Γυναίκα, υπάλληλος σε ιδιωτική εταιρεία από το 1976, κατήγγειλε στον Συνήγορο
του Πολίτη ότι της κοινοποιήθηκε µέσω δικαστικού επιµελητή η καταγγελία της
σύµβασης εργασίας της µε την αιτιολογία ότι εντός του 2013 συµπλήρωσε το 55ο
έτος της ηλικίας της και συνεπώς είχε τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης ως µητέρα
ανηλίκου (ν. 3863/2010). Ωστόσο η αναφερόµενη δεν επιθυµούσε τη συνταξιοδότησή
της.
Σύµφωνα µε τη νοµοθεσία (ν. 3896/2010, άρθρο 2) υπάρχει άµεση διάκριση λόγω
φύλου: «..όταν ένα πρόσωπο υφίσταται, για λόγους φύλου, µεταχείριση λιγότερο
ευνοϊκή από αυτήν την οποία υφίσταται, υπέστη ή θα υφίστατο ένα άλλο πρόσωπο σε
ανάλογη κατάσταση..». Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 1 περ. στ του
ν. 3896/2010: «Αντιβαίνουν στην αρχή της ίσης µεταχείρισης διατάξεις που
βασίζονται στο φύλο, είτε άµεσα είτε έµµεσα, ιδίως σε σχέση µε την ύπαρξη γάµου ή
την εν γένει οικογενειακή κατάσταση, προκειµένου:… στ) να επιβάλουν διαφορετικά
όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση,..». Κατά τη διάταξη του εδαφίου δ της
παραγράφου 5 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951 (όπως τροποποιήθηκε από το
νόµο 3863/2010) αναφέρεται: «….δ) Ασφαλισµένη µητέρα µε ανήλικα παιδιά ή παιδιά
οποιασδήποτε ηλικίας που είναι ανίκανα για κάθε βιοποριστική εργασία, η οποία έχει
πραγµατοποιήσει χρόνο ασφάλισης 5.500 ηµερών και δεν λαµβάνει σύνταξη από το
ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, το ∆ηµόσιο, Ν.Π.∆.∆. ή άλλο οργανισµό κύριας ασφάλισης, δικαιούται
πλήρη σύνταξη γήρατος µε τη συµπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας της.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, µε έγγραφό του, ζήτησε την άποψη της εργοδοτικής
πλευράς. Η εργοδότρια απάντησε ότι, στο πλαίσιο οµαδικών απολύσεων που έκανε,
προχώρησε σε καταγγελίες συµβάσεων εργασίας µε κοινωνικά κριτήρια, αρχίζοντας
από εκείνους τους εργαζόµενους για τους οποίους η απώλεια της εργασίας θα ήταν
λιγότερο επαχθής. Έτσι επιλέχθηκε η συγκεκριµένη εργαζόµενη, επειδή είχε
δικαίωµα να λάβει σύνταξη γήρατος βάσει ειδικών ευεργετικών διατάξεων.
Ο Συνήγορος του Πολίτη µε πόρισµά του, κατέληξε ότι η ενέργεια αυτή από την
πλευρά της εργοδότριας εταιρείας είναι διάκριση λόγω φύλου. Συγκεκριµένα, κανείς
άνδρας εργαζόµενος στην εταιρεία, της ίδιας ηλικίας και µε τα ίδια κριτήρια (αριθµό
ενσήµων, ανήλικο τέκνο), δεν βγήκε στη σύνταξη υποχρεωτικά αλλά προφανώς
ακολουθήθηκαν άλλα κριτήρια για αυτούς.
Η καταγγελία της σύµβασης εργασίας της εργαζοµένης έλαβε χώρα τον Ιούνιο του
2013 και µέχρι τις αρχές του 2014, όταν η εργοδότρια παρείχε στην Αρχή τα σχετικά
στοιχεία και τις έγγραφες εξηγήσεις της, οι απολύσεις δεν είχαν ολοκληρωθεί. Έστω
και αν η απόλυσή της θα επερχόταν λίγους µήνες αργότερα, και ανεξαρτήτως του
µεγέθους της βλάβης που υπέστη από την πρόωρη απόλυσή της, η ενέργεια αυτή
συνιστά διάκριση λόγω φύλου. Και αυτό επειδή αναγκάστηκε να συνταξιοδοτηθεί
µολονότι η ίδια επιθυµούσε και είχε ανάγκη να συνεχίσει την εργασία της.
http://www.synigoros.gr/resources/docs/sinopsi.pdf
του Πολίτη ότι της κοινοποιήθηκε µέσω δικαστικού επιµελητή η καταγγελία της
σύµβασης εργασίας της µε την αιτιολογία ότι εντός του 2013 συµπλήρωσε το 55ο
έτος της ηλικίας της και συνεπώς είχε τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης ως µητέρα
ανηλίκου (ν. 3863/2010). Ωστόσο η αναφερόµενη δεν επιθυµούσε τη συνταξιοδότησή
της.
