Μάρτυρες ανείπωτων σκηνών βίας στο σπίτι όλο και πιο συχνά γίνονται τα παιδιά, όσο η οικονομική κρίση προχωράει και τσακίζει και τα όποια ψυχικά αποθέματα και αντοχές υπήρχαν. Οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία συνεχίζουν και το 2016 να γίνονται με αμείωτο ρυθμό, αποκαλύπτοντας ότι τα συσσωρευμένα προβλήματα απειλούν τα θεμέλια της οικογένειας. Γονείς δεν μπορούν να συνεννοηθούν αν και σε διάσταση, νέα ζευγάρια αλλά και ηλικιωμένα σκοτώνονται κάτω από την ίδια στέγη. Παιδιά βιώνουν σε συνθήκες απόλυτου τρόμου και πανικού.
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ - taxydromos.gr
Τα έτη 2014, 2015 και 2016 μέχρι σήμερα δώδεκα παιδιά χρειάστηκε να απομακρυνθούν από το οικογενειακό τους περιβάλλον γιατί αυτό κρίθηκε ακατάλληλο για να συνεχίσει να τα φιλοξενεί. Με οριστικές αποφάσεις της Εκουσίας Μονομελούς διαμένουν σήμερα σε διάφορες δομές στην Ελλάδα σε Στέγες Φιλοξενίας Ανηλίκων ή στο Χαμόγελο του Παιδιού μακριά από τα σπίτια τους, τους φίλους τους, την πραγματικότητά τους.
Η Εισαγγελία Βόλου χρειάστηκε να επέμβει για πέντε οικογένειες. Η κοινωνική έρευνα έδειξε παραμέληση, εγκατάλειψη, κακοποίηση, ψυχολογική και σωματική. Φόβος, τύψεις, ενοχές… Η βία καλλιέργησε ανυπέρβλητα συναισθήματα που καταπλάκωσαν τον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των ανήλικων. Η οικογένεια αποξενώθηκε. Το σπίτι εγκαταλείφτηκε. Η καθημερινότητα έχασε τη ροή της.
Στα περισσότερα περιστατικά, σύμφωνα με πληροφορίες, κοινή συνισταμένη ήταν οι συχνές απουσίες των παιδιών από το σχολείο ή και η διακοπή του, η αμελής εμφάνιση, σε ορισμένες ο υποσιτισμός ακόμη και ο αναλφαβητισμός… Δυστυχώς, τα περιστατικά καταγγέλθηκαν καθυστερημένα και πάλι όχι από το σχολείο. Χρειάστηκε να γίνουν έντονα οικογενειακά επεισόδια, να εμπλακεί η Αστυνομία ή η γειτονιά να αντιδράσει φοβούμενη προφανώς για τα χειρότερα.
Κι όμως τα παιδιά, σύμφωνα με κοινωνική λειτουργό, έχουν όλα καλή εξέλιξη στην πορεία. Με ψυχολογική υποστήριξη, εξωτερικεύουν τα προβλήματά τους, ο ψυχικός τους κόσμος γαληνεύει. Σήμερα πια βιώνουν σε ένα ήρεμο περιβάλλον σε Στέγες Φιλοξενίας Ανηλίκων όπου μπορούν να κοιμούνται ήσυχα τα βράδια, να παρακολουθούν τα μαθήματά τους κανονικά στο σχολείο, να διεκδικούν από τη ζωή το κομμάτι που τους ανήκει.
Δεν χρειάζεται φόβος
«Δεν θα πρέπει να υπάρχει φόβος να καταγγείλουμε ένα περιστατικό», είπε κοινωνικός λειτουργός. Η απομάκρυνση ενός παιδιού από το οικογενειακό του περιβάλλον γίνεται για πολύ σοβαρούς λόγους. Οι έρευνες για την οικογενειακή κατάσταση μπορεί να διαρκούν και μέρες. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι κοινωνικές Υπηρεσίες είτε της Πρόνοιας, είτε του Νοσοκομείου έρχονται σε επαφή με ολόκληρο το οικογενειακό περιβάλλον. Η γονική μέριμνα αφαιρείται από τους γονείς όταν εκείνοι κριθούν ακατάλληλοι για να φροντίσουν για τα στοιχειώδη με προσωρινή απόφαση Εισαγγελέα αρχικώς και στη συνέχεια με οριστική Δικαστηρίου.
Η κάθε περίπτωση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Υπηρεσίες είναι διαφορετική. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι έρευνες που γίνονται είναι ανάλογα με την ηλικία του κάθε παιδιού. Οι κοινωνικοί λειτουργοί θα συλλέξουν πληροφορίες από το σπίτι, το σχολείο, τους παππούδες, τις γιαγιάδες, κάθε αρμόδιο.
«Κανένας δεν θέλει την απομάκρυνση ενός παιδιού από τους γονείς του» επισημάνθηκε. Όμως, μπορεί να υπάρχει υπόνοια για σεξουαλική κακοποίηση, σίγουρα σωματική ή ψυχολογική όχι οπωσδήποτε από τους γονείς, αλλά και από κάποιο άλλο συγγενή.
Τα παιδιά μιλούν
Με την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη τα παιδιά μοιράζονται τα βιώματά τους. Παιδοψυχίατροι αναλαμβάνουν να τα απελευθερώσουν από την ψυχολογική κατάσταση που τους εγκλωβίζει.
Στην κοινωνική έρευνα θα εξεταστεί κάθε παράμετρος. Η καθαριότητα του σπιτιού, η υγιεινή. Θα ελεγχθεί ακόμη και ο προληπτικός εμβολιασμός των ανηλίκων. Σε όλη αυτή τη διαδικασία οι γονείς πάντοτε συνεργάζονται, καθώς γνωρίζουν τον κίνδυνο που κρύβει η εισαγγελική παραγγελία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις εφόσον η κατάσταση δεν είναι τόσο σοβαρή, μπορεί να υπάρξει μερική απομάκρυνση του παιδιού, αν υπάρχει ευρύτερο συγγενικό περιβάλλον που μπορεί να τα φιλοξενήσει έστω για λίγες ώρες.
Οταν υπάρχει ενδοοικογενειακή βία ανάμεσα στους δύο γονείς, τότε υπάρχει πάντοτε ψυχολογική κακοποίηση. Εκεί το περιστατικό, όπως αναφέρθηκε, μπορεί να εξεταστεί από ψυχολόγους. Θα γίνουν προσπάθειες το παιδί να μην απομακρυνθεί. Όμως όταν το περιβάλλον είναι νοσηρό, τότε δεν θα πρέπει να υπάρχει κανένας φόβος.
Χρειάζονται συμπαράσταση
Αν τα παιδιά μένουν νηστικά, αν στερούνται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν δεν κάνουν τα εμβόλιά τους, αν δεν πηγαίνουν σχολείο, τότε χρειάζονται συμπαράσταση. Αν στην οικογένεια υπάρχει εξάρτιση από ναρκωτικά, τα παιδιά χρειάζεται είτε να φιλοξενηθούν από το ευρύτερο συγγενικό περιβάλλον όπως παππούδες ή γιαγιάδες είτε από άλλες δομές.
Εξαρτημένοι από ουσίες, όπως αναφέρθηκε, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις γονεϊκές υποχρεώσεις, καθώς βρίσκονται από την επήρεια συνεχώς.
Εχουν θετική εξέλιξη
Οταν φτάσει το περιστατικό σε κοινωνικές δομές δουλεύεται και πηγαίνει καλά, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά. «Όταν υπάρχουν γειτονιές που μπορεί να βλέπουν καταστάσεις στο διπλανό σπίτι, αλλά δεν μιλούν γιατί φοβούνται, πρέπει να γνωρίζουν ότι απαιτείται να επέμβουν. Όταν δάσκαλοι βλέπουν παιδιά υποσιτισμένα, χρειάζεται να μιλούν. Στο Βόλο έχουμε και το Συμβούλιο Κακοποίησης Παραμέλησης, όπου μπορούν να γίνουν επίσης καταγγελίες. Δεν μπορούμε να παίζουμε με τα παιδιά» επισημάνθηκε.
Μάρτυρες σε σκηνές τρόμου
Δεκαεφτά περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας καταγγέλθηκαν από την αρχή μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται παρά μόνο για τα περιστατικά εκείνα που αναφέρθηκαν επίσημα και οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη. Η πραγματική διάσταση της ενδοοικογενειακής βίας είναι πολύ μεγαλύτερη. Το 2015 αντίστοιχα καταγράφηκαν 48 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.
Τα περισσότερα επεισόδια ενδοοικογενειακής βίας συμβαίνουν στο Βόλο και σε μικρότερη έκταση στη Νέα Ιωνία και τον Αλμυρό και ακόμη πιο περιορισμένη στην ευρύτερη περιφέρεια.
Ενδεικτικά το 2016 μέχρι σήμερα συνέβη ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας στη Σκόπελο, ένα στο Βελεστίνο, ένα στο Νότιο Πήλιο - Μούρεσι, οχτώ περιστατικά στον Αλμυρό, έξι στο Βόλο.
Το 2015 αντίστοιχα συνέβησαν δύο περιστατικά στην Αγριά - Ζαγορά, δύο στη Σκιάθο - Αλόννησο, δύο στο Βελεστίνο, τέσσερα στο Νότιο Πήλιο - Μούρεσι, οχτώ στον Αλμυρό, εννέα στη Νέα Ιωνία, 21 στο Βόλο.
Θύματα στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων πέφτουν οι γυναίκες. Όμως αδιάψευστη μάρτυρες της βίας στο σπίτι είναι δυστυχώς και τα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου