Σεξισμός μέχρι την Ευρωβουλή- 3 γυναίκες μιλούν για τα βιώματα τους

Τρεις γυναίκες ευρωβουλευτές μιλούν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα στην πολιτική λόγω του φύλου τους και καταγγέλλουν σεξιστικές συμπεριφορές ακόμη και στα έδρανα ευρωπαϊκών οργάνων

Πριν από λίγες ημέρες, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί γιόρτασαν τα 100 χρόνια από το δικαίωμα ψήφου που δόθηκε για πρώτη φορά σε -ορισμένες- γυναίκες στη Βρετανία. Ωστόσο, κάποιοι από εκείνους που δημόσια τάχθηκαν υπέρ της ισότητας των φύλων είναι οι ίδιοι που στους διαδρόμους, στα γραφεία, ακόμα και στα έδρανα του ευρωπαϊκών και εθνικών οργάνων, αντιμετωπίζουν τις γυναίκες συναδέλφους τους ως “αντικείμενα” με υποτιμητικά σχόλια, σεξιστική συμπεριφορά, ακόμα και σεξουαλικές επιθέσεις.

Η καταπολέμηση του σεξισμού στην πολιτική και της σεξουαλικής βίας από άνδρες που εκμεταλλεύονται το καθεστώς ατιμωρησίας που τους εξασφαλίζει η ισχύς τους είναι μια καθημερινή μάχη που ενώνει γυναίκες ευρωβουλευτές όλων των ηλικιών, χωρών και πολιτικών ιδεολογιών που φωνάζουν “#metoo”.

Εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας που θα εορτάζεται από την ερχόμενη εβδομάδα στην ΕΕ, το “Έθνος” βρέθηκε στο Στρασβούργο για να συζητήσει με γυναίκες ευρωβουλευτές για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα λόγω του φύλου τους και το πώς η ανδροκρατία στις θέσεις λήψης αποφάσεων διαμορφώνει μια κοινωνία που ευνοεί συστηματικά τους ίδιους τους άνδρες. Παρά τις προόδους που έχει σημειώσει η Δύση σε θέματα ισότητας, η Γερμανίδα Τέρι Ράιντκε, η Φινλανδή Χένα Βίρκουνεν και η Βρετανίδα Τζούλι Γουορντ συμφωνούν ότι ο φεμινισμός δεν είναι κάτι που ανήκει στη δεκαετία του '60 αλλά είναι πιο επίκαιρος από ποτέ.

Τέρι Ράιντκε, Γερμανία / Κόμμα των Πρασίνων

Η 30χρονη ευρωβουλευτής των Πρασίνων ήταν εκείνη που τον Σεπτέμβριο μίλησε πρώτη στο Ευρωκοινοβούλιο για τη δική της ιστορία σεξουαλικής παρενόχλησης και λάνσαρε την καμπάνια #metooEU καλώντας τις γυναίκες στην ΕΕ να καταγγείλουν παρόμοια περιστατικά και ζητώντας περισσότερα μέτρα για την πρόληψη και τιμωρία της σεξουαλικής βίας.

“Υπάρχουν πολλoί που φοβούνται ότι θα δημιουργηθεί μία ατμόσφαιρα καταγγελιών και ότι οι γυναίκες θα καταγγέλλουν τους άντρες και τα αφεντικά τους για οτιδήποτε. Είναι μια κριτική πολύ διαδεδομένη, όμως αν δεν μπορέσουμε να γενικεύσουμε τα μέτρα, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα”, ανέφερε η Τέρι Ράιντκε στο “Έθνος” και μίλησε για τις δικές της δυσκολίες: “Έχω αντιμετωπίσει πολύ σεξισμό και στο κόμμα και στο Ευρωκοινοβούλιο. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να είσαι σε θέση ισχύος και ότι οι νεαρές γυναίκες δεν είναι έτοιμες ή ικανές”.

Θυμάται μάλιστα ένα περιστατικό σε επιτροπή του ΕΚ που δείχνει την ανοχή σε σεξιστικές συμπεριφορές: “Ένας Πολωνός ευρωβουλευτής είπε στο μικρόφωνο ότι το έργο της επιτροπής είναι λάθος αλλά χαίρεται που είναι παρών γιατί παρευρίσκονται πολλές γυναίκες και έχει κάτι να κοιτάζει. Θα ήθελα ο πρόεδρος να τον βάλει στη θέση του απαγορεύοντας τέτοια σχόλια, αλλά δεν είπε τίποτα. Τα σεξιστικά σχόλια πρέπει να απαγορεύονται σε όλες τις συνεδριάσεις”.

Για τη σεξουαλική βία η Ράιντκε ζητά “ξεκάθαρη νομοθεσία από την ΕΕ και χρηματοδότηση για νομικό και αστυνομικό προσωπικό”. Σημειώνει ότι “υπάρχουν πολλές προτάσεις που εγκρίνονται αλλά δεν εφαρμόζονται αποτελεσματικά λόγω κόστους και επειδή υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων στο ΕΚ που τις θεωρεί περιττές ή αντίθετες στα συμφέροντά της”.

Η σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη στον δρόμο και μοιράστηκε δημόσια εμπνέοντας πολλές γυναίκες αλλά και κάθε αντίστοιχη πράξη “δεν είχε να κάνει με ερωτική πράξη αλλά με επίδειξη δύναμης”, όπως λέει. “Αυτό συνέβη και στο ΕΚ, όταν ευρωβουλευτές αυνανίζονταν μπροστά σε υπαλλήλους τους ή τις θώπευαν”, ανέφερε η Ράιντκε εξηγώντας ότι “στην καρδιά του προβλήματος είναι το πώς μοιράζεται η εξουσία μεταξύ των φύλων. Όσο το μεγαλύτερο μέρος της ανήκει στους άντρες, δεν μπορούμε να δούμε αλλαγές. Η κατάσταση πρέπει να αλλάξει κυρίως στην πολιτική, καθώς επηρεάζει τα πάντα στην κοινωνία και το ποια ατζέντα προωθείται”.

Για τη Ράιντκε οι ποσοστώσεις βάσει φύλου είναι χρήσιμες ως “εργαλείο που φέρνει τις γυναίκες σε θέσεις και βοηθάει να ξεπεραστούν μορφές ανισοτήτων”. “Στο μέλλον θέλω να ζω σε μία κοινωνία όπου δε θα έχουμε ανάγκη τις ποσοστώσεις και όπου όλοι είναι ίσοι”, σχολιάζει.

Χένα Βίρκουνεν, Φινλανδία / Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα

Η Φινλανδή ευρωβουλευτής του ΕΛΚ και πρώην υπουργός Παιδείας, Χένα Βίρκουνεν, εξομολογείται ότι στην πολιτική, και στον χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, “οι γυναίκες συχνά δεν χαίρουν σεβασμού”.

“Παντού, ακόμα και στη Φινλανδία, όπου έχουμε κάνει μεγάλες προόδους, οι γυναίκες πρέπει να αποδεικνύουν συνέχεια πόσο ικανές είναι, ότι έχουν γνώσεις και δύναμη, ενώ για έναν άνδρα θεωρείται δεδομένο. Δεν θεωρείται ακόμα φυσικό το να έχουμε γυναίκες ηγέτες. Παρόλο που δεν υπάρχουν πλέον νομικά εμπόδια, ο σεξισμός είναι βαθιά ριζωμένος στην κουλτούρα και η κουλτούρα αλλάζει πάρα πολύ αργά”, ανέφερε η κεντροδεξιά Φινλανδή πολιτικός και πρόσθεσε: “Εγώ έχω πετύχει στην πολιτική και προσπαθώ να ενθαρρύνω και τις υπόλοιπες γυναίκες γιατί πολλές φορές αμφιβάλλουν αν μπορούν να τα καταφέρουν”.

“Στο θέμα της ισότητας υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ των χωρών του ΕΚ, σε κάποιες ακόμα υπάρχει η αντίληψη ότι οι γυναίκες πρέπει να κάθονται στο σπίτι και να ασχολούνται μόνο με τα παιδιά”, ανέφερε η 45χρονη πολιτικός. Σχολίασε ότι μέσα στο ευρωπαϊκό όργανο “υπάρχει πολύ ισχυρή ιεραρχία και όταν κάποιοι ευρωβουλευτές συμπεριφέρονται άσχημα, οι βοηθοί τους δε λένε τίποτα”. “Πριν από μήνες οι βοηθοί βγήκαν και μίλησαν ανοιχτά για τις εμπειρίες τους και ήταν τρομερές. Έχουν γίνει αντίστοιχα περιστατικά και στο φινλανδικό κοινοβούλιο, αλλά όχι τόσο άσχημα όσο στο Ευρωκοινοβούλιο”, κατήγγειλε.

Όπως σημειώνει η Βίρκουνεν, η ανδροκρατία στην πολιτική “επηρεάζει την ατζέντα. Στη Φινλανδία συζητάμε τι αποτέλεσμα θα είχε εάν περισσότερες γυναίκες συμμετείχαν στην πολιτική. Έχουμε δει ότι, όταν εμπλέκονται περισσότερες γυναίκες, μπαίνουν στην ατζέντα και άλλες πτυχές της ζωής μας - κοινωνικές, εκπαιδευτικές, υγείας”. Η ίδια θεωρεί ότι είναι αναγκαίες οι ποσοστώσεις βάσει φύλου “επειδή επιταχύνουν την πορεία προς μεγαλύτερη ισότητα”. Στη χώρα της, μας αναφέρει, υπάρχει “ποσόστωση σε κάθε επιτροπή των δημοτικών συμβουλίων, όπου πρέπει τουλάχιστον 40% να είναι άντρες ή γυναίκες, γιατί είθισται στις τεχνικές υπηρεσίες να μπαίνουν άντρες και στις κοινωνικές γυναίκες, ενώ θέλουμε να έχουμε ισορροπημένη πολιτική σε όλες”.

Η Βίρκουνεν δηλώνει “φεμινίστρια” και θεωρεί ότι ο φεμινισμός “δεν είναι γυναικεία υπόθεση”. “Είναι σημαντικό να έχουμε άντρες υποστηρικτές. Πρέπει να υπάρχουν σημαντικοί επιχειρηματικοί ή πολιτικοί ηγέτες που μιλούν για τα γυναικεία δικαιώματα”, τονίζει η κεντροδεξιά ευρωβουλευτής.

Τζούλι Γουόρντ, Βρετανία / Κόμμα Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών

Για την 60χρονη Βρετανίδα Τζούλι Γουόρντ είναι σημαντικό “να αλλάξει ο τρόπος που γίνεται η πολιτική, που είναι ένα κλαμπ ηλικιωμένων αγοριών”, όπως χαρακτηριστικά λέει. Πρώην ηθοποιός στο επάγγελμα, έβαλε υποψηφιότητα έπειτα από τον βιασμό και θάνατο της Τζιότι Σινγκ Παντέι σε λεωφορείο στο Νέο Δελχί τον Δεκέμβριο του 2012, που όπως εξομολογείται, “μου έδωσε θάρρος να πολιτευτώ για να μην ανεχτούμε άλλο τον μισογυνισμό και τη βία κατά των γυναικών”. “Ο δεύτερος λόγος ήταν ο ευρωσκεπτικισμός στη χώρα μου. Η ΕΕ έχει συμβάλλει πολύ στην ισότητα των δύο φύλων. Δεν είναι τέλεια, αλλά χωρίς αυτήν δεν θα ήμασταν σε τόσο καλή θέση”, σημειώνει.

Η ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών έχει συμμετάσχει σε πολλές παγκόσμιες δράσεις, όπως το “One Billion Rising” και το “Cities Against Sexism”, ενώ ως μέλος της Eπιτροπής Γυναικείων Δικαιωμάτων και Ισότητας του ΕΚ, συνέταξε έκθεση για το “πώς λαμβάνεται υπόψιν η ισότητα των φύλων με τον τρόπο που διευθύνουμε τους ίδιους τους θεσμούς”. “Σε μια επιτροπή του ΕΚ η Κάρολαιν Λούκας είχε πάρει τον λόγο και ο πρόεδρος της επιτροπής αντί να προσέχει τα όσα έλεγε, έκανε σχόλιο για την μπλούζα της. Η Στέλα Κρίσι μιλούσε στο βρετανικό κοινοβούλιο για το χρέος και ένας βουλευτής των Τόρις, αντί να της θέσει ερώτημα, σχολίασε τη μίνι φούστα της. Αυτά τα γεγονότα είναι πολύ επικίνδυνα”, επισημαίνει.

Η Βρετανίδα ευρωβουλευτής δηλώνει “#metoo” και παρατηρεί ότι “οποτεδήποτε μια ιστορία γίνεται δημόσια, αγγίζει πολλές από εμάς”. “Το #metoo ήταν μια στιγμή που ξύπνησε πολλές γυναίκες και έκανε πολλούς να καταλάβουν ότι οι διακρίσεις και παρενοχλήσεις γίνονται με διάφορους τρόπους: δεν είναι πάντα εμφανείς, σωματικές, ακραίες. Κάποιες φορές είναι μικρά πράγματα ή παιχνίδια εξουσίας που παίζουν οι άντρες”, εξηγεί η Γουόρντ και προτρέπει τις γυναίκες “κάθε φορά που γινόμαστε θύματα, να το μετατρέπουμε σε κίνημα αλληλεγγύης”.

Θεωρεί ότι οι καταπατήσεις των γυναικείων δικαιωμάτων προωθούνται κυρίως από τη δεξιά: “Στην ΕΕ ακροδεξιές και κεντροδεξιές δυνάμεις θέλουν να μας πάνε πίσω κυρίως με το κίνημα κατά των αμβλώσεων και πιστεύω ότι έχουμε να δώσουμε μια μεγάλη μάχη”. Σε παγκόσμιο επίπεδο ο νούμερο ένα κίνδυνος ακούει στο όνομα Ντόναλντ Τραμπ: “Αυτή τη στιγμή τα δικαιώματά μας απειλούνται. Ο Τραμπ ηγείται της ισχυρότερης χώρας στον κόσμο και έχει αστειευτεί δημόσια για το ότι παρενοχλεί γυναίκες. Βλέπω στα social media πολλούς άντρες να ταυτίζονται, έχει νομιμοποιήσει πράγματα που συνέβαιναν σιωπηλά. Νομιμοποίησε την αντικειμενοποίηση των γυναικών.”

Πηγή:news247