ΧΑΡΤΑ 2020: Ένας καταστατικός χάρτης των δημόσιων ευρωπαϊκών αγαθών

Στις 9 Μαΐου αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα η Χάρτα 2020, ένα μανιφέστο για την Ευρώπη, το οποίο περιλαμβάνει είκοσι δημόσια αγαθά, απαραίτητα για την αναμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου στο μέλλον. Στόχος της Χάρτας 2020 είναι να διαμορφώσει μια βάση συνεργασίας των ευρωπαϊκών και εθνικών ινστιτούτων με την ακαδημαϊκή κοινότητα, ώστε όλοι μαζί να συνδράμουν στη διαμόρφωση ενός σχεδίου αναμόρφωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Όλα ξεκίνησαν ύστερα από πρωτοβουλία του πορτογάλου ευρωβουλευτή των Πρασίνων Ρούι Ταβάρες, σε συζήτηση στο πανεπιστήμιο Κολούμπρια με θέμα «Μετανάστευση και Ευρωπαϊκός Πολιτικός Χώρος: Το Μέλλον είναι στα Σύνορα», που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η ιδέα αυτή συζητήθηκε και διαμορφώθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο στην Ιταλία, με στόχο τον προσδιορισμό των δημόσιων αγαθών. Την υλοποίησή της ανέλαβε το Agora Europe, μια πρωτοβουλίας που ξεκίνησε τον Μάιο του 2018 από τον Ετιέν Μπαλιμπάρ και τον Ετιέν Τασιν και στοχεύει στο να ανοίγει το διάλογο για την αναδιοργάνωση του ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου και την επανένταξη σε αυτόν (agoraeupoliticalspace.wordpress.com).

Η συζήτηση επικεντρώθηκε σε πέντε τομείς: 
1) Ευρωπαϊκός πολιτικός χώρος, με συντονιστές τον γάλλο φιλόσοφο Ετιέν Μπαλιμπάρ, την διδάκτορα «Φαινομενολογίας του Πολιτικού Χώρου» στο πανεπιστήμιο Παρίσι 1 Κατερίνα ντι Φάτζιο και την καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στον πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης Νάντια Ουρμπινάτι, 
2) Μετανάστευση, με συντονιστές τον πολιτικό φιλόσοφο Ντανιέλ Ινεραρίτι, τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου στο Λονδίνο Σάτβιντερ Τζους και την πρώην υπουργό Ενσωμάτωσης στην κυβέρνηση του Λέτα, Σεσίλ Κιέντζε, 
3) Οικονομία, με συντονιστές τον ερευνητή στο τμήμα Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του πανεπιστημίου της Οξφόρδης Ντέιβιντ Άντλερ, τον καθηγητή Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο Βερολίνο Κλάους Όφε και του οικονομολόγου και πολιτικού επιστήμονα Πέπε Προβεντσάνο, 
4) Περιβάλλον με συντονιστές την Μόνικα Φρασόνι, συμπρόδερο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, την Έλενα Πουλτσίνι, καθηγήτρια Κοινωνικής Φιλοσοφίας και την Νόρα Ρέτζελ, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στη Σουηδία και 
5) Πολιτισμός με συντονιστές τον καθηγητή Δημοσίου Δικαίου Αλμπέρτο Αλεμάνο, τον συγγραφέα Λορέντζο Μαρίλι και τον συντονιστή της συλλογικότητας Ευρωπαϊκές Εναλλακτικές (European Alternatives).

Η Χάρτα 2020, που παρουσιάστηκε στις 20 Μαρτίου στις Βρυξέλλες, θα σταλεί και στους υποψήφιους των ευρωεκλογών του ερχόμενου Μαΐου, ώστε με την υπογραφή τους να δεσμεύονται και για την υλοποίησή της. Στις 9 Μαΐου θα δοθεί στη δημοσιότητα το πλήρες κείμενο με τις υπογραφές. Σήμερα δημοσιεύουμε τμήματα του υπό συζήτηση κειμένου.

Στην εισαγωγή της Χάρτας 2020 εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους κρίνεται αναγκαίος ο προσδιορισμός των 20 δημόσιων αγαθών, που θα επηρεάσει το μέλλον της Ευρώπης.

«Εμείς, οι πολίτες της Ευρώπης, πιστεύουμε ότι η ευρωπαϊκή ενότητα με την ευρωπαϊκή ιθαγένεια είναι έννοιες αλληλένδετες και δεν στηρίζονται μόνο στα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα ούτε στις συνθήκες μεταξύ των δημοκρατικών κρατών, αλλά και σε βασικά δημόσια αγαθά. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο ιδρυτικός σκοπός της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η δημιουργία και η στήριξη ζωτικής σημασίας δημόσιων αγαθών και η παγκόσμια προώθησή τους.

Η Χάρτα 2020 ορίζει κάποια κυρίαρχα ευρωπαϊκά δημόσια αγαθά. Πιστεύουμε ότι αυτά είναι η καρδιά της Ευρώπης και των δεσμεύσεών της απέναντι στους πολίτες. Θεωρούμε πως πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης σε όλα τα επίπεδα στις κοινωνίες της Ευρώπης. Το παρόν κείμενο αποτελεί ένα πλαίσιο συζήτησης για τη διαμόρφωση μιας νέας ατζέντας για την Ε.Ε. την επόμενη δεκαετία. Επιδιώκει την ανανέωση της δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίνοντας τη δυνατότητα στους πολίτες της να κατακτήσουν συλλογικά αυτά τα δημόσια αγαθά, τα οποία υποστηρίζουν με τη σειρά τους τη δέσμευση των πολιτών στο ευρωπαϊκό σχέδιο».

Ο ευρωπαϊκός πολιτικός χώρος

Στην πρώτη ενότητα της Χάρτας 2020 το υπό συζήτηση κείμενο περιλαμβάνει τα δημόσια αγαθά εκείνα, που συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου.

«1. Πολιτική Ευρώπη Η Ευρώπη είναι ένας πολιτικός χώρος. Η παροχή δημόσιων αγαθών στηρίζεται σε αυτό. Η θεσμική αναγνώριση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού κράτους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σταθερή παροχή δημόσιων αγαθών προς όφελος όλων των ευρωπαίων πολιτών. Ενώ η ίδρυση γνήσια διακρατικών και δημοκρατικών θεσμών απαιτεί χρόνο και προσπάθεια, η εφαρμογή νέων πρακτικών θα μπορούσε να ξεκινήσει άμεσα. Επιπλέον, η βιωσιμότητα του κοινού μας πολιτικού και οικονομικού χώρου θα διασφαλιστεί μόνο εάν επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να είμαστε πρωταγωνιστές μιας πολιτικής σφαίρας συζήτησης, που είναι πλούσια σε ιδέες και ανοιχτή σε κάθε διαφωνία, που ενώνει τα κράτη μέλη οριζόντια και κάθετα: που θα διαπερνά τα πορώδη σύνορα και από το τοπικό επίπεδο θα φτάσει ως τις Βρυξέλλες. Οι ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να ενισχύσουν την άμεση συμμετοχή τους στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία.

2. Ευρωπαϊκή ιθαγένεια Η ευρωπαϊκή ιθαγένεια δημιουργεί ένα δεσμό ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολίτες της, ο οποίος ορίζεται από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, τη συμμετοχή και το ανήκειν σε ένα κοινό πολιτικό χώρο. Αυτά τα δικαιώματα –οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά- αφορούν όλους τους πολίτες της Ε.Ε., ανεξαρτήτως σε ποιο κράτος-μέλος ζουν. Για να υπάρξει μια σταθερή βάση για μια βιώσιμη και ολοκληρωμένη Ευρώπη, τα ευρωπαϊκά δικαιώματα θα πρέπει να αναγνωριστούν, να κατοχυρωθούν και να ενοποιηθούν, χωρίς να θίγεται η εφαρμογή του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., επιτρέποντας την πιο ίση και άμεση πρόσβαση στη δικαιοσύνη για όλους τους πολίτες και τους κατοίκους.

3. Ευρωπαϊκή Δημοκρατία Η δημοκρατική νομιμότητα της Ε.Ε. απορρέει όχι μόνο από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, αλλά και από τη συμμετοχική δημοκρατία. Επομένως, οι πολίτες καλούνται όχι μόνο να εισφέρουν στην εκλογική διαδικασία για τη διακυβέρνηση της Ε.Ε., αλλά και στην καθημερινή συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διαδικασίες, όπως είναι οι δημόσιες διαβουλεύσεις, οι πρωτοβουλίες πολιτών και καμπάνιες, οι αναφορές στο ευρωκοινοβούλιο, η προσφυγή στον ευρωπαίο Διαμεσολαβητή και άλλες δυνατότητες συμμετοχής. Η πρόσβαση σε αυτές τις διαδικασίες πρέπει να προωθείται ώστε να υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία. Επιπλέον, η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου απαιτεί τη συγκρότηση πραγματικά διακρατικών κομμάτων και κινήσεων.

5. Η Ειρήνη και το Δικαίωμα στη Φιλοξενία Η Ευρώπη στηρίζεται στις αρχές της ειρήνης και της συμφιλίωσης. Η ιδέα αυτή ξεκίνησε ως αντίδραση ενάντια στα ολοκληρωτικά και δεσποτικά κράτη και εδραιώθηκε στο τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου. Έκτοτε, ο ευρωπαϊκός πολιτικός χώρος έχει ταχθεί στην προώθηση της αλληλεγγύης και της ευθύνης, ως τα υπέρτατα δημόσια αγαθά. Για να είναι διαρκής η ειρήνη πρέπει να επιτευχθεί όχι μόνο εντός της ηπείρου αλλά και έξω από αυτή. Δεν απαιτεί μόνο δεσμεύσεις μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών, αλλά και παγκόσμια δέσμευση πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης. Η δημιουργία πολιτικών θεσμών στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου είναι η πρωταρχική συνθήκη για περαιτέρω δέσμευση σε μια κουλτούρα καλής θέλησης, γενναιοδωρίας και φιλοξενίας. Πρέπει να υπάρξει συνοχή ανάμεσα στην εσωτερική και εξωτερική διάσταση των ευρωπαϊκών δράσεων. Οι αμυντικές συμμαχίες δεν γίνεται να αποκλείονται σε ένα κόσμο συγκρούσεων και πιθανών απειλών, αλλά πρέπει να επαναπροσδιοριστούν ώστε να αποκλείονται οι επεκτατικές πολιτικές και ο αυθαίρετος ορισμός των συλλογικών εχθρών. Αυτό διασφαλίζει ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν έχει να κάνει με την προβολή των αξιών της Ε.Ε., αλλά με την οικουμενικότητα εντός και εκτός ευρωπαϊκών συνόρων. Από την εποχή των περιπλανήσεων του Οδυσσέα, η φιλοξενία και η συμπερίληψη είναι η καρδιά της κοινής μας κουλτούρας και χτυπά πέρα από τα ευρωπαϊκά σύνορα, στη βάση της συνευθύνης. Σε έναν κόσμο όπου συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των ανιθαγενών, η πρακτική δέσμευση σε αυτές τις αρχές απαιτεί την έκδοση ενός Διεθνούς Ανθρωπιστικού Διαβατηρίου. Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Θα διασφαλίσει έτσι ότι άνθρωποι που για λόγους υγείας, ηλικίας, αναγκαιότητας και ευαλωτότητας είναι σε κίνδυνο, θα μπορούν να έχουν ένα ασφαλές καταφύγιο στην Ε.Ε».

Μετανάστευση

Σε άμεση συνάρτηση με όσα αναφέρονται στο δικαίωμα στη φιλοξενία, τα ζητήματα της μετανάστευσης τίθενται στην αμέσως επόμενη ενότητα, που αφορά την ελευθερία κίνησης και το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου.

«5. Ελευθερία Κίνησης Αφορά όλα τα άτομα που βρίσκονται σε ευρωπαϊκό έδαφος και σημαίνει το δικαίωμα να επιλέξεις έναν ασφαλή προορισμό, όπου τα δικαιώματα του ανθρώπου, περιλαμβάνομένων των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων, είναι πλήρως εγγυημένα και σεβαστά. Αυτά τα δικαιώματα είναι οικουμενικά και απαράγραπτα.

6. Διάσωση στη θάλασσα και αλληλεγγύη Δεδομένου του αριθμού θανάτων μεταναστών στα σύνορα της Ευρώπης και στη Μεσόγειο θάλασσα, θα πρέπει να αποτελέσει ευρωπαϊκή δράση πρώτης προτεραιότητας η αναζήτηση και η διάσωση. Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν από ευρωπαϊκούς προϋπολογισμούς και να είναι εναρμονισμένα με τις συμβάσεις ναυσιπλοΐας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι αποστολές αναζήτησης και διάσωσης πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να είναι ταχείς και αποτελεσματικές. Σύμφωνα με την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, η ευθύνη για την υποδοχή των διασωθέντων πρέπει να μοιράζεται σε όλα τα ευρωπαϊκά μέλη-κράτη.

7. Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου Θα επιτρέπει στους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες να κινούνται ελεύθερα εντός του ευρωπαϊκού χώρου. Το σύστημα αυτό θα πρέπει να στηρίζεται στην αρχή της ολοκλήρωσης με την πλήρη αναγνώριση των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Θα επιδιώκει τη διευρυμένη προστασία όλων όσοι βρίσκονται εντός του ευρωπαϊκού χώρου και αναζητούν ασφαλή διέλευση και συνδρομή στο πλαίσιο των παγκόσμιων περιβαλλοντικών και γεωπολιτικών εξελίξεων.

8. Συνεργασία Βορρά-Νότου Η νόμιμη βάση του ασύλου και των πρακτικών μετανάστευσης θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα διαλόγου μεταξύ των χωρών προέλευσης, διέλευσης και προορισμού. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμίζει τις ευθύνες και το ρόλο κλειδί που έχουν οι φορείς της περιφέρειας και οι υπερεθνικοί φορείς. Οι σχεδιαστές πολιτικής μπορούν με αυτό τον τρόπο να βελτιώσουν την προσέγγιση της μετανάστευσης, προσαρμόζοντας έτσι τις πολιτικές με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι πρακτικές και ηθικά σωστές, επιδιώκοντας τη δημιουργία νόμιμων διόδων μετανάστευσης, που θα λαμβάνουν υπόψη τις γεωπολιτικές πραγματικότητες».

Οικονομία

Στον κρίσιμο τομέα της οικονομίας, όπου σημειώνονται οι σημαντικότερες ίσως ανισότητες και διαφορές και παρατηρούνται σημαντικές απώλειες στον τομέα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και γενικότερα των πολιτών, η Χάρτα 2020 προτείνει:

«9. Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Εργαζομένων Η Ευρώπη παραμένει ένας εξαιρετικά άνομοιογενής οικονομικός χώρος. Οι εργαζόμενοι σε κάποιες περιφέρειες επωφελούνται των αξιοπρεπών μισθών, των συνθηκών εργασίας και των συντάξεων, ενώ άλλοι εργαζόμενοι δεν έχουν πρόσβαση στο βασικό μισθό. Το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Εργαζομένων ορίζει ένα νέο ευρωπαϊκό πρότυπο για τις αποδοχές και τις συνθήκες εργασίας, που αφορά όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου ή καθεστώτος μετανάστευσης και ορίζει τα κριτήρια για την εναρμόνιση.

10. Οικουμενικές βασικές υπηρεσίες Η κρίση φτώχειας εξακολουθεί να διατρέχει την Ευρωπαϊκή Ένωση, με 118 εκατομμύρια ανθρώπους να στερούνται πρόσβασης σε βασικά αγαθά, όπως το φαγητό, το νερό, η περίθαλψη και η στέγαση. Η Ε.Ε. μπορεί να δεσμευτεί για την εξάλειψη της φτώχειας, με το να εγγυηθεί αυτές τις παροχές παγκοσμίως. Αυτό θα απαιτεί την ίδρυση ενός ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας, που θα ορίζει τις βασικές υπηρεσίες και θα παρέχει τους απαραίτητους πόρους σε κάθε κράτος μέλος για να τις υλοποιήσει.

11. Πράσινες Δημόσιες Επενδύσεις Η λιτότητα έχει απομυζήσει τις επενδύσεις και συντηρήσει την κρίση ανεργίας. Ένα ευρύ πρόγραμμα Πράσινων Δημόσιων Επενδύσεων μπορεί να βάλει τέλος στο καθεστώς λιτότητας και ταυτόχρονα να επιτύχει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τη μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικών ρύπων, που θα δημιουργήσει εκατομμύρια πράσινες θέσεις εργασίας στη βιομηχανία, τη γεωργία και τις υποδομές.

12. Αρχή Φορολογικής Δικαιοσύνης Η Ευρώπη βρίθει κενών στα ζητήματα των φόρων αλλά και της φορολογικής δικαιοδοσίας, γεγονός που αποτελεί προσβολή στην αρχή της αλληλεγγύης. Η Ε.Ε. θα πρέπει να εξουσιοδοτήσει μια κοινή Αρχή Φορολογικής Δικαιοσύνης που θα ορίσει τις κατευθυντήριες για την εξάλειψη των φορολογικών παραδείσων και την ενίσχυση του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα, ώστε να ανακτηθούν οι δημοσιονομικοί πόροι των κρατών-μελών».

Πολιτισμός

«13. Πολιτισμός και Δεδομένα Η δημοκρατική μετάβαση απαιτεί ότι τα παράγωγα πολιτισμού, τα έργα τέχνης και οι πνευματικοί πόροι θα είναι προσβάσιμοι σε όλους. Η πολιτιστική ελευθερία και η ελευθερία του λόγου, του τύπου και του συνεταιρίζεσθαι θα πρέπει να διασφαλιστούν. Η Ευρώπη πρέπει να προστατεύσει τον πολιτισμό από τις παρενέργειες της αγοράς και να στηρίξει την παραγωγή ανεξάρτητων πολιτιστικών προϊόντων. Το ευρωπαϊκό μοντέλο για τις νέες τεχνολογίες θα πρέπει να δώσει τον έλεγχο των προσωπικών και μη δεδομένων στους πολίτες

14. Εκπαίδευση Η Ευρώπη είναι μια κοινότητα μάθησης, όπου η εκπαίδευση είναι ένα πρωταρχικό εργαλείο κριτικής προσέγγισης του κοινού μας παρελθόντος αλλά και ζωής στο κοινό μας μέλλον. Σε αυτό το πλαίσιο, επιβάλλεται η εκπαίδευση να βασίζεται στους εξής πυλώνες: διάλογος, κοινωνική και προσωπική χειραφέτηση, ανοχή, κριτική σκέψη, διαφορετικότητα ως θετικό ιδανικό. Η υψηλής ποιότητας εκπαίδευση απαιτεί επενδύσεις, ώστε η κοινωνία ως σύνολο να ωφεληθεί από τη δωρεάν πρόσβαση στη δημόσια και ισότιμη δια βίου εκπαιδευτική διαδικασία.

15. Πολιτιστική Κληρονομιά ο πυρήνας της ευρωπαϊκής κληρονομιάς είναι η διαφορετικότητα. Περιλαμβάνει πολλές πτυχές, το διαφορετικό στη γλώσσα, στα τοπία, στη ζωγραφική, στη μουσική, στον τρόπο ζωής, στον τρόπο σκέψης και στη διασκέδαση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να διατηρήσει και να εμπλουτίσει αυτό τον πλούτο διαφορετικών συνηθειών και ιδανικών. Είναι ένα δημόσιο αγαθό. Κάθε κουλτούρα μπορεί να βρεθεί χωρίς να χαθεί με διαφορετικές ταυτότητες, προκειμένου να παράξει νέους τρόπους συνύπαρξης.

16. Διαδικασίες Χειραφέτησης και Αυτονομίας Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός ιστορικά χαρακτηρίζεται από μία συνεχή ανασύνθεση του πολιτικού χώρου, που καθορίζεται από νέα υποκείμενα που απαιτούν να ληφθούν υπόψη· οι αγώνες των εργαζομένων, των γυναικών, για αναγνώριση των μειονοτήτων, για ισότητα και για σεξουαλική και έμφυλη ελευθερία, για παράδειγμα, χαρακτηρίζουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό ως μια διαδικασία χειραφέτησης. Οι κοινωνικοί και οικονομικοί μετασχηματισμοί γεννούν νέα κινήματα αυτοδιάθεσης. Η Ευρώπη πρέπει να αποτελέσει ένα σχέδιο χειραφέτησης, που θα προωθεί το πολιτιστικό έργο των νέων αυτών υποκειμενικοτήτων».

Περιβάλλον

Ιδιαίτερο βάρος δίνει η Χάρτα 2020 στα ζητήματα που αφορούν στην προστασία και την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος.

«17. Ίσα δικαιώματα για Ανθρώπους, Ζώα και Φυτά Η ζωή του πλανήτη απειλείται. Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί τη μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κατάργηση των ορυκτών καυσίμων, την προστασία της βιοποικιλότητας, του εδάφους, του νερού, της ποιότητας του αέρα και την προώθηση καινοτόμων ή υπαρχουσών τεχνολογιών με την υπεύθυνη χρήση των φυσικών πόρων. Η εμπλοκή των εργαζομένων, των μειονοτήτων, των νέων και των γυναικών στην προοπτική μιας οικολογικής επανάστασης, θα δημιουργήσει στην Ευρώπη πράσινες και ποιοτικές δουλειές και επομένως ένα σύστημα παραγωγής που θα διασφαλίζει τον άνθρωπο και τη φύση.

18. Τροφή και Υγεία Χρειαζόμαστε νέους κανόνες για την ανακατανομή των επιδοτήσεων προς μια κατεύθυνση βιολογικής καλλιέργειας. Η ριζική αλλαγή των κανόνων και των οικονομικών προτεραιοτήτων είναι ο μόνος τρόπος για να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων και τη χρήση φυτοφαρμάκων. Απαιτούνται νέες ευρωπαϊκές νομοθεσίες ώστε να σταματήσει η απομύζηση του εδάφους, η αστική εξάπλωση, η αρπαγή γης και η υπεραλίευση, η μόλυνση των θαλασσών.

19. Κριτική και υπεύθυνη κατανάλωση Η αλλαγή του τρόπου ζωής για την ανάπτυξη των ανθρώπινων δυνατοτήτων και των κοινωνικών σχέσεων πρέπει να υπερισχύσει του υλικού πλούτου. Χρειαζόμαστε μια κυκλική οικονομία (μηδενικά απόβλητα) και ενίσχυση της τοπικής παραγωγής και κατανάλωσης (μηδενικά χιλιόμετρα). Αυτό περιλαμβάνει δίκαιο εμπόριο με χώρες εκτός Ε.Ε. και την απάλειψη των ανισοτήτων. Επιπλέον, πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα και η Συμφωνία του Παρισίου.

20. Καταπολέμηση των ανισοτήτων Η μάχη κατά των ανισοτήτων και η διασφάλιση της ίσης πρόσβασης στους πόρους συνεπάγεται την αποπληρωμή του οικολογικού χρέους του Παγκόσμιου Βορρά στον Παγκόσμιο Νότο, που είναι ένα ακόμα αίτιο του εξαναγκασμού στη μετανάστευση. Η τιμολόγηση του άνθρακα πρέπει να γίνει βάσει της ανακατανομής του πλούτου, η οποία διασφαλίζει ότι οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου υποστηρίζονται στη μείωση των εκπομπών ρύπων αερίου και στην ανάτπυξη των οικονομιών τους».

Επιμέλεια/μετάφραση: Ιωάννα Δρόσου

http://epohi.gr