Σύµφωνα µε τη νοµοθεσία (ν. 3896/2010, άρθρο 2) υπάρχει άµεση διάκριση λόγω
φύλου: «..όταν ένα πρόσωπο υφίσταται, για λόγους φύλου, µεταχείριση λιγότερο
ευνοϊκή από αυτήν την οποία υφίσταται, υπέστη ή θα υφίστατο ένα άλλο πρόσωπο σε
ανάλογη κατάσταση..». Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 1 περ. στ του
ν. 3896/2010: «Αντιβαίνουν στην αρχή της ίσης µεταχείρισης διατάξεις που
βασίζονται στο φύλο, είτε άµεσα είτε έµµεσα, ιδίως σε σχέση µε την ύπαρξη γάµου ή
την εν γένει οικογενειακή κατάσταση, προκειµένου:… στ) να επιβάλουν διαφορετικά
όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση,..». Κατά τη διάταξη του εδαφίου δ της
παραγράφου 5 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951 (όπως τροποποιήθηκε από το
νόµο 3863/2010) αναφέρεται: «….δ) Ασφαλισµένη µητέρα µε ανήλικα παιδιά ή παιδιά
οποιασδήποτε ηλικίας που είναι ανίκανα για κάθε βιοποριστική εργασία, η οποία έχει
πραγµατοποιήσει χρόνο ασφάλισης 5.500 ηµερών και δεν λαµβάνει σύνταξη από το
ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, το ∆ηµόσιο, Ν.Π.∆.∆. ή άλλο οργανισµό κύριας ασφάλισης, δικαιούται
πλήρη σύνταξη γήρατος µε τη συµπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας της.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, µε έγγραφό του, ζήτησε την άποψη της εργοδοτικής
πλευράς. Η εργοδότρια απάντησε ότι, στο πλαίσιο οµαδικών απολύσεων που έκανε,
προχώρησε σε καταγγελίες συµβάσεων εργασίας µε κοινωνικά κριτήρια, αρχίζοντας
από εκείνους τους εργαζόµενους για τους οποίους η απώλεια της εργασίας θα ήταν
λιγότερο επαχθής. Έτσι επιλέχθηκε η συγκεκριµένη εργαζόµενη, επειδή είχε
δικαίωµα να λάβει σύνταξη γήρατος βάσει ειδικών ευεργετικών διατάξεων.
Ο Συνήγορος του Πολίτη µε πόρισµά του, κατέληξε ότι η ενέργεια αυτή από την
πλευρά της εργοδότριας εταιρείας είναι διάκριση λόγω φύλου. Συγκεκριµένα, κανείς
άνδρας εργαζόµενος στην εταιρεία, της ίδιας ηλικίας και µε τα ίδια κριτήρια (αριθµό
ενσήµων, ανήλικο τέκνο), δεν βγήκε στη σύνταξη υποχρεωτικά αλλά προφανώς
ακολουθήθηκαν άλλα κριτήρια για αυτούς.
Η καταγγελία της σύµβασης εργασίας της εργαζοµένης έλαβε χώρα τον Ιούνιο του
2013 και µέχρι τις αρχές του 2014, όταν η εργοδότρια παρείχε στην Αρχή τα σχετικά
στοιχεία και τις έγγραφες εξηγήσεις της, οι απολύσεις δεν είχαν ολοκληρωθεί. Έστω
και αν η απόλυσή της θα επερχόταν λίγους µήνες αργότερα, και ανεξαρτήτως του
µεγέθους της βλάβης που υπέστη από την πρόωρη απόλυσή της, η ενέργεια αυτή
συνιστά διάκριση λόγω φύλου. Και αυτό επειδή αναγκάστηκε να συνταξιοδοτηθεί
µολονότι η ίδια επιθυµούσε και είχε ανάγκη να συνεχίσει την εργασία της.
http://www.synigoros.gr/resources/docs/sinopsi.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου