Στα τέλη του 2013, η 15χρονη Καμάρ πήγε σε βάση της Αφρικανικής Ειρηνευτικής Δύναμης στη Σομαλία (AMISOM) για να ζητήσει φάρμακα για την άρρωστη μητέρα της. Ο διερμηνέας την έστειλε σε δύο στρατιώτες, που την οδήγησαν σε ένα απομονωμένο χώρο, όπου αντί να της δώσουν τα αντιβιοτικά που της υποσχέθηκαν τη βίασαν. «Οταν τέλειωσαν μου έδωσαν 10 δολάρια», λέει το κορίτσι, σε έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), στην οποία 21 γυναίκες αφηγούνται πώς οι ξένες δυνάμεις που υποτίθεται ότι βρίσκονται στη Σομαλία για να τις προστατέψουν τις εκμεταλλεύονται σεξουαλικά και τις κακοποιούν.
Δεν είναι η πρώτη φορά που διεθνείς οργανώσεις καταγγέλλουν τη βία που γνωρίζουν οι γυναίκες της Σομαλίας, ιδίως οι εκτοπισμένες μιας σύρραξης που διαρκεί περισσότερο από δύο δεκαετίες. Το 2012 καταγράφηκαν περισσότερα από 1.700 κρούσματα βιασμού και κακοποίησης γυναικών, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2013 καταγγέλθηκαν άλλα 800 περιστατικά μόνο στο Μογκαντίσου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, συνήθως οι βιαστές είναι ένστολοι και ένοπλοι και το 33% των θυμάτων είναι ανήλικα κορίτσια.
Αλλά, για πρώτη φορά μια έκθεση κατονομάζει ως δράστες στρατιώτες της AMISOM. Η διεθνής οργάνωση επισημαίνει ότι αυτά τα περιστατικά σημειώθηκαν μετά την άφιξη στη χώρα το 2007 της ειρηνευτικής δύναμης της Αφρικανικής Ενωσης και αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου: «Η εμπλοκή στρατιωτών της AMISOM έχει αγνοηθεί επί μακρόν, τόσο από την ανώτατη διοίκηση της Αποστολής όσο και από τις χώρες που συμμετέχουν». Ολα τα περιστατικά που καταγράφονται στην έκθεση, με τίτλο «Η εξουσία που αυτοί οι άντρες έχουν πάνω μας», έγιναν στο γενικό στρατηγείο της ειρηνευτικής αποστολής και σε μία από τις βάσεις της και έχουν ως δράστες στρατιώτες από την Ουγκάντα και το Μπουρούντι και Σομαλούς διαμεσολαβητές, διερμηνείς και υπαλλήλους της. Στις περισσότερες δε περιπτώσεις, «είτε πλήρωναν τα θύματά τους είτε τους δώριζαν φαγητό, θέλοντας να μεταμφιέσουν τον βιασμό σε μια συναινετική ανταλλαγή υπηρεσιών: σεξ αντί βασικών αγαθών». Πολλοί επιπλέον εκμεταλλεύτηκαν τη δεινή κατάσταση των γυναικών για να δημιουργήσουν δίκτυα προσφοράς σεξουαλικών υπηρεσιών για τα μέλη της ειρηνευτικής αποστολής. Για «κοινό μυστικό» κάνει λόγο η έκθεση, εκτιμώντας πως ανάλογα κρούσματα πιθανόν να υπάρχουν και σε άλλες βάσεις της AMISOM.
Οι σομαλικές αρχές ανακοίνωσαν ότι θα διερευνήσουν τις καταγγελίες, με δεδομένο ωστόσο ότι η σομαλική αστυνομία δεν έχει δικαιοδοσία επί των στρατιωτών της Αποστολής, οι οποίοι μπορεί να δικαστούν μόνο από τις χώρες τους. «Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τη μη δίωξή τους», επισημαίνει η HRW: «Οι ηγέτες της Σομαλίας και η Αφρικανική Ενωση θα μπορούσαν να δώσουν τέλος στην σεξουαλική εκμετάλλευση και την κακοποίηση, πιέζοντας τις χώρες που στέλνουν ενστόλους στην ειρηνευτική δύναμη να βρουν και να τιμωρήσουν τους ενόχους»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου