... 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της-1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού-Δεν είσαι η Μόνη...Δεν είσαι Μόνη....-24ωρη Γραμμή SOS 15900- Συμβουλευτικό Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας Δήμου Θηβαίων

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Η γυναικοκτονία στην παγκόσμια σκηνή

Juan-Bocos_Juan-Antonio-Gonzalez-Bocos_dia25
Silvia Garambois και Monica Ricci Sargentini, μετάφραση Βέρα Σιατερλή
Εξηνταέξι χιλιάδες γυναίκες και κοριτσάκια φονεύονται κάθε χρόνο σ’ όλη την υφήλιο. Ένα τεράστιο νούμερο που αντιπροσωπεύει το ένα πέμπτο περίπου όλων των δολοφονιών (396 χιλιάδες). Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από το πρόγραμμα Small Arms Survey (http://www.smallarmssurvey.org), το οποίο κοινοποιεί αμερόληπτες πληροφορίες σχετικά με τη βία και την εμπορία όπλων σε διεθνές επίπεδο, για την περίοδο 2004-2009. Πρόκειται για έναν κατά προσέγγιση αριθμό καθώς οι πληροφορίες σε πολλές χώρες είναι ελλιπείς. Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για τον ορισμό του όρου γυναικοκτονία και κάποιες φορές δεν υπάρχουν πηγές προκειμένου να καταρτίζονται αξιόπιστες στατιστικές.
Στην κορυφή της κατάταξης των γυναικοκτονιών βρίσκονται οι περιοχές όπου το ποσοστό εγκληματικότητας είναι πολύ ψηλό όπως η Ν. Αφρική, η Ν. Αμερική, η Καραϊβική και η Κεντρική Αμερική. Ανάμεσα στις χώρες την πρώτη θέση κατέχουν το Ελ Σαλβαδόρ με 12 γυναικοκτονίες ανά εκατό χιλιάδες γυναίκες, που ακολουθείται από την Τζαμάικα(10.9), η Γουατεμάλα (9.7),η Ν. Αφρική (9.6) και η Ρώσικη Ομοσπονδία (8.7). Σ΄ αυτές τις χώρες οι γυναίκες δέχονται επιθέσεις σε δημόσιους χώρους από εγκληματικές ομάδες ή συμμορίες σ’ ένα περιβάλλον εξασφαλισμένης ατιμωρησίας. Στο Ελ Σαλβαδόρ για παράδειγμα μόνο το 3% των γυναικοκτονιών διαπράττεται από έναν partner ή έναν πρώην σύντροφο. Αντίθετα στην Γαλλία και την Πορτογαλία, όπου το ποσοστό των γυναικοκτονιών είναι πιο χαμηλό, είναι σαφώς ένα γνωστό πρόσωπο, με το οποίο υπάρχει μια σχέση που διαπράττει βία σε ποσοστό 80% των περιστατικών. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ οι μισές από τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν στην Ευρώπη μεταξύ του 2008 και 2010 πέθαναν από το χέρι κάποιου αγαπημένου προσώπου, ενός μέλους της οικογένειας. Το ίδιο δεδομένο για τους άντρες πέφτει στο 15%. Σε μελέτη δημοσιευμένη το 2012 στο American Political Science Review (https://www.apsanet.org/content_3222.cfm) η Laurel Weldon υποστηρίζει ότι «στην Ευρώπη οι σεξουαλικές επιθέσεις, η παρενόχληση και η βία στις προσωπικές σχέσεις αντιπροσωπεύουν ψηλότερο κίνδυνο παρά ο καρκίνος, το 45% των ευρωπαίων γυναικών στην διάρκεια της ζωής τους θα υποστεί κάποια μορφή φυσικής η σεξουαλικής βίας. Οι ίδιες μετρήσεις ισχύουν για την Β. Αμερική, την Αυστραλία και την Ν. Ζηλανδία». Σε πολλά κράτη της Γηραιάς Ηπείρου διατηρείται ακόμη το πολιτισμικό ταμπού που θέλει να αντιμετωπίζει την ενδοοικογενειακή βία μια ιδιωτική υπόθεση οπότε τέτοια γεγονότα δεν πρέπει να καταγγέλλονται, δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται. Μια έρευνα που διεξήγαγε η Eurobarometro το 2010 απέδειξε ότι το 91% των ιταλίδων πιστεύουν ότι η κακοποίηση μέσα στην οικογένεια είναι πολύ συχνό φαινόμενο στη χώρα αλλά δεν υπάρχει κανένας τρόπος αντιμετώπισης!
Δυστυχώς στην Ιταλία η γυναικοκτονία είναι ακόμη πολύ διαδεδομένη. Το 2013 στο Μιλάνο παρουσιάστηκε το βιβλίο «Αυτό δεν είναι αγάπη. Είκοσι ιστορίες διηγούνται την ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών», ένα συλλογικό έργο από γυναίκες δημοσιογράφους, γυναίκες δικαστές, γυναίκες ψυχολόγους, γυναίκες πανεπιστημιακούς που περιστρέφονται γύρο από το blog η La 27ª ora για γυναικεία θέματα της εφημερίδας Corriere della Sera.
Αλλά το φαινόμενο δεν είναι μόνο ευρωπαϊκό. Σύμφωνα με μια αναφορά του ΟΗΕ, το 70% των γυναικών τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους είναι θύμα ενός επεισοδίου βίας εκ μέρους ενός άντρα ο οποίος συχνά είναι ο σύζυγος, ο σύντροφος ή κάποιος γνωστός. Αυτό σημαίνει ότι ένα εκατομμύριο γυναικών και κοριτσιών θα χτυπηθεί ή θα βιαστεί κατά τη διάρκεια της ύπαρξης τους.
Η βία κατά των γυναικών αρχίζει πριν να έρθουμε στον κόσμο. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις 100 εκατομμύρια θηλυκά βρέφη δεν γεννήθηκαν ποτέ εξαιτίας επιλεκτικών αμβλώσεων. Κι ύστερα υπάρχουν οι ανήλικες, θύματα σεξουαλικής βίας, ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων (FGM), υποχρεωτικοί γάμοι. Στα δέκα επόμενα χρόνια 142 εκατομμύρια θα παντρευτούν πριν να συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους. Οι πρώιμοι γάμοι αυξάνουν τον κίνδυνο δύσκολης εγκυμοσύνης με συνέπεια τον θάνατο της μητέρας και του νεογέννητου.
Ακόμη υπάρχει το trafficking ανθρώπινων υπάρξεων για σεξουαλικούς σκοπούς που αφορά κατά 80% τις γυναίκες και που είναι πάρα πολύ διαδεδομένο και στο δυτικό κόσμο. Κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι περίπου 800 χιλιάδες άτομα υποχρεώνονται σε εκπατρισμό για να πουληθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: