Photo: Leovigildo Pedro/World Vision
Στη Μοζαμβίκη και τη Ζάμπια, μικρά κορίτσια, ακόμη και οκτάχρονα, εξαναγκάζονται να πηγαίνουν σε στρατόπεδα -κατ’ ευφημισμόν κατασκηνώσεις- όπου μετέχουν σε «τελετές μύησης» στην έγγαμη ζωή. Εκεί, πλάι στα μαθήματα υγιεινής, οικοκυρικής, συμπεριφοράς προς τον σύζυγο και την κοινότητα, διδάσκονται με τη βία και «δεξιοτήτες για να ευχαριστούν στο κρεβάτι» τον άντρα που τους έχουν επιλέξει για σύζυγο.
Η καταγγελία της Περσίλα Μουιάνγκα, εκπροσώπου της διεθνούς οργάνωσης για τα δικαιώματα των παιδιών World Vision, ήταν από αυτές που καθήλωσε τους συμμετέχοντες παγκόσμια διάσκεψη με θέμα «Ας σταματήσουμε τους παιδικούς γάμους». Η διάσκεψη έγινε στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Girls, Not Brides» (Κορίτσια, όχι Νύφες), μια παγκόσμια συμμαχία εκατοντάδων οργανώσεων που μάχονται για την εξάλειψη των παιδικών γάμων, μάστιγα που πλήττει περισσότερα από 720 εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο.
Σύμφωνα με την ακτιβίστρια, αυτές οι τελετές μύησης στο σεξ αρχίζουν με την εμφάνιση της πρώτης εμμηνορρυσίας και συχνά συνοδεύονται από κάθε είδους κακοποίηση, όπως το να εισάγουν στον κόλπο των κοριτσιών κομμάτια ξύλου για να τους διδάξουν πώς να αντιδρούν σε μια διείσδυση και πώς να κινούνται κατά τη σεξουαλική επαφή. Κάποιες μητέρες, μάλιστα, αδημονώντας να «προετοιμάσουν» τις κόρες τους για τους πολυπόθητους γάμους, αναγκάζουν τις μικρές τους να κάνουν σεξ με έναν ηλικιωμένο πιστεύοντας ότι έτσι θα προκαλέσουν την εμμηνορρυσία, απαραίτητη για να γίνουν δεκτές σε αυτά τα κέντρα κακοποίησης.
Ο Αγγλικανός ιερέας Τζάκσον Τζόουνς Κατέτε έλεγε στο πρακτορείο IPS ότι ανάμεσα στις πολλές μορφές κακοποίησης που υφίστανται τα παιδιά είναι να σημαδεύουν γερόντισσες το σώμα τους με λεπίδες, επειδή δεν «αποδίδουν» σωστά τις... οφειλόμενες σεξουαλικές κινήσεις. «Γονείς πληρώνουν γριές γυναίκες για να βασανίζουν με αυτούς τους φρικτούς τρόπους τα παιδιά τους», λέει ο πάστορας εξηγώντας πως στη διάδοση του φαινομένου συμβάλλει η νοοτροπία των αντρών, που δεν θέλουν να παντρευτούν κορίτσια τα οποία δεν έχουν μυηθεί στις «αρετές» της καλής συζύγου. Ενώ η προίκα που πληρώνουν οι σύζυγοι στις οικογένειες των κοριτσιών αποτελεί ζωτικό κίνητρο επιβίωσης, ιδίως στις πιο φτωχές αγροτικές περιοχές. Είναι τόσο επιβεβλημένη η πρακτική, προσθέτει, ώστε αρχηγοί κοινοτήτων φτάνουν στο σημείο να επιβάλλουν πρόστιμα στους γονείς που δεν στέλνουν τις κόρες τους στις τελετουργίες μύησης στα συζυγικά καθήκοντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου