Στα πλαίσια της φετινής διοργάνωσης του -εξαιρετικού- Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγιεβο, διοργανώθηκε ημερίδα με τίτλο «Ισότητα των Φύλων: Μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα;»(σ.σ. Ναι, προφανώς μπορείτε). Ως επιστέγασμα αυτής της συνεδρίασης, υπογράφηκε διακήρυξη για την προώθηση της ισότητας των φύλων στον κινηματογράφο, ένα καίριο θέμα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Η πρωτοβουλία προήλθε από τα υπουργεία Εσωτερικών και Εξωτερικών της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, χώρας που, αυτή την περίοδο, προεδρεύει στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης. Κεντρικές ομιλήτριες της συνεδρίασης, ήταν η Anna Serner (πρόεδρος του Σουηδικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου), η Isabel Castro (Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Eurimages) και η Sanja Ravlic(Κέντρο Οπτικοακουστικών Έργων της Κροατίας).
Ενώ όλα μπορεί να ακούγονται ειδυλλιακά και παρότι, προφανώς, επικροτούμε αυτές τις πρωτοβουλίες, μία πιο προσεκτική ματιά στα βασικά σημεία της Διακήρυξης (και σε λέξεις όπως «ενθαρρύνουμε») αρκεί για να μας κάνει να την αντιμετωπίσουμε με σκεπτικισμό:
(Οι παρακάτω πρόκειται να χρηματοδοτηθούν μέσω του ταμείου του Eurimages -όταν και αν εκτελεστούν)
– Ενθάρρυνση των κρατών-μελών να παράξουν στατιστικές για τα δύο φύλα και να αναλύσουν τηνπεριθωριοποίηση των γυναικών.
– Ενθάρρυνση των κρατών-μελών να υιοθετήσουν πρακτικές για την απρόσκοπτη πρόσβαση των γυναικών σε ταμεία χρηματοδότησης.
– Υιοθέτηση μέτρων για την εξισορρόπηση των θέσεων μεταξύ των δύο φύλων, σε αποφασιστικά πόστα στη βιομηχανία του κινηματογράφου
– Ενίσχυση του οράματος των γυναικών κινηματογραφιστριών (σ.σ. Ολίγον τι αόριστο)
– Ευαισθητοποίηση του κοινού για το θέμα, μέσα από συνεντεύξεις τύπου, προώθηση καλών παραδειγμάτων για την ισότητα και δημοσιεύσεις ερευνών
– Ενθάρρυνση των κινηματογραφιστών για ευαισθητοποίηση στην απεικόνιση γυναικών στην οθόνη
«Η Διακήρυξη δεν είναι δεσμευτική – είναι ένα είδος «soft law (σ.σ. αποφάσεις με αποδυναμωμένηδεσμευτική ισχύ), αλλά θα μας βοηθήσει ως θεμέλιο σε αρκετές χώρες και στην εκπόνηση στρατηγικών στον οπτικοακουστικό τομέα», δήλωσε η Ravlic, ενώ τα στατιστικά είναι απολύτως ενδεικτικά της κατάστασης: την περίοδο 2000-2012, μόλις το 16.3% της παγκόσμιας παραγωγής προέρχεται από γυναίκες σκηνοθέτιδες (όσον αφορά τα μεγάλου μήκους φιλμ, με υποστήριξη του Eurimages). Αν, δε, επεκταθούμε και σε τομείς όπως η διεύθυνση φωτογραφίας, τα νούμερα είναι αποκαρδιωτικά.
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του προβλήματος, πάντως, αποτυπώνονται στη φράση της Isabel Castro: «Υπάρχει μεγάλη μείωση, όσον αφορά τις γυναίκες που γυρίζουν δεύτερη ταινία. Τα πράγματα θα βελτιωθούν όταν επιτραπεί στις γυναίκες να αποτυγχάνουν αντίστοιχα με τους άνδρες ομολόγους τους».
Εν κατακλείδι, οι αποφάσεις, οι πρωτοβουλίες και οι προθέσεις υπάρχουν σε αφθονία. Εκεί πουχωλαίνουμε, είναι όταν πρέπει να ληφθούν μέτρα και να γίνουν ουσιαστικές πράξεις. Αναμένουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου