Το αίσθημα της ασφάλειας για μια γυναίκα ή ένα κορίτσι που έχει πέσει θύμα βίας λόγω φύλου, είναι προϋπόθεση επιβίωσης. Μόνον σε ένα περιβάλλον ασφαλές και προστατευμένο θα μπορέσει να οικοδομήσει ξανά την πίστη στους ανθρώπους, να αναπτύξει το αίσθημα της αυτοπεποίθησης, να μάθει να ξεχωρίζει φίλους και συμμάχους, από ανθρώπους εγωκεντρικούς, που ξέρουν μόνο να πληγώνουν.
Από τις αρχές αυτού του έτους, η ελληνική Πολιτεία μπορεί να στηρίξει ουσιαστικά τα θύματα έμφυλης βίας, με κατάλληλες υποδομές και υπηρεσίες άμεσης βοήθειας. Μια μεγάλη προσπάθεια, που ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια, ολοκληρώθηκε αποδίδοντας στον πολίτη 40 Κέντρα Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών που έχουν υποστεί κακοποίηση, και 19 ξενώνες ασφαλούς φιλοξενίας γυναικών - θυμάτων βίας και των παιδιών τους, σε κάθε μεγάλη πόλη της Ελλάδας υπό την ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ακόμη, λειτουργούν άλλοι δύο ξενώνες υπό την ευθύνη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με στήριξη από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων. Οι πιο πάνω δομές έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να λειτουργούν συμπληρωματικά με την 24ωρη τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900, η οποία βρίσκεται σε λειτουργία τα τελευταία 3,5 χρόνια. Η Γραμμή προσφέρει άμεση υποστήριξη και συμβουλές σε γυναίκες-θύματα βίας και μέχρι σήμερα έχει δεχθεί περισσότερες από 18.000 κλήσεις, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία αφορούσαν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Τις δράσεις μας συμπληρώνει η παρουσία μας στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης .
Η φετινή χρονιά είναι η πρώτη κατά την οποία το εθνικό δίκτυο δομών λειτουργεί στο σύνολό του. Οι υπηρεσίες του δικτύου έχουν ήδη εξυπηρετήσει περισσότερα από 6.700 αιτήματα, εκ των οποίων, τα 4.000 εντός του 2014. Από το σύνολο των αιτημάτων, περίπου τα 3.000 αφορούσαν την ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή Αθήνας-Πειραιά. Οι ξενώνες, έχουν εξυπηρετήσει περίπου 230 διαφορετικές περιπτώσεις, εκ των οποίων περίπου οι 100 περιπτώσεις βρίσκονται στην μητροπολιτική περιοχή Αθήνας-Πειραιά.
Για να δούμε το πραγματικό μέγεθος του έργου που προσφέρουν οι υπηρεσίες του δικτύου, θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν δύο σημεία. Αυτό που αποκαλούμε «περίπτωση» στην πραγματικότητα δεν αφορά μόνον ένα άτομο και η στήριξη που παρέχεται είναι μια μακρά διαδικασία. Ας δούμε το πρώτο σημείο. Το κάθε περιστατικό έμφυλης βίας αγγίζει, κατά το ελάχιστον, το ζεύγος θύτη-θύματος, αλλά και μια ολόκληρη οικογενειακή μονάδα, περιλαμβάνοντας τα παιδιά εφόσον υπάρχουν.
Οι επιπτώσεις του επεκτείνονται ακόμη και στο ευρύτερο συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον γύρω από τους άμεσους «πρωταγωνιστές» του περιστατικού.
Ένα δεύτερο σημείο που θα πρέπει να αναδειχθεί είναι ότι η στήριξη των θυμάτων έμφυλης βίας στα Συμβουλευτικά Κέντρα απαιτούν επαναληπτικές επισκέψεις των ίδιων των θυμάτων και σειρά συνεδριών με τους εξειδικευμένους επιστήμονες που παρέχουν τις υπηρεσίες τους (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, νομικοί).
Από τη μέχρι στιγμής λειτουργία του δικτύου διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά αυτό που φωτίζουν αλλεπάλληλες έρευνες. Ότι το θέμα της βίας κατά των γυναικών παραμένει ένα πολύ ισχυρό ταμπού για τις κοινωνίες μας, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Πόσες και πόσες γυναίκες ανέχθηκαν τη βία του συντρόφου ή του συζύγου τους -κάποιες και για μια ζωή- σε δημόσιες και ιδιωτικές στιγμές, κρυφές και φανερές, χάριν ενός άγραφου «καθήκοντος». Πόσες ανέχτηκαν την υποτίμηση, την αδικία, την κακοποίηση, άλλες, για να μη διαλύσουν την οικογένεια, για να μην «εκτεθούν στην κοινωνία», άλλες, γιατί απλά δεν τολμούσαν. Πράγματι, δεν είναι εύκολη η απόφαση για μια γυναίκα να εγκαταλείψει την οικογενειακή της εστία και να καταφύγει στον ξενώνα. Στην πραγματικότητα, όπως καλά γνωρίζουν οι ειδικοί, πρόκειται για μια σειρά από επί μέρους δύσκολα βήματα, αποφάσεις και διαδικασίες, κατ'αρχάς εσωτερικές, στη συνείδηση της ίδιας της γυναίκας.
Με τις δράσεις μας προσπαθούμε να πείσουμε τις γυναίκες που υποφέρουν σιωπηλά, να απευθυνθούν στις δομές που δημιουργήθηκαν ακριβώς, για να παρέχουν βοήθεια.
Έχουμε παρατηρήσει ότι η επισκεψιμότητα των δομών αυξάνεται όταν υπάρχει δημοσιότητα γύρω από το θέμα. Δεχόμαστε περισσότερες ερωτήσεις από το κοινό γύρω από τη λειτουργία των δομών, αλλά και για το ίδιο το φαινόμενο, αλλά και η κίνηση των ιστοσελίδων μας αυξάνεται.
Αν κατορθώσουμε να σπάσουμε τον κύκλο της σιωπής και να δημιουργήσουμε πιο ανοικτές κοινωνίες, οι γυναίκες πιο εύκολα θα ζητήσουν βοήθεια, αν τη χρειαστούν.
Εμείς, από την πλευρά μας, ως Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, σε όλες εκείνες που δεν παίρνουν την απόφαση να ζητήσουν βοήθεια, δεν παύουμε να επαναλαμβάνουμε: «Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου