... 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της-1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού-Δεν είσαι η Μόνη...Δεν είσαι Μόνη....-24ωρη Γραμμή SOS 15900- Συμβουλευτικό Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας Δήμου Θηβαίων

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Γιατί τα θύματα της συναισθηματικής και σωματικής κακοποίησης υποφέρουν τόσο σιωπηλά;





Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα, ερωτευμένη τόσο πολύ με τον πρίγκιπά της, που τα βαριά του λόγια τα έβλεπε σαν μελωδίες και τα χτυπήματά του σαν χάδια. Ώσπου μια μέρα ο πρίγκιπας μετανιωμένος της έφερε  λουλούδια. Ήταν όμως αργά….η πριγκίπισσα είχε υποκύψει στα τελευταία της τραύματα!
Αν ζούσαμε δυο ζωές –η μια σαν πρόβα και η άλλη σαν θεατρική παράσταση- δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να ασχοληθούμε με αυτό το θέμα. Όμως όταν η ζωή μας είναι μια, όταν στο διαδίκτυο υπάρχουν πάνω από 200.000 σελίδες σχετικά με τηνκακοποίηση των γυναικών και όταν αποδεδειγμένα δεν έχει γίνει καμία πρόοδος τα τελευταία χρόνια, η ενημέρωσή μας είναι επιβεβλημένη!
Το φαινόμενο της κακοποίησης των γυναικών έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και ολοένα και περισσότερες γυναίκες πέφτουν θύματα κακοποίησης από το σύντροφό τους ή τον σύζυγό τους. Σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων,μια στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
Μπορεί να μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί μια γυναίκα θα έμενε σε μια τέτοια καταχρηστική σχέση- και ίσως η κάθε περίπτωση να είναι διαφορετική- αλλά υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος, όπως  αναφέρουν όλες οι γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση: πιστεύουν ότι φταίνε οι ίδιες κι ότι αυτό που συμβαίνει τους αξίζει. Συνήθως αποδίδουν τη βίαιη συμπεριφορά του συντρόφου τους στο γεγονός ότι δεν είναι οι ίδιες σωστές στο ρόλο τους και κατά συνέπεια αισθάνονται ντροπή καιενοχές,  παίρνοντας όλη την ευθύνη για την κατάσταση επάνω τους. Σαν αποτέλεσμα, στην προσπάθειά τους να "διορθωθούν" για να σταματήσει η κακοποίησή τους, προσπαθούν να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους, τη ζωή τους και τις επιθυμίες τους, στις απαιτήσεις του συντρόφου. Αυτό από μόνο του είναι μια ισχυρήσυναισθηματική και ψυχολογική εξάρτηση που κρατάει το θύμα άρρηκτα συνδεδεμένο με το θύτη.
Οι γυναίκες κατά συνέπεια νιώθουν άχρηστες, ανάξιες, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμησηκαι υποβαθμίζουν τον εαυτό τους. Βιώνουν αντιφατικά συναισθήματα –όπως φόβο, θυμό και αγάπη- σχετικά με το σύντροφό τους, με αποτέλεσμα να αισθάνονται συνεχώς μπερδεμένες, ενώ εκείνος απλά το διαιωνίζει αυτό κάνοντας μικρές πράξεις μεταμέλειας και μπερδεύοντας το θύμα ακόμα περισσότερο.
Όλες οι γυναίκες πρέπει να καταλάβουν πως δεν φταίνε για αυτό που παθαίνουν, παρά μόνο επειδή το επιτρέπουν και δεν αντιδρούν κι ότι όσο κι αν αγαπάνε το σύντροφο τους, αξίζουν σεβασμό και σωστή ανθρώπινη συμπεριφορά. Εάν δεν τα έχουν αυτά πρέπει να τα αποκτήσουν,  φεύγοντας από αυτή τη σχέση.
Η άσχημη αυτή εμπειρία ούτως ή άλλως σαμποτάρει ύπουλα την αυτοεκτίμησή τους και μπερδεύει τις αντιλήψεις τους. Πρέπει πάντα να θυμούνται ότι η κακοποίηση δεν είναι δικό τους λάθος. Πρέπει να βρουν τη δύναμη να εμπιστευθούν τον εαυτό τους και να αναζητήσουν το κίνητρο ώστε να αλλάξουν τη σημερινή τους πραγματικότητα .
Είναι σημαντικό να υπενθυμίζουν στον εαυτό τους πως οι ανθρώπινες σχέσεις συνάπτονται και πρέπει να βασίζονται στις έννοιες του σεβασμού, της υποστήριξης, του θαυμασμού , της ελεύθερης αυτοδιάθεσης και της εκτίμησης. Η πραγματική αγάπη δεν σχετίζεται με την υποτίμηση, τις προσβολές, την καταπίεση, το συνεχή έλεγχο, την έλλειψη εμπιστοσύνης και την κακοποίηση. Τα υβριστικά λόγια, η μείωση προσωπικότητας, οι απειλές και η βία δεν δικαιολογούνται ποτέ.
«Η κακοποίηση έχει και επανάληψη: είναι κανόνας, δυστυχώς, ότι όποιος σηκώσει χέρι και χτυπήσει, θα το ξανακάνει. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι τελικά οι κακοποιημένες γυναίκες θα σηκώσουν αργά το τηλέφωνο για βοήθεια, αφού πρώτα θα έχουν φάει πολύ ξύλο, ίσως και επί χρόνια. Ειδικά οι αστικές οικογένειες έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να εκδηλωθούν, καθώς θέλουν να διασώσουν τον καθωσπρεπισμό τους. Στο τέλος θα το τολμήσουν συνήθως γυναίκες ηλικίας κατά μέσον όρο 25-45 ετών, οι οποίες έχουν και παιδιά. Έρχονται και μας αποκαλύπτουν πια το “δεν αντέχω άλλο”» τονίζει η κα. Νίκη Ρουμπάνη, πρόεδρος της ΜΚΟ Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης, που διατηρεί την τηλεφωνική γραμμή SΟS«Δίπλα σου».
Φώναξε λοιπόν!!! Φώναξε όσο πιο δυνατά μπορείς!!! Μέχρι να σε ακούσουν!!! Να θυμάσαι ότι κάποτε, κάπου, κάποια γυναίκα ήταν στη θέση σου και φώναξε… κι αυτό ήταν μόνο η αρχή… μετά έφυγε... μίλησε… και έμαθε τι να κάνει όταν εκείνος τολμήσει να την ξαναπλησιάσει.
Συμβουλευτικά Κέντρα Υποστήριξης Γυναικών
Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων - WomenSos Τηλεφωνική Γραμμή SOS15900 e-mail:  sos15900@isotita.gr
Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης  Γραμμή SOS "Δίπλα σου" 2109700814diktuo.gunaikwn@gmail.com
Καταφύγιο Γυναίκας Τηλέφωνο – Γραμμή Επικοινωνίας: 2310 551 041 email :info@katafygiogynaikas.org
Βιβλιογραφία / Πηγές
Encouragements for the Emotionally Abused Woman: Wisdom and Hope for Women at Any Stage of Emotional Abuse Recovery by Beverly Engel
Healing Your Emotional Self: A Powerful Program to Help You Raise Your Self-Esteem, Quiet Your Inner Critic, and Overcome Your Shame by Beverly Engel

Δεν υπάρχουν σχόλια: