Το περιστατικό του Norman Atlantic έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο, τόσο για το ίδιο το περιστατικό, όσο και για τις αποκαλύψεις των επιβατών σχετικά με την κατάσταση που αντίκρισαν οι επιβάτες, μπαίνοντας να ταξιδέψουν με το πλοίο( χαρακτηριστική είναι η ανάρτηση νεαρής επιβάτιδος στο facebook πριν την αναχώρηση του πλοίου) καθώς επίσης και για το κουράγιο που βρήκαν να σωθούν οι περισσότεροι επιβάτες υπό τις πραγματικά αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν(καιρός,φωτιά κλπ).
Για όλους εμάς -και εμένα προσωπικά- που γνωρίζουμε την οικογένεια του ενός από τους αγνοουμένους ,το σοκ ήταν πολύ μεγάλο. Με την γυναίκα του Αλέκου Κουφογιώργη, εργαζόμασταν επί 10 χρόνια μαζί. Γυναίκα ηλικίας 55 ετών ,δυναμική,καλόγουστη και με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ.Με τον Αλέκο παντρεύτηκαν σε νεαρή ηλικία και δημιούργησαν μια υπέροχη οικογένεια με τέσσερα παιδιά. Μάλιστα ,πριν ενάμιση χρόνο απέκτησαν και εγγονάκι από την μία κόρη τους, γεγονός που εννοείται τους χαροποίησε και τους δύο, ενώ η μικρή τους κόρη, πέρασε στην Νομική της Θεσσαλονίκης .
Το Αλέκο τον γνωρίζω λίγο, από τις επισκέψεις του στο γραφείο και από τις συζητήσεις μας με την Αλέκα (άλλωστε στον πρωινό καφέ της δουλειάς, λέγονται όλα). Είναι και ο ίδιος ένας εύθυμος άνθρωπος του μεροκάματου, που με αξιοπρέπεια αγωνίζεται για την οικογένεια του.
Η Αλέκα, πολύ συχνά μας περιέγραφε τα ταξίδια που κάνανε μαζί σε όλη την Ευρώπη με αφορμή την δουλειά του (οδηγός νταλίκας). Ιταλία,Ολλανδία ,Γερμανία και πολλές άλλες χώρες. Για αυτό και σε ομιλία της σε δημοσιογράφους μετά το περιστατικό του Norman Atlantic ακούστηκε σίγουρη.... Ξέρει τις συνήθειες του άντρα της όταν ταξιδεύει. "Συνηθίζει να κοιμάται στην νταλίκα'', είπε σε περιφερειακό κανάλι της Στερεάς και η φωνή της τρέμει από θλίψη,αγωνία, λύπη .... Ξέρει ότι ο άντρας της μετά από μία εβδομάδα, χωρίς σημείο ζωής και με βάση τις συνήθειές του, όταν ταξιδεύει, δύσκολα να έχει σωθεί...Η ελπίδα όμως πεθαίνει πάντα τελευταία.....
* Η ξαφνική, απροσδόκητη απώλεια αγαπημένων προσώπων λόγω θανάτου που μπορεί να είναι βίαιος, τραυματικός ή όχι, έχει φοβερές, επιπτώσεις στη ζωή των μελών της οικογένειας και των φίλων τους.
Το πένθος και η θλίψη που ακολουθούν αναπόφευκτα την τραυματική απώλεια αγαπημένων προσώπων, έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ψυχικά και σωματικά, που περιπλέκουν περισσότερο την οδυνηρή κατάσταση των μελών της οικογένειας, άλλων συγγενών και φίλων των θυμάτων
Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι το πλέον στρεσογόνο γεγονός που μπορεί να συμβεί στη ζωή κάποιου. Είναι αιτία συναισθηματικής κρίσης που μπορεί να διαρκέσει μέχρι δύο ή περισσότερα χρόνια. Στις τραυματικές απώλειες αγαπημένων προσώπων η περίοδος αυτή μπορεί να είναι μεγαλύτερη.
Τα συναισθήματα που κατακλύζουν την ψυχή, είναι πολλά. Στα αρχικά στάδια πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι νιώθουν ένα είδος μουδιάσματος, απάθειας. Γρήγορα το στάδιο αυτό εναλλάσσεται με περιόδους έντονα οδυνηρών συναισθημάτων.
Παρατηρούνται συχνές, απότομες αλλαγές της ψυχικής κατάστασης. Εναλλάσσονται περίοδοι σχετικού μουδιάσματος με περιόδους δυνατού, δυσβάσταχτου ψυχικού πόνου.
Στις περιπτώσεις που δεν έχει επιβεβαιωθεί ο θάνατος (αγνοούμενοι) ή που δεν έχει βρεθεί το σώμα του εκλιπόντος, ο ψυχικός πόνος, η θλίψη, το πένθος γίνονται εντονότεροι. Το ίδιο συμβαίνει και όταν το σώμα του αγαπημένου προσώπου που απεβίωσε υπάρχει αλλά δεν επιτρέπεται στην οικογένεια να το δει.
Είναι πολύ δύσκολο να γίνει αποδεκτός ο θάνατος εάν τα μέλη της οικογένειας και οι συγγενείς δεν δουν το σώμα του νεκρού. Όταν το δουν συνειδητοποιούν και αποδέχονται πιο εύκολα την πραγματικότητα.
Αυτό τους βοηθά να περάσουν από τα φυσιολογικά αλλά πολύ οδυνηρά στάδια της θλίψης και του πένθους που είναι απαραίτητα για να μπορέσουν μετά από την πάροδο σημαντικού χρόνου να ανακάμψουν τουλάχιστο ως ένα σημείο.
Οι οικονομικές, νομικές και επαγγελματικές συνέπειες ενός απροσδόκητου θανάτου, περιπλέκουν τη ψυχική διεργασία του πένθους. Δυσκολεύουν τη διαδικασία ανάρρωσης. Είναι δυνατόν να είναι πηγή νέων προβλημάτων όπως για παράδειγμα απώλεια εισοδήματος που είναι απαραίτητο για τη διαβίωση της οικογένειας.
Η υποστήριξη των μελών της οικογένειας αυτών που απεβίωσαν ξαφνικά και απροσδόκητα, έχει τεράστια σημασία.
Οι φίλοι και συγγενείς πρέπει να βοηθούν όσο το δυνατό πιο πολύ και αποτελεσματικά. Μπορούν να βοηθούν στις διάφορες διευθετήσεις που πρέπει να γίνουν, να απαντούν στα τηλέφωνα, να μεριμνούν για τα παιδιά, να φροντίζουν για τη διατροφή της οικογένειας. Ακόμη στην εποχή μας, συχνά είναι αναγκαίο κάποιος να αναλαμβάνει τις σχέσεις με τους δημοσιογράφους που αναζητούν πληροφόρηση για τα γεγονότα.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η ανάγκη βοήθειας σε αυτούς που πενθούν, συχνά είναι μεγαλύτερη στους μήνες που ακολουθούν παρά στα αρχικά στάδια. Η συμπαράσταση, μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Αυτοί που πενθούν χρειάζονται κάποιον ή κάποιους για να μιλούν, να εκφράζουν τα αισθήματα, τους φόβους τους. Στους μήνες που ακολουθούν το τραγικό γεγονός, ο πόνος είναι μεγαλύτερος.
Είναι σημαντικό να θυμούνται τα άτομα του περιβάλλοντος τα γενέθλια, τις γιορτές και άλλα σημαντικά, σχετικά με το αγαπημένο πρόσωπο που πέθανε. Τα μέλη της οικογένειας του, θέλουν να ξέρουν ότι οι άλλοι θυμούνται τους αγαπημένους τους που χάθηκαν.
Στα παιδιά της οικογένειας που έχασε απροσδόκητα ένα μέλος της, χρειάζεται ανάλογα με την ηλικία, ειδική προσέγγιση. Επαγγελματίες της υγείας, ψυχολόγοι, ψυχίατροι με εξειδίκευση στον τομέα αυτό, μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά.
Οι ψυχίατροι, οι ψυχολόγοι, οι ομάδες υποστήριξης, είναι σε θέση να βοηθούν αυτούς που πενθούν δεδομένου ότι έχουν εξειδίκευση, εμπειρία στον τομέα της αντιμετώπισης του πένθους λόγω απώλειας αγαπημένων προσώπων. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο γιατρός θα κρίνει αναγκαία τη χορήγηση ψυχοτρόπων φαρμάκων.
Το πένθος είναι μια φυσιολογική ψυχική και σωματική διαδικασία που συμβαίνει στον άνθρωπο μετά την απώλεια λόγω θανάτου αγαπημένων του προσώπων. Όταν ο θάνατος προέρχεται απρόσμενα από τραυματικά γεγονότα, η οδυνηρή αυτή διαδικασία είναι ακόμη πιο δύσκολη.
Η διαδικασία και το βίωμα της κατάστασης αυτής μπορεί να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Παρά τις ατομικές ιδιαιτερότητες, για να μπορέσει να ανακάμψει κάποιος που έχασε αγαπημένο του πρόσωπο, πρέπει να περάσει από το στάδιο του πένθους με τη βοήθεια της οικογένειας και των φίλων του, αναμένοντας το πέρασμα του χρόνου που επιτρέπει συνήθως, σε ένα σημαντικό βαθμό την ανάκαμψη. *
Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω την αμέριστη συμπαράσταση μου τόσο στην Αλέκα όσο και στα παιδιά και τους συγγενείς του Αλέκου ελπίζοντας ότι θα μπορέσουν να απαντηθούν κάποια στιγμή τα ερωτήματά τους για το τι πραγματικά έγινε εκείνο το μοιραίο βράδυ και να αποδοθούν ευθύνες σε όλους όσους ευθύνονται γιαυτό το τραγικό περιστατικό .....
Για την μνήμη όσων χάθηκαν,για την ανακούφιση των συγγενών των αγνοουμένων και για την ικανοποίηση όλων όσων σώθηκαν από το τραγικό αυτό ναυτικό "ατύχημα"....
Χαρούλα Κυριακάκη -
Κοινωνιολόγος
* Πηγή: www.medlook.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου