Γιώργος Στασινόπουλος
«Φορούσα αυτά τα ρούχα σήμερα όταν πήγα σε ένα σούπερ μάρκετ κι έκανα ένα μωρό να χαμογελάσει. Φορούσα αυτά τα ρούχα σήμερα όταν γέλασα δυνατά και τραγούδησα στο αυτοκίνητο με την οικογένειά μου και γέμισα το σώμα μου με φαγητό για να είναι υγιές.
Φορούσα αυτά τα ρούχα σήμερα όταν πήγα σε ένα σούπερ μάρκετ και άκουσα μια γυναίκα να λέει στη νεαρή κόρη της (η οποία με έδειχνε και γελούσε) πως θα πάθω αυτό που μου αξίζει. Φορούσα αυτά τα ρούχα σήμερα όταν μια γυναίκα είπε σε έναν άντρα πως προκαλούσα το λάθος είδος προσοχής και πως προκαλούσα κάποιον να μου την πέσει. Φορούσα αυτά τα ρούχα σήμερα όταν ο ίδιος άντρας κοιτούσε με λαγνεία και συμφώνησε με την γυναίκα που του μιλούσε, λέγοντας πως, ναι, όντως προκαλούσα να μου επιτεθεί κάποιος.
Δεν φορούσα αυτά τα ρούχα όταν με βίασαν. Φορούσα μια XXL μπλούζα με κουκούλα και μια φόρμα της μαμάς μου, πράγμα που σοκάρισε τη φίλη μου που της εκμυστηρεύτηκα τι μου συνέβη και η οποία με ρώτησε αυτό που είχε μάθει πως έπρεπε να ρωτήσει: «Τι φορούσες;».
Αισθάνομαι πραγματικά πολύ άσχημα για το κοριτσάκι στο σούπερ μάρκετ που η μαμά της της μάθαινε πως της αξίζει να της επιτεθούν αν φοράει ρούχα που την κάνουν να αισθάνονται άνετα για τη θερμοκρασία έξω -που ήταν άνω των 30 βαθμών. Αν φοράει ρούχα που να βολεύουν κάποιον τραυματισμό, όπως ο δικός μου για τον οποίον έπρεπε να φοράω νάρθηκα και μια μπότα που δεν μου επέτρεπε να φορέσω μακρύ παντελόνι. Ή και για το ίδιο της το σώμα που είναι δικό της και μπορεί να βάζει πάνω του ό,τι γουστάρει.
Αισθάνομαι άσχημα και για τον άντρα που με κοίταζε από πάνω μέχρι κάτω σαν να ήμουν μπριζόλα σε προσφορά και ήθελε να με αγοράσει -και που μετά μπορούσε να μιλήσει σε μια άγνωστη για τη βίαιη επίθεση που μου άξιζε. Αισθάνομαι άσχημα και για τη γυναίκα με τα υπέροχα μαλλιά που αισθάνεται πως είναι οκ να εκφράζεται έτσι αλλά που μου απαγορεύει να εκφραστώ εγώ.
Αισθάνομαι άσχημα και για τον άντρα που με κοίταζε από πάνω μέχρι κάτω σαν να ήμουν μπριζόλα σε προσφορά και ήθελε να με αγοράσει -και που μετά μπορούσε να μιλήσει σε μια άγνωστη για τη βίαιη επίθεση που μου άξιζε. Αισθάνομαι άσχημα και για τη γυναίκα με τα υπέροχα μαλλιά που αισθάνεται πως είναι οκ να εκφράζεται έτσι αλλά που μου απαγορεύει να εκφραστώ εγώ.
Το καλοκαίρι είναι εδώ. Έξω κάνει ζέστη. Έχω έναν τραυματισμένο αστράγαλο κι έναν σφιχτό νάρθηκα που πρέπει να φοράω στο ένα πόδι. Δεν θα ντυθώ άβολα για να προστατεύσω αγνώστους που τόσο εύκολα προσβάλλονται από ένα κομμάτι δέρμα που κάθονται και κάνουν εικασίες για τον επόμενο βιασμό μου.
Σταμάτα να ενισχύεις το slut shaming και μέσα από αυτό την κουλτούρα του βιασμού. Σταμάτα να ενισχύεις το slut shaming και μέσα από αυτό μια κουλτούρα ανασφάλειας, ντροπής και κακής εικόνας του σώματος που μπορεί να προκαλέσουν πολύ σκοτεινά προβλήματα που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν.
Το σώμα μου είναι δικό μου και το αγαπώ. Είναι το σπίτι μου και ζω μέσα του, με το οποίο κάποια μέρα μπορεί να κάνω μια οικογένεια, με το οποίο τρέχω και χορεύω, το οποίο κρατάει τα δυνατά πνευμόνια που χρησιμοποιώ για να τραγουδάω. Αρνούμαι να ντρέπομαι για το σώμα μου για κανέναν λόγο. Ειδικά αν ο λόγος είναι αυτή η κουλτούρα που θεοποιεί το σεξ και τιμωρεί όσες το κάνουν, που προωθεί το να είσαι σέξι αλλά κυρήττει πως όταν τα κορίτσια είναι σέξι προκαλούν επιθέσεις, η κουλτούρα που έχει μάθει στους ανθρώπους πως το στομάχι μου είναι αμαρτία.
Σας παρακαλώ να σκεφτείτε πολύ καλά αυτό το καλοκαίρι πριν πείτε οτιδήποτε σε οποιαδήποτε σχετικά με το τι ρούχα έχει επιλέξει να φορέσει. Σκεφτείτε ξανά πριν πείτε πως ένα κορίτσι αξίζει να το βιάσουν επειδή φοράει σορτς. Σταματήστε τις σκέψεις αυτές. Παρακαλώ να είστε ευγενικοί και απαλοί και γεμάτοι αγάπη, ξοδέψτε τον χρόνο σας σε πραγματικά προβλήματα. Τα πόδια μου και το στομάχι μου δεν είναι πραγματικά προβλήματα.»
Μεταφρασμένο. Πρωτοδημοσιεύτηκε στη facebook σελίδα UniteWomen.org μετά από σχετική επιθυμία της γράφουσας.
"Spread it like wildfire". είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου