Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση που σχετίζεται με τον Covid-19 σε σχέση με τους άνδρες.
«Οταν μας xτύπησε η πανδημία, ούτε μία χώρα στην περιοχή δεν είχε επιτύχει την ισότητα των φύλων. Ούτε μία. Ο Covid από τότε επιδείνωσε και φώτισε τις υποκείμενες διαρθρωτικές ανισότητες των φύλων».
Με τα λόγια αυτά ο Χανς Κλούγκε, περιφερειακός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την Ευρώπη, περιέγραψε, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, πού βρίσκεται η Γηραιά Ηπειρος, το 2021, όσον αφορά την Υγεία και την Πρόνοια, τομέα απασχόλησης των γυναικών από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως και ευρωπαϊκά.
Σε μία ομιλία-«χαστούκι» προς τις προηγμένες ευρωπαϊκές κοινωνίες ο Κλούγκε κατέδειξε τις δυσανάλογες επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών που έχουν ιστορικά οι κρίσεις και οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, με τον Covid-19 να μην αποτελεί εξαίρεση, όταν τα επιβεβαιωμένα κρούσματα είναι πιο συχνά σε γυναίκες και νεαρούς ενήλικες.
«Ο εργαζόμενος στην Υγεία που δίνει τη μάχη στην πρώτη γραμμή, στον οποίο πολύ συχνά αναφερόμαστε όλοι μας, είναι γυναίκα», είπε. Οι αριθμοί που παρέθεσε μιλούν από μόνοι τους: Περισσότεροι από 7 στους 10 εργαζόμενους σε υπηρεσίες Υγείας παγκοσμίως είναι γυναίκες.
Στην Ευρώπη, το 84% των νοσηλευτών και το 53% των γιατρών είναι γυναίκες. Οι εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας αντιπροσωπεύουν το 8% των διαγνώσεων Covid-19 παγκοσμίως, ενώ ο κίνδυνος μόλυνσής τους είναι κατά πολύ υψηλότερος (τριπλάσιος και πλέον) του κινδύνου που διατρέχουμε οι περισσότεροι από εμάς, τους οποίους οι υγειονομικοί προσπαθούν να προστατέψουν.
Από το 1,3 εκατομμύρια υγειονομικών που έχουν μολυνθεί από το ξέσπασμα της πανδημίας (Ιανουάριος 2020) μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2021 το 68% είναι γυναίκες. Συμπεραίνοντας ο Κλούγκε σύστησε στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να κάνουν «ό,τι περνάει από το χέρι τους για να προστατέψουν την πρώτη γραμμή», καθώς «είναι θεμελιώδες, υποχρέωση κάθε κυβέρνησης, να διασφαλίζει τον εμβολιασμό του υγειονομικού και προνοιακού εργατικού δυναμικού».
Απευθυνόμενος ανοιχτά στις κυβερνήσεις της Ευρώπης ο Κλούγκε έστειλε τρία μηνύματα:
1. Για τη μείωση του σοβαρού κοινωνικοοικονομικού αντίκτυπου του Covid-19 στις γυναίκες απαιτείται η αύξηση της οικονομικής συμμετοχής των γυναικών, καθώς και η αντιμετώπιση του μισθολογικού κενού. Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό;
Επενδύοντας σε θέσεις εργασίας στον τομέα της Yγείας και της Πρόνοιας με δίκαιες αμοιβές και συνθήκες εργασίας και αναγνώριση. «Σε περιόδους μη πανδημίας, οι γυναίκες αποδίδουν 3 φορές περισσότερη μη αμειβόμενη φροντίδα και οικιακή εργασία σε σύγκριση με τους άνδρες. Τα περιοριστικά μέτρα έχουν επιδεινώσει αυτήν την ανισορροπία, με το κλείσιμο σχολείου να αποτελεί σημαντικό παράγοντα», επισήμανε.
Οι γυναίκες είναι συχνότερα από τους άνδρες υπεύθυνες για την κατ’ οίκον εκπαίδευση και με λιγότερη διαθέσιμη παιδική φροντίδα η ανάγκη για μη αμειβόμενη παιδική φροντίδα επιβαρύνει κυρίως αυτές, περιορίζοντας την ικανότητά τους να αναλαμβάνουν αμειβόμενη εργασία, ανέφερε ο Κλούγκε προσθέτοντας ότι την ίδια ώρα οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι δυσανάλογα υπεύθυνες για το μεγαλύτερο μέρος των οικιακών καθηκόντων και τη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων.
Στο εργατικό δυναμικό του τομέα της Yγείας, σημείωσε, οι γυναίκες συγκεντρώνονται σε χαμηλότερες στην ιεραρχία θέσεις εργασίας, καθώς και σε χειρότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. «Το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων στον τομέα της Υγείας είναι υψηλότερο απ’ ό,τι σε άλλους τομείς (25%) κάτι που είναι απαράδεκτο», τόνισε.
2. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι γυναίκες συμμετέχουν ολοένα και περισσότερο στη λήψη αποφάσεων σχετικά με την πρόληψη και τον έλεγχο του Covid-19 σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται το θέμα και ζητούμενο της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας «Γυναίκες στην ηγεσία: Επιτυγχάνοντας ένα ισότιμο μέλλον σε έναν Covid-19 κόσμο». «Η παγκόσμια Υγεία καθοδηγείται εδώ και πολύ καιρό από τους άνδρες, ενώ εκτελείται από γυναίκες όπως διαφαίνεται από το γεγονός ότι οι γυναίκες αποτελούν το 70% του εργατικού δυναμικού στην Υγεία, αλλά κατέχουν μόνο το 25% των ανώτερων ιεραρχικά ρόλων».
Οι γυναίκες εξακολουθούν να απουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό από τη λήψη εθνικών ή παγκόσμιων αποφάσεων σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας. Αυτά τα κενά στην ηγεσία οφείλονται σε στερεότυπα, διακρίσεις και ανισορροπία στις θέσεις ισχύος, επισήμανε ο Κλούγκε και πρόσθεσε ότι ορισμένες γυναίκες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση λόγω της φυλής ή της κοινωνικοοικονομικής τάξης τους.
3. Είναι έντονη η ανάγκη κοινωνικής υποστήριξης, πρόληψης, έγκαιρης ανίχνευσης και θεραπείας των γυναικών σε κίνδυνο από την ενδοοικογενειακή βία. Επιπλέον, πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι επιπτώσεις του ιού στην ψυχική υγεία και η αποτροπή της εξάντλησης (burnout) των εργαζομένων στον τομέα της Υγείας. Τα στοιχεία και εδώ είναι δυσοίωνα:
● Σε ολόκληρη την περιοχή, οι αναφορές βίας κατά των γυναικών έχουν σημειώσει δραματική αύξηση. Αναρίθμητες γυναίκες αναγκάζονται να «κλειδωθούν» στο σπίτι με τους κακοποιητές τους. Ενώ ο κίνδυνος βίας έχει αυξηθεί, οι αναφορές δείχνουν ότι η πρόσβασή τους σε υπηρεσίες διακόπτεται. Ορισμένα καταφύγια ενδοοικογενειακής βίας είναι γεμάτα ή έχει αλλάξει ο χαρακτήρας τους ή και έχουν κλείσει. Οι εκπρόσωποι των γραμμών υποστήριξης είναι συγκλονισμένοι.
● Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση που σχετίζεται με τον Covid-19 σε σχέση με τους άνδρες. Τα δεδομένα του 2020, από μια αυστριακή γραμμή βοήθειας, δείχνουν ότι το 68% όσων αναζήτησαν βοήθεια ήταν γυναίκες, καθώς και ότι οι γυναίκες έφεραν χαμηλότερες βαθμολογίες σε σύγκριση με τους άνδρες σε όλες τις παραμέτρους της ψυχικής υγείας.
● Οι επαγγελματίες Υγείας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ψυχικού τραύματος, διαταραχών που σχετίζονται με το άγχος και την κατάθλιψη. Μελέτες δείχνουν ότι το 20-70% του εργατικού δυναμικού στην Υγεία παλεύει με θέματα ψυχικής υγείας. Οι μεγαλύτερες ανησυχίες τους είναι ο φόβος να μολυνθούν από τον ιό και ο φόβος του αγνώστου.
«Οι οικονομικοί πόροι και η επιχειρησιακή ικανότητα των υπηρεσιών υποστήριξης πρέπει να υπάρχουν και κατά τη διάρκεια των λοκντάουν», τόνισε.
«Από τα παραπάνω τίποτα δεν μπορεί να αγνοηθεί. Και όλα μπορούν να αλλάξουν. Διότι, όταν τα συστήματα κλονίζονται μέχρι τον πυρήνα τους, υπάρχει μια ευκαιρία για επανεξέταση και οικοδόμηση καλύτερων κοινωνιών και οφείλουμε στους εαυτούς μας να το κατανοήσουμε», συνόψισε ο Κλούγκε διευκρινίζοντας: «Δεν μιλάμε μόνο για την αποκατάσταση των μακροχρόνιων ανισοτήτων μεταξύ των φύλων.
Πρόκειται για τις γυναίκες ως ηγέτιδες στον τομέα της Υγείας και για την αντιμετώπιση των φύλων σε καταστάσεις κρίσεων. Πρόκειται για την ισότητα και τις ανάγκες προστασίας των γυναικών στο επίκεντρο κάθε αντίδρασης. Πρόκειται για τη διόρθωση των λαθών -έξω και μέσα από τα τείχη του νοσοκομείου- για ένα μεγαλύτερο (το γενικότερο) καλό. Η παγκόσμια Υγεία πρέπει να καθοδηγείται και να παρέχεται από όλους μας».
https://www.efsyn.gr/nisides/285338_baros-stoys-gynaikeioys-omoys
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου