Στη Γαλλία απαγορεύεται στις γυναίκες να απασχολούνται σε δουλειές που απαιτούν να σηκώνουν περισσότερα από 25 κιλά, αν και κανείς δεν ανησυχεί που καθημερινά αναγκάζονται να νταντεύουν και να σηκώνουν παιδιά και γέροντες (που ζυγίζουν... περισσότερο).
Στη Ρωσία, τοπικοί νόμοι απαγορεύουν στις γυναίκες να οδηγούν φορτηγά στηναγροτική βιομηχανία, να χειρίζονται μηχανήματα γεωτρήσεων, να εγκαθιστούν κεραίες σε συγκεκριμένα ύψη, να επισκευάζουν δίκτυα αποχέτευσης ή να εργάζονται σε άλλα περίπου 450 επαγγέλματα.
Στη Μαδαγασκάρη δεν μπορούν να ασχολούνται με την επεξεργασία, την εκτύπωση ή την πώληση λογοτεχνίας, αφισών, σχεδίων, χαρακτικών ή ζωγραφιών που «αντίκεινται στο αίσθημα περί ήθους».
Στην Αργεντινή δεν επιτρέπεται να εργάζονται σε αποστακτήρια αλκοολούχων ποτών, χώρους όπου συστηματικά υπάρχει σκόνη ή τοξικές αναθυμιάσεις, σε γερανούς ή στη μεταφορά υλικών πυράκτωσης.
Στις δε ανεπτυγμένες ΗΠΑ, δεν υπάρχει καν εθνική νομοθεσία για άδεια μητρότητας με αποδοχές.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πολυάριθμα και εξωφρενικά παραδείγματα που αναφέρει η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας «Γυναίκα, Επιχείρηση και Νόμοι 2016», στην οποία αποτυπώνεται πόσο οπισθοδρομικό είναι το παγκόσμιο χωριό στα θέματα φύλου:
Στο 90% των 173 χωρών που διερευνήθηκαν υπάρχει τουλάχιστον ένας νόμος που επιβάλλει διακρίσεις κατά των γυναικών, θέτοντας εμπόδια για να αναπτύξουν το δυναμικό τους όχι μόνο στην εργασία και τις επιχειρήσεις αλλά γενικότερα στη δημόσια σφαίρα.
Η υπογραφή
Εμπόδια όπως ότι χρειάζονται τη γραπτή και υπογεγραμμένη άδεια του συζύγου τους για να εργαστούν, κάτι που συμβαίνει σε 18 χώρες του κόσμου.
Οτι αποκλείονται απόλυτα από βιομηχανικούς χώρους, όπως ισχύει σε 41 χώρες.
Οτι δεν τους επιτρέπουν να εργάζονται μετά τη δύση του ηλίου (29 κράτη), να επιλέξουν πού θα ζήσουν (30) ή ότι πρέπει να υπακούν χωρίς δικαίωμα αντίρρησης στη βούληση των αντρών τους (19).
Σε 59 χώρες δεν υπάρχουν νόμοι κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης στους τόπους δουλειάς, ενώ σε άλλες 46 δεν υφίστανται καν νομικά εργαλεία κατά της οικογενειακής βίας.
«Φαντάζει παράδοξο, αλλά ενώ διανύουμε τον 21ο αιώνα είναι μόλις 18 οι χώρες του πλανήτη που δεν θέτουν νομικά εμπόδια στην απασχόληση των γυναικών ώστε να μπορούν να ξεδιπλώσουν ολόπλευρα το οικονομικό τους δυναμικό», επισημαίνει η υπεύθυνη της έκθεσης Σάρα Ικμπαλ, εξηγώντας πως «υπάρχουν περιορισμοί που απορρέουν από έναν έντονο πατερναλισμό, μια προστατευτική στάση που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει απαξιωθεί από την πραγματικότητα. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι όσο μεγαλύτερα τα εμπόδια, τόσο μικρότερη η συμμετοχή στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στην επιχειρηματικότητα, στη δημόσια σφαίρα και τόσο μεγαλύτερο το χάσμα αμοιβών και η γυναικεία φτώχεια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου