Η Δέσποινα είναι 28. Εκείνη και ο αδερφός της καταδικάστηκαν για την ίδια υπόθεση και οδηγήθηκαν στη φυλακή. Εν τω μεταξύ, οι καθυστερήσεις της Δικαιοσύνης, τής είχαν δώσει το δικαίωμα να πιστεύει ότι θα έχει καλύτερη τύχη στο Εφετείο σε σχέση με την πρωτόδικη απόφαση, η οποία την καταδίκαζε σε κάθειρξη 13 ετών.
Το αδίκημα που είχε διαπράξει σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη, ήταν η συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Στο διάστημα που μεσολάβησε, παντρεύτηκε και γέννησε ένα κοριτσάκι. Πρόλαβε να ζήσει με την κόρη της για ένα χρόνο, πριν το Εφετείο επιβεβαιώσει την αρχική απόφαση. Η ποινή, η οποία έως εκείνη τη στιγμή είχε αναστέλλουσα δύναμη, ήταν 13 έτη κάθειρξης.
«Καταδικάστηκα για υπόθεση σχετική με ναρκωτικά και συγκεκριμένα για συμμετοχή μου σε συνομιλίες, οι οποίες είχαν συνθηματικό χαρακτήρα. Οι δικαστές θεώρησαν εν ολίγοις ότι διευκόλυνα τη διακίνηση ναρκωτικών. Ή ότι γνώριζα κάποιες καταστάσεις και δεν φρόντισα να τις αποκαλύψω στις Αρχές. Κατά τη γνώμη μου πάντως, η γνώση κάποιων πραγμάτων δεν είναι αδίκημα και δεν πρέπει να επισείει ποινή».
Η συγκεκριμένη απόφαση την απέκοπτε βίαια από την άντρα και την κόρη της. Έχοντας εκτίσει σχεδόν ένα χρόνο ποινής ως υπόδικη και έναν ακόμα, καταδικασμένη πλέον από τη Δικαιοσύνη, επέλεξε να μην ζήσει με το νεογέννητο παιδί της μέσα στη φυλακή, κάτι που εκ του νόμου είχε δικαίωμα να κάνει. Από τότε έως και σήμερα κρατείται στις γυναικείες φυλακές του Ελαιώνα.
Εξ αρχής απευχόταν το ενδεχόμενο να συσχετίσουν κάποιοι μελλοντικά την κόρη της με την παραμονή της στη φυλακή καθώς και την πιθανότητα να διατηρήσει η ίδια, μνήμες από την παραμονή της εκεί.
Διευκρινίζουμε ότι βάσει νόμου, οι μητέρες ανήλικων παιδιών έχουν το δικαίωμα ζουν μαζί τους στη φυλακή έως και την ηλικία των 3 ετών εντός φυλακής.
Εάν κάτι δυσχεραίνει την παραμονή της στις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα, είναι το βράδυ. Τότε που η πόρτα του κελιού κλείνει. Ακριβώς στις εννιά. «Ξέρω τότε πως δεν μπορώ να πάρω τον άνδρα μου ή το παιδί μου να δω τι κάνουν. Έχει τύχει να ξυπνήσω βράδυ, βλέποντας όνειρο ότι είχε συμβεί κάτι κακό στην κόρη μου. Ήθελα τόσο πολύ να μιλήσω και με τους δύο στο τηλέφωνο. Αλλά δεν μπορούσα. Αυτό είναι το πιο άσχημο συναίσθημα που μπορεί να νιώσει μια μάνα στη φυλακή», λέει η Δέσποινα στο newsbeast.gr.
Μοναδική διέξοδος ήταν για εκείνη η επιτυχία στις Πανελλαδικές. Μέσα από αυτή, η ελπίδα ότι θα κατακτούσε το δικαίωμα να λαμβάνει εκπαιδευτική άδεια. Για εκείνη ήταν ένας τρόπος να βλέπει πιο συχνά το παιδί της.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο newsbeast.gr, μιλάει για το αδιέξοδο της φυλακής, την επιτυχία της στο τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων του ΤΕΙ Πελοποννήσου στην Καλαμάτα, ως δεύτερη στη σειρά εισαγωγής με βάση τη βαθμολογία της, καθώς και για τους άγραφους κανόνες που ισχύουν σε ένα σωφρονιστικό κατάστημα.
Τη συναντήσαμε στο πλαίσιο τιμητικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο σωφρονιστικό κατάστημα Αυλώνα, με τη συμμετοχή τριών ακόμη επιτυχόντων-κρατουμένων, οι οποίοι συμμετείχαν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου