήταν να αποδείξει τα γεγονότα και να καθορίσει ποιος έφερε την ευθύνη για μία από τις 198 τεκμηριωμένες σφαγές που έλαβαν χώρα στην Κολομβία εκείνη την χρονιά.Ο εισαγγελέας παρουσίασε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία στις 16 και 17 Μαΐου 1998, τουλάχιστον 30 βαριά οπλισμένοι άντρες εισέβαλαν στην πετρελαιοπαραγωγό πόλη Barrancabermeja, σκοτώνοντας 32 άτομα. Αν και ο επικεφαλής της ομάδας θανάτου είχε δηλώσει στην αστυνομία ότι αυτός είχε την ευθύνη για τη διενέργεια της σφαγής, ποτέ δεν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες. […]Αφότου διαβάστηκε η ετυμηγορία, έγινα δέκτης της αντίδρασης του κόσμου – σαν να είχαν σπάσει τις όχθες τους αμέτρητοι υδατοφράκτες. Ήταν η πρώτη επέτειος της σφαγής.
Οι άνθρωποι έκλαιγαν από οργή, θλίψη, χαρά, εκδίκηση – “ο υπόλοιπος κόσμος τους πίστευε”. Το Δικαστήριο αυτό ήταν η αρχή για πολλά ακόμη σε ολόκληρο τον κόσμο προς μεγάλη ντροπή των κυβερνήσεων του Καναδά και της Κολομβίας.
Αργότερα επέστρεψε στη δουλειά της με τις κοινότητες:
Οι Αφρο-Κολομβιανοί είχαν βιώσει εντατικό εκτοπισμό μέσα στην Κολομβία. Είχαν υποστεί κάθε είδους βία-απαγωγές, δολοφονίες, σφαγές, και εντέλει εκδιώχθηκαν από τη γη τους από παραστρατιωτικές δυνάμεις. Αν και είχε πρόσφατα ψηφιστεί ο Νόμος 70, φαίνεται ότι εγγυόταν την προστασία τόσο τη δική τους όσο και της γης τους μόνο στα χαρτιά. Σύμφωνα με αρκετούς Αφρο-Κολομβιανούς ακτιβιστές της κοινότητας, αυτό ίσως είναι ό,τι πιο κοντινό σε αυτοδιάθεση θα κατάφερναν ποτέ. […]Κατά τη διάρκεια των 2 εβδομάδων που ήμουν εκεί, συμμετείχα στις συναντήσεις της κοινότητας για τον αγώνα τους, (όπου) σχεδόν κάθε πρόταση ανέφερε τον Νόμο 70. Αυτός ήταν ο νόμος που θα προστάτευε τα δικαιώματα των Αφρο-Κολομβιανών. Όμως η κυβέρνηση που τον ψήφισε τον παραβίαζε άμεσα και έμμεσα παρέχοντας διευκολύνσεις σε ομάδες που τον αγνοούσαν!
Η Cummings εξηγεί πώς κατέληξαν όλα:
Μετά από μια δεκαετία περίπου αποκαλύφθηκε ότι 22 επιχειρηματίες και η εταιρεία Chiquita Bananas είχαν “παράνομα” κατάσχει τη γη (των ανθρώπων αυτών) για τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Η εταιρεία Chiquita Bananas παραδέχτηκε ότι κατά την περίοδο 1997-2004 είχε καταβάλει 2 εκατ.αμερ.δολ. σε παραστρατιωτικές ομάδες για να μετακινήσουν Αφρο-Κολομβιανούς. Όπως και να'χει (El Tiempo) οι 22 εκδιώχθηκαν από την Κολομβιανή Κυβέρνηση το 2010.Κι όμως, εν έτει στο 2016, βρεθήκαμε ξανά στην εκδίωξη της κοινότητας από τη γη της!Ως Μαύρες Φεμινίστριες γνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μία και μόνη φεμινιστική επιταγή — ο αγώνας για ίσα δικαιώματα για όλους που περιλαμβάνουν την καταστροφή της πατριαρχίας, του ρατσισμού, της λευκής κυριαρχίας, του ετεροσεξισμού, του καπιταλισμού κ.λπ. …
Σε μια άλλη ανάρτηση, η CODE RED ασχολήθηκε με την αμφιλεγόμενη δήλωση του νομοθέτη Richard Lightbourn από τις Μπαχάμες, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε μόλις προτείνει “να υιοθετήσει η χώρα νομοθεσία που να αναγκάζει τις ανύπαντρες μητέρες που έχουν περισσότερα από δύο παιδιά να ‘κλείσουν τις σάλπιγγές τους’ σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές ασθένειες της χώρας”, λέγοντας:
Ο ρατσισμός κατά των μαύρων καλά κρατεί στην πλειοψηφία των μαύρων χωρών.Ο νομοθέτης προτείνει την εξάλειψη των φτωχών μαύρων στις Μπαχάμες μέσω της μισογύνικης πρακτικής της εξαναγκαστικής στείρωσης. […]Η παραβίαση των δικαιωμάτων των γυναικών δεν εμποδίζει το έγκλημα και την φτώχεια. Η ίδια αποτελεί έγκλημα!Οι νομοθέτες υποτίθεται ότι κάνουν τη σκληρή δουλειά προκειμένου να κάνουν τις κοινωνίες πιο δίκαιες χωρίς να υποστηρίζουν ότι ο τρόπος για να μειωθεί η φτώχεια είναι να μην υπάρχουν οι φτωχοί μαύροι!
Το blog επίσης ασχολήθηκε με το ζήτημα της σεξουαλικής βίας κατά νεαρών γυναικών στην Καραϊβική, αναφέροντας τις κατηγορίες για βιασμό που απαγγέλθηκαν στον αδελφό της τραγουδίστριας Nikki Minaj, γεννημένης στο Τρινιντάντ, ένα άξεστο επεισόδιο μιας δημοφιλούς σειράς στο Τρινιντάντ που απεικόνιζε νεαρές γυναίκες ως σεξουαλικά αρπακτικά, και την προσπάθεια ενός κυβερνητικού αξιωματούχου από την St. Lucia να απαγορεύσει σε ένα 10χρονο θύμα βιασμού να πάει κανονικά στο σχολείο:
Αναρωτιόμαστε ποτέ γιατί καταδικάζουμε και ντροπιάζουμε τόσο εύκολα κορίτσια που έχουν βιαστεί αλλά δεν μπορούμε να επιμείνουμε ξεκάθαρα ότι οι άντρες ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να βιάζουν παιδιά; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να καταστήσουμε τους άντρες υπεύθυνους για τις ενέργειές τους; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι ο βιασμός είναι παράλογος; Γιατί προτιμάμε να πιστεύουμε ότι μια μαθήτρια είναι γυναίκα-αρπακτικό και δυνατότερη από έναν άντρα από ό,τι να αποκαλέσουμε έναν βιαστή αυτό που είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου