Σεξουαλική παρενόχληση στο κάστινγκ: Θύμα έχουν πέσει και οι... καλύτερες!

Σταρ του Χόλιγουντ μοιράζονται σε συνεντεύξεις τους παρόμοιες εμπειρίες.

Εχουμε σίγουρα όλοι ακούσει ιστορίες για γυναίκες ηθοποιούς που έχουν δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση, μέσω αθώων - δήθεν - πειραγμάτων ή ακόμη και ξεκάθαρων προτάσεων και εκβιασμών, από σκηνοθέτες, συναδέλφους ή παραγωγούς παραστάσεων, σειρών και ταινιών.

Το φαινόμενο δεν ενδημεί φυσικά αποκλειστικά στη χώρα μας. Η Γκουίνεθ Πάλτροου, η Ελεν Μίρεν, η Σαρλίζ Θερόν και η Σούζαν Σαράντον, όλες αυτές οι σταρ του Χόλιγουντ έχουν μοιραστεί σε συνεντεύξεις τους παρόμοιες εμπειρίες από το ξεκίνημα της καριέρας τους.

Η Τζέιν Φόντα έχει δηλώσει πως την έχουν απολύσει από δουλειά γιατί αρνήθηκε να κοιμηθεί με το «αφεντικό», ενώ η βρετανίδα Τάντι Νιούτον έμαθε πως το βίντεο από μια παράξενη οντισιόν, στην οποία ο σκηνοθέτης της ζήτησε να την κινηματογραφήσει και κάτω από τη φούστα της, «κυκλοφορούσε» και προβαλλόταν σε πάρτι του χώρου για πολλά χρόνια μετά το συμβάν.

Τέτοιες συμπεριφορές ευδοκιμούν κυρίως στο στάδιο των δοκιμαστικών, γι' αυτό και, όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα The Guardian, πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε στη Βρετανία και στις ΗΠΑ ο οδηγός «Manifesto for Casting» («Μανιφέστο του Κάστινγκ»), ένα εγχειρίδιο που αναφέρει ρητά, μεταξύ άλλων, πως σε καμία οντισιόν δε θα πρέπει να απαιτείται οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη και πως κανένας ερμηνευτής δε θα πρέπει να αναγκάζεται να γδυθεί αν δεν είναι παρών κάποιος κοινώς αποδεκτός τρίτος/παρατηρητής (ατζέντης, συνεργάτης).

Το πρόβλημα φυσικά δε διορθώνεται μόνο με συμβουλές και καλές προθέσεις. Η βιομηχανία του θεάματος παραμένει εξόχως σεξιστική και πολύ συχνά οι γυναίκες ηθοποιοί κρίνονται αποκλειστικά με βάση την εμφάνισή τους και γίνονται αποδέκτες μειωτικών σχολίων ή προσβλητικών παραινέσεων (συμβαίνει και στους άνδρες, αλλά πολύ πιο σπάνια). Οι νεαρές ηθοποιοί που βρίσκονται στην αρχή της πορείας τους δύσκολα θα ριψοκινδυνέψουν να αποκτήσουν όνομα δύστροπης συνεργάτιδας καταγγέλλοντας όποιον ξεπερνά τα όρια ή έχουν τόση ανάγκη από τα χρήματα που θα ανεχτούν πολλά για έναν ρόλο. Η λύση, μέχρι να αλλάξει η κοινωνία ή να θεσμοθετηθεί ένα σοβαρό επαγγελματικό πλαίσιο, ίσως να βρίσκεται στην αλληλεγγύη και τη συναδελφικότητα. Ακόμη και μια διακριτική προειδοποίηση, που θα διαδοθεί στόμα με στόμα, την κάνει μια χαρά τη δουλειά της.

Γιώργος Νάστος