Οι παρενοχλήσεις από γυναίκα σε γυναίκα αντιπροσωπεύουν το 50% του συνόλου των περιπτώσεων εκφοβισμού στον χώρο εργασίας, σύμφωνα με την Ελίζα Βόζεμπεργκ.
Η Ελίζα Βόζεμπεργκ είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και μέλος τηςΕπιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το συγκεκριμένο κείμενο γράφτηκε από την Ελληνίδα ευρωβουλευτή για την EurActiv.gr βασισμένο στα τελευταία στοιχεία της Κομισιόν, σύμφωνα με τα οποία το 6% των ευρωπαίων εργαζομένων έχουν αντιμετωπίσει κάποια μορφή σωματικής ή ψυχολογικής βίας στο χώρο εργασίας κατά τους προηγούμενους 12 μήνες.
Το εχθρικό περιβάλλον εργασίας, όπου επικρατούν οι προσβολές ή ύβρεις, η επίμονη κριτική, η κακοποίηση, ή ακόμα και η σωματική κακοποίηση και απειλές, είναι μια πραγματικότητα για πολλούς εργαζόμενους τόσο σε δημόσιους όσο και σε ιδιωτικούς οργανισμούς και έχει γίνει συχνό φαινόμενο στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
Το λεγόμενο «Mobbing» ή «Bullying (εκφοβισμός) στο χώρο εργασίας» καλύπτει ένα ευρύ φάσμα διαπροσωπικής κακής συμπεριφοράς και συνδέεται με διάφορες μορφές διακρίσεων. Επιπλέον, δεν πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι το mobbing έχει επικεντρωθεί στις γυναίκες. Οι παρενοχλήσεις από γυναίκα σε γυναίκα αντιπροσωπεύουν το 50% του συνόλου των περιπτώσεων εκφοβισμού στον χώρο εργασίας. Αν μια γυναίκα είναι θύμα εκφοβισμού στον χώρο εργασίας γενικά μπορεί να επικαλεστεί προκαταλήψεις ή φυλετικές διακρίσεις, όταν όμως πέφτει θύμα στα χέρια μιας άλλης γυναίκας ενδέχεται να μην έχει κανένα ένδικο μέσο.
Για το λόγο αυτό, πολλές περιπτώσεις δεν αναφέρονται λόγω του φόβου των θυμάτων να βγουν στο προσκήνιο και να αποκαλύψουν το περιστατικό τους. Εκτός αυτού, η οικονομική κρίση στις μέρες μας έχει επιδεινώσει όχι μόνο τη συχνότητα αυτού του φαινομένου, αλλά και την ένταση των ξεσπασμάτων του.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε μία από τις πρόσφατες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις μου, είπε ότι έχει ήδη λάβει συγκεκριμένα μέτρα και δράσεις, ώστε να αποτραπεί αυτή η κατάσταση, η οποία έχει λάβει πολλές και σύνθετες διαστάσεις κατά τη διάρκεια των ετών. Πιο συγκεκριμένα, οι κοινωνικοί εταίροι Business Europe, UEAPME, CEEP και ETUC υπέγραψαν το 2007 μια ανεξάρτητη συμφωνία για την παρενόχληση και τη βία στην εργασία, ενώ το 2011 συνέταξαν μια έκθεση για την εφαρμογή της.
Το 2015, αναμένουμε από την Επιτροπή να αξιολογήσει την κατάσταση μεταξύ των κρατών μελών, σύμφωνα με την παραπάνω έκθεση και θα διεξάγει εξωτερική έρευνα, προκειμένου να παρουσιάσει μια συνολική αξιολόγηση των συνθηκών του προβλήματος.
Ωστόσο, είναι σημαντικό όλα τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα σε ατομικό επίπεδο, έτσι ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία επούλωσης των τραυμάτων όσων ατόμων έχουν υποστεί εκφοβισμό, δεδομένου ότι οι μορφές και η έκταση αυτού του φαινομένου διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Στο πλαίσιο αυτό, τα θύματα πρέπει να λάβουν ειδική βοήθεια και παροχή συμβουλών, προκειμένου να ξεπεραστεί ο παρατεταμένος τραυματισμός και να εξασφαλιστεί η ομαλή επανένταξή τους στο εργασιακό περιβάλλον τους.
Πάνω απ ‘όλα, πρέπει να ληφθούν προληπτικά μέτρα, προκειμένου η παρενόχληση στον χώρο εργασίας να μειωθεί, αν όχι να εξαλειφθεί. Η εκπαίδευση πρέπει να γίνει πιο ανθρωποκεντρική, και να βασίζεται στις αξίες και τις αρχές που εξυμνούν το σεβασμό προς τους άλλους και το δικαίωμα να διαφέρουν, έτσι ώστε οι άνθρωποι να αντιμετωπίσουν τον συνάδελφό τους ως σύντροφο στη ζωή και όχι ως ανταγωνιστή.
Όπως έγραψε και ο Νίκος Καζαντζάκης: «Εάν η πραγματικότητα δεν λαμβάνει τη μορφή που θέλουμε, τότε είναι δικό μας λάθος». Όπως όλοι μπορούμε να συμπεράνουμε, η ίδια η ζωή τον δικαιώνει με επιτυχία ακόμη και σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου